Λάθος Ταινίες: Frank (2014)

24.9.14

Frank (2014)

Ο Magneto στα νιάτα του είχε συγκρότημα και το λέγαν Soronprfbs.
O Jon είναι ginger (no soul), και γράφει μουσική, μόνος του, στο σπίτι του, χωρίς επιτυχία (είπαμε, "gingers have no soul"), μέχρι που εντελώς τυχαία πέφτει πάνω σε απόπειρα αυτοκτονίας μέλους μπάντας (του πληκτρά, λογικό), μπροστά στα μάτια της όχι έκπληκτης μπάντας του, που την ίδια μέρα έχουν συναυλία.
Μετά το τυπικό τσιτσάτ, "Εσείς δεν παίζετε σήμερα λάιβ;" - "Δεν ξέρω αν θα παίξουμε, αυτός είναι ο πληκτράς μας (πεθαίνει)" - "Παίζω κι εγώ πλήκτρα" - "Παίζεις Σολ, Ρε και Φα;" - "Ναι" - "Έλα σήμερα στις 9". Ο ginger παίρνει τη θέση του αυτοκτονικού πληκτρά στη σκηνή, χωρίς ούτε μια γαμημένη πρόβα, γιατί αυτό κάνει αυτή η μπάντα, παίζει ότι να 'ναι (κάτι σαν χαρούμενοι Current 93). Εκεί ο Jon θα γνωρίσει τον Frank, το "κεφάλι" της μπάντας, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

(Ο Φρανκ και το κεφάλι του)

Ο Frank δεν είναι στα καλά του (όχι ότι οι υπόλοιποι είναι), φοράει αυτό το πλαστικό κεφάλι 24/7, δεν το βγάζει ποτέ και κανείς δεν ξέρει πως είναι η μάπα του. Παρ' όλα αυτά ο Frank δεν είναι απλά ο αρχηγός της μπάντας, είναι ο πνευματικός τους ηγέτης. Η υπόλοιπη μπάντα τον λατρεύει λες και είναι οι Manson family (και στούς X-men τα ίδια έκανε), μόνο που εδώ δεν είναι ταινία τρόμου (α ναι, δεν είναι τρόμου, είναι απλά καμμενιά, αν και αυτή η μάσκα είναι από τις πιο creepy που έχω δει), αλλά αντί ο Φρανκ να τους βάλει να κάνουν φόνους, θα τους πάει σε ένα σπιτάκι στο βουνό (έπρεπε να είναι τρόμου) να ηχογραφήσουν το άλμπουμ τους.
Ενώ η μπάντα δεν συμπαθεί τον Jon επειδή είναι φλώρος και τραλαλά, ο Frank τον πιστεύει και του προτείνει να πάει μαζί τους στην ηχογράφηση. Ο Jon θα δεχτεί ενθουσιασμένος βλέποντας το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα, χωρίς όμως να ξέρει ακριβώς που μπλέκει, νομίζοντας ότι θα είναι ένα παραγωγικό μέλος μίας φυσιολογικής μπάντας, που θα γράφουν αρεστή μουσική με σκοπό να γίνουν διάσημοι. Αυτός δεν είναι άλλωστε ο σκοπός του κάθε καλλιτέχνη; Ή μήπως όχι;