Το "Κάτι Παράξενο" αρχίζει με το να μας δείχνει τα πόδια ενός επιστάτη νοσοκομείου να τον πηγαίνουν μέχρι το νεκροτομείο (τον επιστάτη) για να κάνει προφανώς τη δουλειά του. Μόνο που όταν λέω τη δουλειά του δεν εννοώ να σκουπίσει το πάτωμα του νεκροτομείου από το ό,τι μπορεί να έχει ένα πάτωμα νεκροτομείου, αλλά τη "δουλειά" του. Δηλαδή να κοιτάξει πιο πτώμα είναι το πιο φρέσκο, να τον βγάλει έξω, να τον βάλει μέσα και να το πηδήξει μέχρι θανάτου (αν ήταν ζωντανό). Για κακή του τύχη όμως το πτώμα που γαμεί, έχει πεθάνει από Εστιντί (STD). Το πτώμα είναι αγνώστου ταυτότητος, που έχει πεθάνει από άγνωστη αιτία και είναι μολυσμένο από άγνωστο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Όλα αυτά τα άγνωστα που δεν θα μας γίνουν γνωστά την επόμενη μιάμιση ώρα.
(Κρύα χέρια, ζεστή καρδιά)
Ο άτυχος Κορνήλιος (έτσι λένε τον επιστάτη) θα πληρώσει σε αίμα και σπέρμα την επιπολαιότητά του να μην πάρει προφυλάξεις κατά το συνουσιασμό του με την αποθανούσα, επειδή τα νεκρονδυλώματα που κόλλησε θα τον μεταμορφώσουν σε κάτι σαν σεξομανή νεκροζώντανο πειραματόζωο αποτυχημένου Βιάγκρα (γι' αυτό παιδιά μου να παίρνετε πάντα προφυλάξεις ό,τι και να πηδάτε, είτε νεκρό είτε ζωντανό, είτε άνθρωπο είτε ζώο, είτε φρούτο είτε λαχανικό), με μόνο σκοπό να μεταδώσει την ασθένειά του με το γνωστό τρόπο που μεταδίδονται οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες. Α, και να κατασπαράξει τις σάρκες των ζωντανών, με πρώτο θύμα τον πιο κοντινό του άνθρωπο την ώρα της μεταμόρφωσης, τη μάνα του. Όπου αφού πρώτα την κατουρήσει για να σημαδέψει το χώρο του, θα τη βιάσει σε μία πολύ όμορφη και τρυφερή σκηνή αγάπης μητέρας - γιου, και θα της ξηλώσει τη μήτρα για να τη φάει, μάλλον επειδή θα είχε διαβάσει στο ίντερνετ ότι είναι πολύ θρεπτική. Όπως είναι φυσικό σε τέτοιες περιπτώσεις, η μητέρα με τη σειρά της θα νεκραναστηθεί με τις ίδιες υπερδυνάμεις και τον ίδιο ιερό σκοπό, να γαμήσει και να φάει ότι περπατάει ζωντανό. Όλα τα παραπάνω γίνονται τα πρώτα γαμημένα πέντε λεπτά και δεν είναι τίποτα μπροστά στην επόμενη μιάμιση ώρα που ακολουθεί. Η ταινία κάνει κατευθείαν βουρ στον πατσά και δεν σηκώνει κεφάλι ποτέ.
(Και τι κεφάλι, πουτσοκέφαλο)
(Κλωτσιά στα αρχίδ... στο μουνί)
Αν οι Jackass γύριζαν ταινία τρόμου, θα έκαναν κάτι παρόμοιο με αυτήν. Όλη η ταινία είναι ένα μεγάλο κάφρικο ανέκδοτο, με τις σκηνές φαρσοκωμωδίας και αηδίας να υποδέχονται η μία την άλλη απανωτά. Είσαι ανώριμος; Είσαι αναίσθητος κάφρος; Γελάς με κλανιές και με τον πόνο των άλλων; Τότε αυτή η ταινία είναι για σένα. Τα πόσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στην ταινία με χρησιμοποιημένες καπότες, αίμα περιόδου, αίμα σκέτο, βιασμούς, κάτουρα, αυνανισμούς, αίματα, υγρές κλανιές, χύσια, βιασμούς, κοψίδια, ξερατά, βιασμούς, αίματα, δεν έχει νόημα να τα απαριθμήσω, δεν φτάνουν καν τα δάκτυλα μου για να τα μετρήσω. Α ναι, και την πιο απίστευτη (κυριολεκτικά) σκηνή καταλάθους γκέι σεξ που έχω δει ποτέ (όχι ότι έχω δει πολλές). Είναι πολλές οι στιγμές στη διάρκεια της ταινίας που αναρωτιέσαι "τώρα να την παίξω; ή να ξεράσω; ή και τα δύο;"
(Και τα δύο)
Το τανιάκι το έγραψαν οι Jonathan Straiton και Ron Bonk και το σκηνοθέτησε ο πρώτος. Αυτοί οι δύο έχουν γράψει και το She Kills (αυτό το σκηνοθέτησε ο δεύτερος) το οποίο απ' όσο είδα είναι το ίδιο κάφρικο και σουρεάλ, αλλά τον παίρνει και γέρνει περισσότερο προς την κωμωδία παρά στον τρόμο όπως το "Κάτι Παράξενο". Η ταινία γυρίστηκε με μόλις 40.000 δολλάρια και έχει περισσότερο gore και φαντασία από τις περισσότερες τρόμου των λίγων εκατομμυρίων που κυκλοφορούν. Ταινίες σαν κι αυτή έπρεπε να δει και να παραδειγματιστεί ο Ρομπ Ζόμπι πριν μας πασάρει σαν άρρωστη ταινία το "31" και μας κλαφτεί ότι γυρίζει ταινίες με μόλις ένα εκατομμύριο.
(Το τρέιλερ που το αδικεί)
(Η μία και μοναδική αφίσα)
(Ωραίο φόρεμα, τονίζει τα μάτια σου)
(Όταν τον έχεις κάνει λάστιχο)
(Στον Οδοντίατρο ή στον Γυναικολόγο;)
(Όταν πεινάς και πέφτεις με τα μούτρα στο φαί)
(Χύσια με τον κουβά)
(Αίματα με τον κουβά)
(Όταν έχεις φάει Παστουρμαδόπιτα)
(Μόνο Θρας!)
(Όταν κοιτάς το κινητό της γκόμενάς σου)
(Jackass)
"Έχασα το τέλειο τριάρι επειδή τρώω σα ζώο και δεν σκουπίζομαι"
Καθυστερόγραφο 2ο. Όποτε βλέπω σιχάματα τυχαίνει να τρώω και σιχαμένο φαγητό. Θυμάστε την ανάρτηση του "Άφτερμαθ" που έτρωγα κόκκινες φακές και τις άφησα; Ε, την ώρα που έβλεπα αυτό, έτρωγα σούπα από ζωμό κοκκάλου με κριθάρι. Την άφησα κι αυτήν (για λίγο).
