The Town That Dreaded Sundown (2014)

          30 χρόνια μετά το αληθινό γεγονός των moonlight murders στο Texarkana του Texas, κυκλοφόρησε το The town that dreaded sundown. 37 χρόνια μετά στην ίδια πόλη, ημέρα του Halloween, προβάλεται στο τοπικό Drive-In όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Ένα από τα ζευγαράκια  που το παρακολουθούν αποφασίζουν να πάρουν το κάρο τους και να φύγουν λίγο νωρίτερα, να πάνε κάπου πιο ήσυχα και να συζητήσουν κοινωνικοπολιτικές θεωρίες. Η εμφάνιση ενός τύπου με λινάτσα στο κεφάλι, ίδια με του δολοφόνου της ταινίας που παρακολουθούσαν πριν από λίγο, δεν ανησυχεί καθόλου το νεαρό που στο μυαλό του έχει μόνο τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα, σε αντίθεση με τη δεσποινίς που υποψιάζεται ότι ο κύριος με τη πατατοσακούλα μπορεί να είναι επικίνδυνος. Ευτυχώς δεν θα προλάβουν να το αναλύσουν πολύ γιατί ο πατατοκέφαλος θα επιτεθεί και με την απειλή όπλου θα τους βγάλει από το αμάξι, θα αναγκάσει το νεαρό να κατεβάσει το παντελόνι του και να ξαπλώσει μπρούμητα (ενδιαφέρον εξέλιξη) και τη δεσποινίς να γυρίσει την πλάτη της και να μην κοιτάξει πίσω.

"κατέβασε τα βρακιά σου! όχι εσύ μωρή, αυτός"

          Αφού τα ακούσει όλα και γίνει αυτήκοος μάρτυς θα την αφήσει να φύγει για να πει στον κόσμο τι έγινε και να διαδώσει το μηνυμά του "this is for Mary, make them remember". Έτσι και κάνει, μόνο που αφού τα πει όλα στην αστυνομία που δεν κάνει και πολλά, και μη μπορώντας να ξεπεράσει το φόνο του φίλου της, ειδικά μετά της κατηγορίες της μητέρας του νεαρού ότι τον άφησε να πεθάνει αβοήθητο, αποφασίζει να ερευνήσει μόνη της το φόνο και να ανακαλύψει ποιος ήταν και ποιος είναι ο Phantom Killer.

          Το "The town" του 1976 ήταν από τα πρώτα slasher, δύο χρόνια μετά το Black Christmass (που θεωρείται το πρώτο) και δύο χρόνια πριν το Halloween που έκανε μεγάλη επιτυχία και καθιέρωσε το είδος. Βασιζόταν σε αληθινά γεγονότα αλλά εκτός από το δολοφόνο με τη κουκούλα (με την ίδια κουκούλα εμφανίστηκε τη πρώτη φορά ο Jason Voorhees στο Friday the 13th) δεν είχε να δείξει κάτι άλλο.

ο Phantom killer στο The town του '76

O Jason στο Friday the 13th Part 2

          Το σίκουελ λοιπόν ήρθε μετά από σχεδόν 40 χρόνια και είναι από τις λίγες περιπτώσεις που το δεύτερο μέρος είναι καλύτερο του πρώτου (παρόμοια περίπτωση και το Silent Night). Η σκηνοθεσία του Alfonso Gomez-Rejon (American Horror Story, Glee) είναι στυλιζαρισμένη, θυμίζει κλασικά σλάσερ και οι σκηνές φόνων είναι έντονες χωρίς πολλές υπερβολές. Αυτό που με χάλασε είναι ότι η σκοτεινή ατμόσφαιρα χαλάει στα κενά μεταξύ των φόνων, βέβαια το ίδιο γίνεται και στο πρώτο φιλμ αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό αφού έχει μέχρι και σκηνές φαρσοκωμωδίας. Ευτυχώς στο σίκουελ τις απέφυγαν.

Το μοναδικό τρέιλερ

Η επίσημη αφίσα που δεν γαμεί


Η ανεπίσημη αφίσα που γαμεί

(Αυτό είναι το Texarkana, αν ζούσα εκεί μάλλον κι εγώ σήριαλ κίλερ θα γινόμουν)

"άμα σου παίξω ένα medley Miles Davis με Σαλέα θα παρακαλάς να σε μαχαιρώσω"

(αυτό το screenshot είναι από το πρώτο Town αλλά η σκηνή υπάρχει και στο δέυτερο)

(Αυτό είναι drive-in, κάποτε είχαμε και στην Αθήνα, τώρα έχουμε Village και Mall, να ένας λόγος να σκοτώσεις κόσμο)

(Παιδιά μην γαμιέστε στα αυτοκίνητα, χίλιες φορές στο σπίτι με τη μαμά δίπλα)

(Λινάτσα)

"ο ....δολο...φόνος ...είναι ....ο.... ο....μπφ"

"Το κάλλος παντός επιστολίου συστατικώτερον"

-"Το θύλη έχει το βουλητικόν αλλ' άκυρον"

"wat?"

(Ευτυχώς που δεν πήγαινε σε μένα γιατί ακόμα θα σκότωνε κόσμο)

(Αν βλέπει και μπάλα συγχρόνως είναι στον Παράδεισο)

(Όταν ένα έργο ξεκινάει έτσι σε προδιαθέτει τουλάχιστον ευχάριστα)

Τον Phantom killer δεν τον συνέλαβαν ποτέ και δέκα χρόνια μετά τους Moonlight murders κυκλοφόρησε αυτό! Τυχαίο;

"Κάνει κρύο, καιρός για δύο"