The Guest (2014)

          Φανταράκος με λουκάνικο στην πλάτη, πάει τροχάδην (τρέχουμε τώρα, δεν περπατάμε) σε ερημικό δρόμο Αμερικανικής επαρχίας, μέρα του Χαλογουίν και τεράστιος μπλε τίτλος "ΔΕ ΓΚΕΣΤ " μας σκάει μες στα μούτρα, μαζί με τρομπόνι να ηχεί απειλητικά στα αυτιά μας.

(Απειλητικό τρομπόνι)

          Τετραμελής οικογένεια θρηνεί τον χαμό του στρατιώτη γιου τους στον πόλεμο, όταν ξαφνικά τους χτυπάει την πόρτα άλλος στρατιώτης, ζωντανός αυτήν τη φορά, και συστήνεται σαν φίλος του γιου τους που υπηρετήσαν μαζί. Σκοπός της ξαφνικής επίσκεψής του (ούτε γλυκά, ούτε ένα κρασί, τίποτα) είναι να πραγματοποιήσει την τελευταία επιθυμία του φίλου του που πέθανε στα χέρια του (ή από τα χέρια του), να ελέγξει την οικογένεια του αν είναι καλά και να τους μεταφέρει το τελευταίο του μήνυμα, "θα πεθάνετε όλοι με φρικτό τρόπο!" ...πλάκα κάνω (χα!). Τα τελευταία συγκινητικά λόγια που ήθελε να πει στον καθένα ξεχωριστά ο γιος τους, είναι ότι τους αγαπούσε και τους σκεφτόταν όσο πολέμαγε τα άπιστα γυναικόπαιδα των Μούτζα Χεντίν.

"Γεια σας, είμαι ο γαμιάς της γειτονιάς σας"

          Αφού η μάνα ιλφ έχει γίνει ψυχολογικό κουρέλι, βλέπει στον άγνωστο, καθώς πρέπει νεαρό, με τους ευγενείς τρόπους (τους έμαθε στο Downton Abbey), το χαμένο γιο της και αποφασίζει να τον φιλοξενήσει για λίγες μέρες για να ακούσει κι άλλες ιστορίες για τον γιόκα της, μέχρι ο μουσαφίρης να δει τι θα κάνει, μιας και έχει μόλις αποστρατευτεί (προφανώς δεν έχει οικογένεια, σπίτι, φίλους κλπ). Το πρότυπο Άριας φυλής με τη σειρά του, ανταποδίδει την φιλοξενία με τον καλύτερο τρόπο, βοηθώντας τους στα πάντα και κερδίζει την εμπιστοσύνη και την συμπάθεια όλων. Πιο εύκολα κερδίζει τον αλκοολικό μουστακαλή πατέρα πίνοντας μαζί του μπύρες, (εύκολος άνθρωπος) και τον ίμο γιο, βοηθώντας τον να υψώσει ανάστημα στους μπούλιζ του σχολείου (όκει, έκανε κάτι περισσότερο από αυτό) και πιο δύσκολα της αντιδραστικής Μπέβερλι Χιλς 90210 κόρης, που τον αναγκάζει να παίξει το τελευταίο του χαρτί, για να τον πάρει με καλό μάτι. Το γυμνό κορμί του (να το πάρει μάτι).

"Τώρα με συμπαθείς μωρή;"

          Όταν μυστήριοι θάνατοι αρχίζουν να συμβαίνουν στον κύκλο της οικογένειας, η κόρη είναι αυτή που καταλαβαίνει πρώτη, ότι κάτι δεν πάει καλά με τον κάπτεν Αμέρικα (τελικά το κορμί δεν κάνει δουλειά), ότι ίσως δεν είναι αυτός που ισχυρίζεται ότι είναι και αρχίζει να σκαλίζει το παρελθόν του μουσαφίρη χώνοντας το δάκτυλο τόσο βαθιά, που φτάνει μέχρι την μύτη του Nick Fury, με δραματικές για όλους συνέπειες.

[Ο Nick Fury σε μαύρο(στα κόμικ είναι σε άσπρο)]

          Μετά το You're next , το home invasion σλασεράκι/μαύρη κωμωδία, που δεν με είχε ενθουσιάσει (κυρίως λόγω χαρακτήρων. Το προηγούμενό τους A horrible way to die μου άρεσε περισσότερο) οι Adam Wingard και Simon Barrett συνεχίζουν στο ίδιο ύφος και το πετυχαίνουν πολύ καλύτερα, γυρίζοντας άλλο ένα χομ ινβέιζιον, όχι τρόμου αυτήν τη φορά, αλλά θρίλερ/άξιον, φόρο τιμής/παρωδία στις αντίστοιχες ταινίες των ογδόντας, με σάουντρακ βγαλμένο κατευθείαν από το Dada της Μπενάκη και τη Rebound. Τι D.A.F, τι Clan of xymox, τι Sisters of mercy, τι Front 242, ένα βήμα αριστερά, ένα βήμα δεξιά και δεν συμμαζεύεται (έχει και κάτι new retro μέσα αλλά χου κερς). Ο μουσαφίρης γαμάει γι' αυτό που είναι, δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του και αν δεν τον πάρεις ούτε εσύ, θα σου αρέσει. Αν τον πάρεις δεν θα σου αρέσει (τον μουσαφίρη).
          Σύντομο σχόλιο (αφού διάβασες το κατεβατό); Ο μπούλης από το Downton Abbey αδυνάτισε, έγινε Ryan Gosling και βαράει κόσμο στο δικό του Drive (γαμώ τις ταινίες) ακούγοντας 80'ς σύνθια και νταρκ γουέηβ σε αυτό το κωμικό άξιον θρίλερ.

Το ωραίο τρέιλερ

Η ωραία Πολωνική αφίσα

Η ωραία Ιαπωνική αφίσα

Η Αμερικανική αφίσα

"Και σου είπα, μη μου τα πρήζεις, θα εκραγούν"

"Και τώρα θα σε μάθω αυτοάμυνα,

πες ότι η κολοκύθα είναι το κεφάλι του πούστη"

"Και τώρα θα σου μάθω ένα κόλπο, κάνεις μία  στρογγυλή

τρύπα στην κωλοκύθα και βάζεις μέσα το πουλί σου, να έτσι"

 (Ο τενεκεδένιος, η Ντόροθι και το σκιάχτρο στην χώρα του Οζ)

(Μέσα στο μπουρδέλο με το όπλο στα χέρια)

(Αυτή είναι στολή σερβιτόρας, όχι η άλλη στο Starry Eyes)

(Πείσμωσε)

Μόνο εμένα μου θύμισε το American Ninja ; (ναι) 

(Κοιτάτε ρε πως ήταν και πως έγινε)

(Ακούγεται στη σκηνή του πάρτι)

"Δύο στα τρία"