19.2.15

Wrong (2012)

          Το "Λάθος" ξεκινάει δείχνοντάς μας έναν πυροσβέστη να χέζει στη μέση του δρόμου, ενώ στο βάθος ένα φορτηγάκι τυλίγεται στις φλόγες. Αμέσως καταλαβαίνουμε ότι δεν θα παρακολουθήσουμε μία συνηθισμένη ταινία αλλά ένα ποίημα, μία παραβολή. Το φορτηγάκι συμβολίζει το μυαλό σου και ο πυροσβέστης τον σκηνοθέτη-σεναριογράφο (Κουεντίν Ντουπέουξ) που αντί να σε βοηθήσει, σε χέζει μες στη μούρη.
          Καλούλης τυπάκος που θυμίζει Αϊνστάιν και τον λένε (Α)Ντολφ, ξυπνάει ένα πρωί και συνειδητοποιεί ότι το πολυαγαπημένο του σκυλάκι (ο Πολ) έχει εξαφανιστεί. Τον πιάνει άγχος, ανησυχία, πανικός γιατί η μοναδική του αγάπη, δεν είναι εκεί να του πηδήσει το πόδι για καλημέρα, και βγαίνει έξω να τον αναζητήσει.
"Ποοολ, έλα να παίξεις με το πουλάκι"

         Πρώτα ρωτάει το γείτονα, και ξεκινάνε μία συζήτηση που σου δίνει την εντύπωση, ότι πριν μιλήσουν, έχουν πιει τρία τσιγάρα ο καθένας. Μετά παίρνει τηλέφωνο σε μία πιτσαρία, όχι για να παραγγείλει πίτσα, άλλα για να ξεκινήσει άλλη καμμένη κουβέντα με την τηλεφωνήτρια, για το αν βγάζει νόημα το λόγκο της πιτσαρίας (αργότερα θα τον κεράσει μία πίτσα για να την κεράσει κι αυτός τη δική του) που παραδόξως βγάζει, σε αντίθεση με το σενάριο. Σειρά έχει ο κηπουρός, ο οποίος ούτε αυτός είδε το σκυλάκι, αλλά είδε το φοίνικα που έχει στην αυλή του ο Ντολφ, να έχει μεταμορφωθεί σε έλατο και παρακολουθούμε μία σουρεάλ κατάσταση, που στην περίπτωση του κηπουρού δεν μένει μόνο στην κουβέντα.
(Έσκαβε, έσκαβε, στο τέλος έσκαψε το λάκο του)

         Μετά από όλες αυτές τις ωραίες συζητήσεις που σου έχουν μειώσει τα εγκεφαλικά κύτταρα στο μισό, ο Ντολφ αποφασίζει να συνεχίσει το πρωινό του και να πάει στη δουλειά του (στην πορεία θα συναντήσει το φλεγόμενο φορτηγάκι και έναν μαλάκα μπάτσο. Ο μπάτσος είναι ο πρωταγωνιστής της επόμενης ταινίας του Ντουπέουξ "Wrong Cops" που υποδύεται τον ίδιο χαρακτήρα, το μαλάκα μπάτσο). Στη δουλειά του που μονίμως βρέχει, μέσα στο κτίριο, βροχή, και όλοι συνεχίζουν να δουλεύουν σαν να είναι στεγνοί, ενώ έχουν γίνει παπάρα (οι παπάρες). Στη δουλειά του, που έχει απολυθεί εδώ και τρεις μήνες αλλά συνεχίζει να πηγαίνει και να προσποιείται ότι δουλεύει και ότι δεν βρέχεται (ο παπάρας).
(Μία συνηθισμένη μέρα στη δουλειά, που δε δουλεύει)

          Όταν ο Ντολφ θα γυρίσει σπίτι του μετά τη δουλειά, θα βρει στην πόρτα του μία ανθοδέσμη με μία κάρτα που γράφει "αφορά το σκύλο σου" και έναν αριθμό τηλεφώνου. Ο μυστηριώδης ξένος που του έστειλε λουλούδια είναι ο αφέντης Τσανγκ. Ένας γκουρού, ιδρυτής εταιρείας, που ειδικεύεται στην πρόληψη κακοποίησης κατοικίδιων. Πως κάνουν πρόληψη; Απαγάγουν το ζωάκι σου για να σου λείψει και στο επιστρέφουν μετά από λίγο, με το σκεπτικό ότι όταν χάνεις κάτι το εκτιμάς περισσότερο. Στην περίπτωση του Ντολφ όμως κάτι πήγε στραβά, το σκυλάκι απέδρασε πριν προλάβουν να το επιστρέψουν (προφανώς) και για να επανορθώσουν έχουν προσλάβει ειδικό ντέτεκτιβ σκύλων (Έις Βεντούρα), ο οποίος (όπως και όλοι οι υπόλοιποι, δεν θα μπορούσε να είναι φυσιολογικός) ακολουθεί αμφιλεγόμενες μεθόδους, όπως το να συλλέγει τις αναμνήσεις του σκύλου από ...τις κουράδες του. Επίσης ο αφέντης Τσανγκ γράφει βιβλία για το πως να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά με το σκύλο σου (;), και προτρέπει τον Ντολφ να τα μελετήσει και να το προσπαθήσει, για να βρουν το σκυλάκι του μία ώρα αρχύτερα.
(Χαλάρωσε, πάρε βαθιές ανάσες, άνοιξε το μυαλό σου και δέξου το σκύλο μέσα σου)

          Από εκεί και πέρα παρακολουθούμε τον Ντολφ να προσπαθεί να συνεννοηθεί με όλους τους προαναφερθέντες, που όσο περνάει η ώρα συμπεριφέρονται όλο και πιο παράξενα, και να προσπαθεί να κάνει έρωτα με τηλεπάθεια στο σκύλο του, σε έναν κόσμο που τίποτα δεν βγάζει νόημα (ή μήπως βγάζει;) και μοιάζει πιο πολύ με παράλληλο σύμπαν.
(Στο παράλληλο σύμπαν έχουν ένα λεπτό παραπάνω)

         Έχω δει και τις τρεις ταινίες του Ντουπέουξ. Οι άλλες δύο είναι το Rubber (με το ζωντανό δολοφονικό λάστιχο αυτοκινήτου) και το Wrong Cops (αυτό που λέει ο τίτλος) και περιμένω να κυκλοφορήσει η τέταρτή του που λέγεται "Reality" (από το όνομα και μόνο καταλαβαίνεις). Όλες οι ταινίες του υποτίθεται ότι είναι κωμωδίες, αλλά μην περιμένει κανείς να γελάσει. Είναι καμμενιές με ωραία σκηνοθεσία, ωραίους χαρακτήρες και ηλέκτρο σάουντρακ (που τα γράφει ο ίδιος). Αν σου αρέσει μία, θα σου αρέσουν όλες και το αντίστροφο. Εμένα μου αρέσουν.
"Προσπαθώ πολύ, αλλά δεν καταλαβαίνω τι βλέπω"

         Υ.Γ. Ίσως θα ταίριαζε περισσότερο στο ύφος του μπλογκ, να σχολίαζα την πρώτη του ταινία (Rubber) που έχει στοιχεία τρόμου. Το Wrong όμως, ταιρίαζει άψογα με τον τίτλο του. Επίσης οι επόμενες ταινίες που έχω σκοπό να δω (και μάλλον να τις σχολιάσω) είναι ...σπλάτερ, οπότε σκέφτηκα να βάλω κάτι αναίμακτο, πριν βουτηχτούμε μέσα στο αίμα.

Το Τρέιλερ

Η μία ωραία αφίσα

Η άλλη ωραία αφίσα

Η κινούμενη αφίσα

"Είμαι ο αφέντης Τσανγκ, Τζάκι Τσανγκ"

(Στο φανάρι της Φραντζή και Καλλιρόης)

"Δε θες να μάθεις το τελευταίο πράγμα που είδε αυτή η κουράδα"

"Ναι, γεια σας, μία παραγγελία θέλω να κάνω, ναι, άντρα, τον θέλω ψηλό, αδύνατο και λίγο μαλάκα"

"Αχ τι ωραία, σας ευχαριστώ"

Το σάουντρακ

"Δύο στα τρία"

7 σχόλια:

  1. (Ρού)Ντολφ* Ντουπιέ*, δεν πειράζει που δεν το 'χεις στα γαλλικά, στάνταρ έχεις ένα μεγάλο πουλί και εξαιρετική προσωπικότητα που θα τραβούσε το βλέμμα της γυναίκας του Μέριλυν Μάνσον και ο καυγάς σας θα αποτελούσε το θέμα μιας ταινίας που άνετα θα φιλοξενούνταν σε αυτό το μπλογκ.
    Είσαι για ακόμα μια φορά καταπληκτικός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρω πως προφέρεται ρε, αλλά το σωστό δεν έχει πλάκα!
      Δεν μου αρέσει η γυναίκα του Μίμη (ούτε η μία ούτε η άλλη) και έτσι κι αλλιώς είμαι πιο όμορφος από αυτόν.
      Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
    2. Και ξέρω και Γαλλικά! Παρλεβού φρασέ, μακαρόνια φρικασέ!

      Διαγραφή
    3. καλά,εκεί έχεις δίκιο, κι εγώ κάνω παραφθορές και κακώς δεν το έπιασα με τη μία
      Ζε σουί λε φρικασέ ντε τυρμπουσόν, ε τουά;

      Διαγραφή
    4. Ε τώρα γαμήθηκες, δε ξέρω ΤΟΣΟ καλά. Λουιντεφινέ ροκφόρ, σαμπανέ ζακλόντ μαντάμ.

      Διαγραφή
  2. Η ''ανατομικη' αφισα μου εφερε στο μυαλο τη σκηνη απο το Artificial Intelligence που το γυναικειο ρομποτ ανοιγει το κεφαλι του.

    Ισως και τη σκηνη με το ρομποτ που κανει "καταθεση ψυχης" στην αρχη του ghost in the shell 2 βγαζωτας τα παντα φατσα φορα.

    Ακομα 2 λογοι για να μην ασχολουμαι με σαρανταποδαρουσες.

    FMM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απλός ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ όπως και οι άλλες δυο του Ντεπιέξ. Την πρώτη φορά που είδα το λάστιχο ήμουν εξτασιασμένος (παίζει να είμαι ο μονος του φάνηκε και αλληγορικό )και αμέσως είδα και τα άλλα δυο λάθη. Από τα καλύτερα που έχω δει την τελευταία πενταετία. Από τότε περιμένω να δω οτιδήποτε άλλο θα βγάλει , βγήκε το Reality αλλά είναι εδώ και δυο χρονια στην αναμονή γιατί δεν υπάρχουν υπότιτλοι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή