The Taint (2011)

       
          Εν αναμονή της πρώτης συνέντευξης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, μετά την επιστροφή του (τουλάχιστον, γύρισε ζωντανός) από τη θρυλική μάχη των Βρυξελλών, που μάλλον θα πει ότι χάσαμε τη μάχη αλλά όχι και τον πόλεμο και θα με πείσει ότι η Ελπίδα θα καθυστερήσει λίγο (τρία χρόνια) γιατί σαβουριάστηκε και στραμπούληξε τη μούρη της, αλλά κουτσά, στραβά, θα έρθει, και θα φέρει και την κολλητή της, τη Χαρά να κάνουμε τρίο. Εν αναμονή αυτού λοιπόν, είπα να κάτσω να σχολιάσω μία υπέρ ταινιάρα, που είχα ξεκινήσει αλλά δεν είχα τελειώσει ποτέ (την ανάρτηση) και μου έκανε μουτράκια και παράπονα, "Γιατί οι άλλες και όχι εγώ; Πότε θα έρθει και η δική μου σειρά;", με το δίκιο της. Ε, ήρθε επιτέλους και η σειρά της και ησυχάσαμε και οι δύο.

(Όταν μία ταινία ξεκινάει έτσι, ξέρεις τι θα δεις)

          Το νερό μίας πόλης, μολύνεται με πειραματικό Βιάγκρα και όλος ο αντρικός πληθυσμός της, παθαίνει κρίση τεστοστερόνης και μισογυνισμού. Όλοι κυκλοφορούν με τις ψωλές όξω, με σκοπό να σπάσουν όσα περισσότερα γυναικεία κεφάλια μπορούν. Όλοι, εκτός από ένα φλώρο χίψτερ (μάλλον δεν ήπιε νερό, επειδή είναι πολύ μέινστριμ) που παρέα με μία φεμινίστρια, θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν, σε αυτήν την προκλητική κωμωδία τρόμου, που χάνεις το μέτρημα ψωλών, βυζιών και ανοιγμένων κεφαλών.

"Γεια σας"

          Με το που ξεκινάει το The Taint, βλέπουμε φως στο τούνελ (όχι της Νικολούλη), μόνο που το τούνελ είναι κρεάτινο, και το φως μπαίνει απ' έξω, μέσα από μία σχισμή, που σταδιακά ανοίγει περισσότερο. Μάλλον βρισκόμαστε μέσα σε ένα μουνί και ξαναγεννιόμαστε. Στο επόμενο πλάνο βλέπουμε ένα ζευγάρι μικρά βυζιά, στο αμέσως επόμενο ένα ζευγάρι μεγάλα βυζιά και αμέσως μετά κάτι σαν σκατό (έτσι, για να μας ξενερώσει) πετάγεται μέσα από κάτι που δεν κατάλαβα τι είναι.

(Μμμ, κεμπάπ με σαλτσούλα και γιαούρτι)

          Ευτυχώς όλα αυτά ήταν ένα κακό όνειρο, ένας εφιάλτης που έβλεπε ο Φιλ (ο φλώρος χίψτερ) και ξύπνησε στη φυσιολογική καθημερινότητά του, όπου είναι απολύτως ασφαλής, μέσα σε ένα στάβλο και ξαπλωμένος δίπλα σε ένα όμορφο κορίτσι. Έτσι νομίζει δηλαδή, γιατί πάνω που ετοιμάζεται να ξανακάνει έρωτα στη μικρή τσοπάνα, εμφανίζεται ένας τύπος (υποθέτω ο πατέρας της) που φοράει κόκκινες πιτζάμες, κρατάει στο ένα χέρι ένα δρεπάνι και στο άλλο ένα σφυρ... α όχι, ένα φρεσκοξεριζωμένο πούτσο και κινείται απειλητικά εναντίον του. Ο Φιλ στην προσπάθειά του να ξεφύγει, σκοντάφτει και πέφτει κάτω με τη μούρη, στη μούρη ενός κομμένου κεφαλιού, πεταμένο στο χωράφι του βλάχου, του οποίου την κόρη, πήδαγε προ λίγου. Σηκώνεται, κλωτσάει το κεφάλι και συνεχίζει τη διαφυγή του, με το μπάρμπα ξωπίσω του, να τον κυνηγάει και συγχρόνως να χέζεται πάνω του, με τα κουράδια να βγαίνουν και να πέφτουν κάτω, καθώς τρέχει, από ένα άνοιγμα στο πίσω μέρος της πιτζάμας του. Αυτά είναι τα πρώτα δύο λεπτά του The Taint και πιστέψτε με, δεν είναι τίποτα μπροστά στη συνέχεια.

"Αυτό είναι το πουλί, του πρώην της κόρης μου"

(Γαμώτο, δε φαίνεται καλά)

(Να, εδώ φαίνεται καλύτερα)

          Αφού ξεφύγει από τον κακό πεθερό, χάνεται σαν χάνος μέσα στο δάσος, και περιπλανιέται άσκοπα, ντυμένος λολίτος (σαν Γιαπωνέζα μαθητριούλα, αλλά κουβαλάει μαζί του το πιστόλι του επιθεωρητή Κάλαχαν, το οποίο με το ζόρι τον βοηθάει, επειδή ο Φιλ είναι φλώρος) μόνο και μόνο, για να πέσει πάνω σε άλλον ένα μουρλαμένο ξεπούτσοτο, σε κατάσταση φρενίτιδας, με το πουλί του σε διαρκή οργασμό, και θα αναρωτηθεί επιτέλους, τι στο πούτσο συμβαίνει. Αυτήν την απορία, θα τη λύσει τσαμπουκαλεμένη τύπισα (με μεγαλύτερο όπλο, από το δικό του) που θα εμφανιστεί τελευταία στιγμή, σαν από μηχανής θεά, να τον γλυτώσει από το βιασμό, και να του εξηγήσει ότι εδώ και μία βδομάδα, ο κόσμος όπως τον ξέρουμε έχει καταστραφεί, εξαιτίας του μολυσμένου νερού, που μετατρέπει τους άντρες σε υπέρ καυλωμένα, άμυαλα κτήνη, δέσμια των πρωτόγονων ένστικτών τους (άμα δείτε την ταινία, θα καταλάβετε γιατί ΔΕΝ είναι άξιο απορίας, που ο Φιλ δεν είχε πάρει χαμπάρι τόσο καιρό).

(Κοιτάξτε φάτσα)

          Μαζί, θα αναζητήσουν μία πηγή με φρέσκο νερό και θα ακολουθήσουν ένα μονοπάτι γεμάτο αίμα, σπέρμα και λιωμένα κεφάλια, προσπαθώντας να μείνουν ζωντανοί από τις ορδές των ξεπουτσομένων αρούγκανων που θα συναντήσουν. Θα τα καταφέρουν; Θα ξαναπιούν δροσερό νεράκι; Αν όχι, γιατί τα βλέπουμε όλα αυτά; Θα καταλήξει πουθενά η ιστορία ή απλά θέλει να περάσει ένα κοινωνικό μήνυμα;

(Κοινωνικό μήνυμα, σίγουρα)

          Τρίτη σε συνέχεια, χαμηλού προϋπολογισμού, γκέι ταινία που σχολιάζω (δεν το κάνω επίτηδες), μόνο που αυτή είναι και μισογύνικη και φεμινιστική συγχρόνως. Δεν έχω ξαναδεί περισσότερες πούτσες σε ταινία (και γενικά) και περισσότερους φόνους γυναικών. Αίμα και σπέρμα με τους κουβάδες, αμέτρητες πούτσες (με κεφάλια ή χωρίς), μετρημένα βυζιά, λήψη διείσδυσης πέους σε μουνί, μέσα από το μουνί. Κόψιμο, σπάσιμο και λιώσιμο άνω και κάτω κεφαλών, αληθινοί εμετοί, διάτρυση κεφαλιού από ψωλοτρύπανο, έκτρωση με κρεμάστρα και τα πιο χορταστικά φέισαλ που έχετε δει ποτέ (μάλλον). Η ταινία είναι ένα όργιο που δεν έχει τέλος. Ίσως φταίει που είναι ντεμπούτο (όλο deputa βλέπω) και ο Drew Bolduc (σκηνοθέτης και σεναριογράφος) ήθελε να τα χώσει, όλα μέσα. Φυσικά τη διανομή της ταινίας, θα μπορούσε να την αναλάβει μόνο η Τρόμα, που μαζί με το Taint, τα Toxic Avenger, Poultrygeist και Father's Day, είναι οι αγαπημένες μου, ταινίες της.

(Όλες είναι να ξερνάς)

          Είχα γράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση (δεν θυμάμαι σε ποια), ότι σκέφτομαι να βάλω βαθμολογίες (με άριστα το τρία) αλλά δεν μου είναι εύκολο. Όμως μου έχει τύχει κάποιοι από εσάς, αφού έχουν διαβάσει όσα έχω γράψει, να με ρωτάνε "Είναι καλό; Αξίζει;". Προφανώς δεν γίνομαι κατανοητός (μερικές φορές, ούτε και σε μένα). Οπότε αποφάσισα να βάλω βαθμολογίες στις ταινίες, ξεκινώντας από αυτή (στο τέλος της ανάρτησης), και τις επόμενες μέρες, θα προσθέσω βαθμολογίες και στις προηγούμενες αναρτήσεις. Αυτά, πήγε δέκα η ώρα, ας βάλω ΕΡΤ να δω τη συνέντευξη του Αλέξη.

(Το τρέιλερ)

(Η μία ωραία αφίσα)

(Η άλλη ωραία αφίσα)

"Ωχ συγνώμη, σε πέρασα για κατσαρίδα"

(Γκιφάκι από τα χεράκια μου)

"Δεν σε θέλω για το μυαλό σου, θέλω το μυαλό σου"

"Να σου πω, δεν ασπρίζεις και μία τον τοίχο που έχει κιτρινίσει;"

(Το μήνυμα...)

(...Ελήφθη)

"Ανακαλύψαμε αυτό το νέο είδος νυχτερίδας, το ονομάσαμε Pterotripodus Megakavlophallea"

"Σε είδα, κι έχυσα πάνω μου"

"Λατρεύω το κοκορέτσι"

"Για να δούμε, θα ξαναπετάξει αυτό το πουλί;"

"Μόνο το πετσάκι του είπα να μου κόψει"

(Νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό)

"Εγώ της βάζω τρία!"

          Εγώ έκανα την αρχή, την επόμενη φορά όμως, μπορείς να είσαι εσύ αυτός ή αυτή, που θα κρατάει τη βαθμολογία. Αρκεί να στείλεις μία φωτογραφία σου (στη σελίδα του Facebook ή στο Google Plus), κρατώντας μία λευκή κόλλα χαρτί.