R100 (2013)

          Ο Ίτσι δε κίλερ (ταινιάρα) άλλαξε, μεγάλωσε, παντρεύτηκε, έκανε ένα παιδί και δεν θυμίζει σε τίποτα τον καθυστερημένο μανιακό που αγαπήσαμε στο παρελθόν (αυτά κάνουν οι γυναίκες). Ίσως φταίει το ότι η γυναίκα του είναι σε κώμα εδώ και τρία χρόνια και αυτός μεγαλώνει το γιο του με τη βοήθεια του πεθερού του και η καθημερινότητά του είναι μίζερη και καταθλιπτική. Δουλειά, νοσοκομείο, σπίτι και τι σου έχω φταίξει βρε ζωή.

(Προσπάθεια χαμόγελου)

          Στα πρώτα λεπτά της ταινίας βλέπουμε τον Τακαφούμι Καταγιάμα (Ίτσι) να κάθεται σε ένα καφενείο και να πίνει τον καφέ του (προφανώς) με μία δεσποινίς (που θα μπορούσε να ήταν και νεαρός), αναλύοντάς της το "Ωδή στη χαρά" του Μπετόβεν. Η δεσποινίς ξυνομούρ(ν)α, αδιάφορα και κυνικά, σηκώνεται και του χώνει μία κλωτσιά καράτε, με τη δωδεκάποντη γόβα στιλέτο, μες στη μούρη (όλοι στη θέση της, αυτό θα κάναμε, χωρίς τις γόβες) και φεύγει σα να μην έγινε τίποτα (αυτό είναι το κόλπο, να φεύγεις σαν μην έγινε τίποτα). Ο μαλάκας την ακολουθεί και την προλαβαίνει, όχι για να της κάνει τον κώλο μαύρο στο ξύλο αλλά για να γίνει αυτός μαύρος ολόκληρος. Ένα combo καρπαζιά-γονατιά-γονατιά-κλωτσιά θα τον στείλει να κουτρουβαλήσει κάτω στα σκαλιά μαζί με την αξιοπρέπειά του. Εκεί, η τρελή θα βγάλει και θα πετάξει τη καπαρντίνα της τύπου επιθεωρητής Κλουζώ, και θα μείνει με τα 80'ς κιτς μαύρα δερμάτινα εσώρουχά της, να στέκεται αυταρχικά από πάνω του. Ενώ αυτός την κοιτάζει πονεμένος και φοβισμένος, μία γκριμάτσα χαμόγελου και ευχαρίστησης αρχίζει να σχηματίζεται στα μούτρα του (που τον κάνει να μοιάζει με τον Κιμ Γιονγκ-ουν). Το καλύτερο; Αυτός προκάλεσε το προαναφερθέν γεγονός εις γνώσιν του και επί πληρωμή.

"Ωραίο το ξύλο αλλά μήπως μπορείτε να κάνετε κάτι στυλιστικά;"

          Ο Τάκα βρήκε διέξοδο στο μαζοχισμό. Έκανε συμφωνία ενός χρόνου, με εκκεντρικό κλαμπ σαδομαζοχιστών, να τις τρώει από "αφέντρες" σε ανύποπτες στιγμές, με τον όρο ότι το συμβόλαιο δεν μπορεί να "σπάσει" και ότι ο ίδιος θα πρέπει να είναι πάντα υποτακτικός (όροι μνημονίου δηλαδή). Όπως σε όλες τις σχέσεις, στην αρχή όλα είναι καλά, το ξύλο, η ξεφτίλα και η ταπείνωση είναι καθημερινό φαινόμενο αλλά μέσα σε λογικά πλαίσια, μέχρι τη στιγμή βέβαια, που ο άλλος θα αρχίσει να εισβάλει στον προσωπικό σου χώρο. Έτσι και σε αυτήν την περίπτωση, όταν οι αφέντρες θα αρχίσουν να εμφανίζονται σε λάθος μέρη και λάθος ώρες με όλο και πιο άγριες διαθέσεις, ο Τάκα θα αρχίσει να αντιδράει και να φοβάται για το καλό το δικό του και της οικογένειάς του.

"Μήπως το παρατραβάτε λίγο ρε παιδιά;"

          Έλα όμως που το ριμάδι το συμβόλαιο δεν ακυρώνεται και σε συνδιασμό με ένα ατύχημα που συμβαίνει σε μία "συνεδρία" του, ο Τάκα προκαλεί την οργή της αρχηγού του κλαμπ (στο ρόλο της οποίας η πρώην παλαιστής Lindsay Hayward) και ξαφνικά θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα στρατό από σαδίστριες, (όπου κάποιες από αυτές έχουν υπερδυνάμεις, όπως η Gobble Queen που μπορεί να καταπιεί έναν ολόκληρο άνθρωπο!) που θα πρέπει να εξολοθρεύσει, για να βρει την ησυχία του και να γυρίσει πίσω στην καταθλιμερινότητά του.

(Β is for Βαγγέλης)

          Όλα αυτά ακούγονται όμορφα και φυσιολογικά αλλά δεν είναι έτσι, δεν έχετε ιδέα περί τίνος πρόκειται, πρέπει να το δείτε για να το πιστέψετε. Το R100 (rated 100, δηλαδή η προβολή επιτρέπεται σε νέους άνω των εκατό χρονών) ανήκει ξεκάθαρα στο είδος της καμμενιάς. Είναι μαύρη κωμωδία, δράμα, περιπέτεια, θρίλερ και από ένα σημείο και μετά γίνεται τελείως σουρεάλ. Σκεφτείτε ότι σε κάποια σημεία η ταινία κάνει διάλειμμα (;!) και οι σεναριογράφοι συζητάνε για το τι στο διάολο κάθονται και γράφουν, με τον εκατόχρονο σκηνοθέτη να επιμένει ότι η ταινία πρέπει να γίνει και ότι μόνο όταν κάποιος φτάσει εκατό χρονών θα μπορέσει να την καταλάβει.
          Το προτείνω σε όσους είναι σινεμαζόχες και σε όσους έχουν τελειώσει τα ναρκωτικά, δεν ξέρουν τι θέλουν να δουν και δεν ενδιαφέρονται να βγάζουν συμπέρασμα στο τέλος κάθε ταινίας (για καλό τα λέω αυτά). Για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, δείτε την μπάκτουμπάκ μαζί με ταινία του Dupieux.

Το τρέιλερ.

Οι μιούζικαλ αφίσες

Η σοβαρή αφίσα.

(Έχυσε πάνω του ...τον καφέ)

"Πρόσεχε μωρή, θα σπάσουν τα αυγά"

"Τα αυγάαααα"

"Για να καταλάβω, γραφτήκατε σε λέσχη μαζοχιστών και θέλετε να κάνετε μήνυση, επειδή σας ...χτυπάνε;"

"Είδα μία αγγελία στη χρυσή ευκαιρία που ζήταγε εμφανίσημες νέες για εξυπηρέτηση πελατών σε ευχάριστο χώρο εργασίας και ήρθα"

"Που είσαι; Τι κάνεις; Άκουσα ένα κρατς, δε πιστεύω να μου άνοιξες τα πατατάκια;"

"Όχι τα πατατάκιαααα"

"Τα κρεμμύδια πανέ είναι ο αγαπημένος μου μεζές για μπίρα"

-"Αλήθεια;" (Σπλάτς)

(Σουρεάλ)

"Εντάξει, αντέχεις ακόμα, μπορείς να τη δεις μέχρι το τέλος"

(Μετά την προβολή της ταινίας)

"Τρία στα τρία! Συγχαρητήρια!"