10.10.15

Deathgasm (2015)

          Κλασικός μεταλλάς (δηλαδή ευαίσθητος νέος, με καλλιτεχνικές τάσεις, ζωηρή φαντασία και άνω του μετρίου αϊκιού) καταλήγει φιλοξενούμενος στους θρησκόληπτους θείους του και τον κάγκουρα γιο τους, επειδή η μάνα του μπήκε σε ίδρυμα αποτοξίνωσης ψυχασθενών (είναι γνωστό ότι οι μεταλλάδες προέρχονται από προβληματικές οικογένειες) όταν μετά από υπερβολική δόση Μεθ προσπάθησε να τσιμπουκώσει ανυπεράσπιστο Άγιο Βασίλη εμπορικού κέντρου, μπροστά στα έκπληκτα μάτια ανόθευτων παιδικών ψυχών (θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα, π.χ. να είχε πάρει άλατα μπάνιου και να του είχε φάει το πρόσωπο) και η ζωή του γίνεται Κόλαση (καλά, όχι ακόμα, σε λίγο).
"και νόμιζα ότι πριν, η ζωή μου ήταν σκατά"

          Η νέα καθημερινότητα του Μπρόντι (έτσι τον λένε), περιλαμβάνει Μέταλ (προφανώς), "μπουντρούμια και δράκους" με τους δύο νέους του φίλους (το φλώρο μεταλλά και το σπασικλάκι του σχολείου), κήρυγμα από το θείο του για τα "Θεία" και βασανιστήρια (τύπου μπουγέλωμα με κάτουρα) από τον εξάδερφό του και τους φίλους του. Α, ξέχασα, και σιαλόρροια, πέτσωμα, και άρμεγμα  για την Μπιμπιμπό του σχολείου που τυχαίνει να είναι και γκόμενα του μαλάκα ξάρδεφού του. Όλα αυτά όμως θα αλλάξουν, όταν στο τοπικό δισκάδικο γνωρίσει τον Ζακ, τον μάγκα μεταλλά του χωριού, γίνουν μεταλλικά αδέρφια για πάντα και ξεκινήσουν τις διαβολιές με το να βανδαλίζουν, να πίνουν μπάφους και να κάνουν μουσική κομπανία μαζί με τους άλλους δύο απόκληρους της κοινωνίας (δηλαδή του σχολείου) που την ονομάζουν "Θανατοργασμό". Έτσι, εκτός από το να κάνουν το έργο του Διαβόλου, ξεκινάνε να κηρύττουν και το λόγο Του.

          Μία μέρα τυπικής μαλακίας, το μεταλλικό ζευγάρι θα βρεθεί να εξερευνεί ένα φτωχοκάλυβο και να συζητάνε για τον Ρίκι Ντάγκερς. Έναν πρώην μουσικό θρύλο, που ο μύθος λέει ότι αφού κατηγορήθηκε για Σατανιστικές τελετές και κλοπές αρχαίων, ζει πλέον κρυμμένος από τον κόσμο, σε ένα χαμόσπιτο, σε ένα κωλοχώρι στη μέση του πουθενά, όπως ακριβώς αυτό που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή! Έτσι, βρίσκουν τον νεκροζώντανο θρύλο (στου οποίου το ρόλο, ο ίδιος ο σκηνοθέτης), να κοιμάται με κατουρημένο σώβρακο σε χεσμένο στρώμα, έχοντας αγκαλιά τον τελευταίο του δίσκο που είχε κυκλοφορήσει μόνο σε 666 αντίτυπα όλα αριθμημένα με το ίδιο του το αίμα! Ο Ζακ δεν το κουράζει πολύ και προσπαθεί να κλέψει το βινύλιο μέσα από τα χέρια του άσχημου κοιμωμένου με αποτέλεσμα να τον ξυπνήσει από το υγρό του όνειρο (όχι ερωτικά υγρό). Ο μισότρελος, ξεπεσμένος ροκ σταρ τους απειλεί νομίζοντας ότι οι φίλοι μας είναι τα τσιράκια κάποιου Άιον που ήρθαν για να του κλέψουν τον Μαύρο Ύμνο. Όταν όμως σκάει μύτη το πραγματικό τσιράκι του Άιον, ο Ρίκι δίνει το δίσκο στα παιδιά και τους λέει να το κρύψουν και να το προστατέψουν με τη ζωή τους, κάτι που φυσικά, δεν πρόκειται να κάνουν.
"Μπορείς να μας έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη"

          Όταν θα φτάσουν σπίτι, ενθουσιασμένοι για το δίσκο και αδιαφορώντας για την τύχη του Ρίκι (οπαδοί, σου λέει μετά), θα φάνε μεγάλη απογοήττα όταν ανακαλύψουν ότι αυτό που έχουν στα χέρια τους είναι στην πραγματικότητα ένας δίσκος του Ρικ Άστλει! Μέσα στο άλμπουμ όμως, εκτός από το δίσκο, θα βρουν και κάτι κουρελόχαρτα,που μοιάζουν με αρχαίο πάπυρο και έχουν γραμμένη πάνω τους μία παρτιτούρα με τίτλο "Μπλα, μπλα, daemonia virtutem, μπλα, μπλα, hymnus nigrum". Σαν σωστοί μεταλλάδες, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούν θα είναι να παίξουν αυτές τις νότες και να τις μετατρέψουν σε τραγούδι της μπάντας τους. Έτσι αυτήν τη φορά θα κηρύξουν το λόγο του Σατανά και συγκεκριμένα του δαίμονα "Άελοθ ο τυφλός" και θα κάνουν το έργο του, στα αλήθεια.
(Όταν ξυπνάς μετά από 12ωρο και η τσίμπλα με τα σάλια έχουν γίνει ένα)

          Όσοι είναι σε ακτίνα ακοής από το προβάδικό τους (δηλαδή το γκαράζ) αρχίζουν να ξερνάνε αίμα σαν σε διάρροια από το στόμα, να βγάζουν τα μάτια τους και να μεταμορφώνονται σε αόμματους δαίμονες (τύπου deadites) που κυνηγάνε να φάνε όσους δεν άκουσαν τον Μαύρο Ύμνο και έχουν ακόμα την ψυχή τους (όποιος δεν ακούει το ψυχοβγαλτικό Μέταλ, πεθαίνει). Εκτός από τους πρωταγωνιστές μας βέβαια, που όσο έπαιζαν τον Ύμνο είχαν πέσει σε κατατονική κατάσταση και μόλις τελείωσαν (το κομμάτι) έπαθαν κάτι σαν επιληπτικό σοκ, ή εγκεφαλικό οργασμό και έχυσαν από το στόμα μέχρι που λιποθύμησαν.
"Ήξερα ότι παίζουμε χάλια, αλλά όχι κι έτσι!"

          Όταν συνέλθουν από την μετά οργασμού υπνηλία, το μικρό χωριό θα έχει γίνει Κόλαση επί της Γης και αφού συνειδητοποιήσουν τι έχουν κάνει, θα προσπαθήσουν να αντιστρέψουν το ξόρκι και να σταματήσουν τον ερχομό του Άελοθ του αλλήθωρου, πολεμώντας ορδές δαιμονισμένων ζόμπι με οτιδήποτε βρουν μπροστά τους (από κηπευτικά εργαλεία, εώς σεξουαλικά βοηθήματα), αλλά και των Σατανιστών του Άιον, που θέλει να αποκτήσει την αρχαία ταμπλατούρα του Διαβόλου για να τα κάνει ακόμα πιο Κόλαση και να γίνει το πουτανάκι του Άελοθ του στραβού, που συνεχίζει αργά αλλά σταθερά (δε βλέπει κιόλας) την ανάβασή του από τα βάθη της Κολάσεως στη μικρή τους πόλη (δεν το λες και ένα τσιγάρο δρόμος).


          Το Deathgasm μου θύμισε τρία πράγματα. Το Metalocalypse, το Braindead και το Evil Dead, φιλτραρισμένα από μία Αμερικάνικη 80'ς σχολική κωμωδία, γραμμένη για το χιούμορ των "Beavis & Butthead" (δαιμονισμένος σηκώνει τα γυαλιά ηλίου του για να δει καλύτερα, ενώ δεν έχει μάτια). Δεν είναι μία ταινία για όλους. Με συνεχείς αναφορές σε Μέταλ μπάντες, και ατάκες όπως "Death to false metal", "Metal up your ass" (έτσι ήταν να ονομαστεί και το πρώτο άλμπουμ των Metallica, αλλά το άλλαξαν στο ξενέρωτο Κιλεμόλ), "thinking of doing my own Burzum" και "let's do it Rob Halford style" (όχι, δεν ήταν σεξουαλικό υπονοούμενο) στοχεύει σε συγκεκριμένο κοινό. Με σκηνές όπως, αποκεφαλισμός πούτσας από μηχανή του γκαζόν, θρυμματισμός στόματος με δονητή, διπλό τρύπημα κεφαλής, με ταυτόχρονο χώσιμο δονητών στα αυτιά και αποκεφαλισμό ήδη αποκεφαλισμένου πτώματος (Όταν οι ιερείς του Αρχισατανιστή αποκεφαλίζουν μπροστά του, αποτυχημένο συνάδελφό τους και λερώνουν το καλό χαλί, τους κράζει που δεν έβαλαν ένα πλαστικό σεντόνι πρώτα και τους διατάζει να το ξανακάνουν, σωστά αυτή τη φορά, με τους αμήχανους ιερείς να υπακούν και το θέαμα να είναι τραγελαφικό), όλες υπό τους ήχους Ντεθ Μέταλ, στοχεύει σε συγκεκριμένο κοινό.
"Μαλάκες! Το χαλί! Κάντε το ξανά!"

          Η κινησιολογία των δαιμονισμένων, η μορφή τους και οι φωνές τους, είναι μία μίξη των ζόμπι του Braindead και των Deadites του Evil Dead. Το ίδιο και η σκηνοθεσία στις σκηνές δράσης, με την πλάστιγγα να γέρνει περισσότερο στη δουλειά του Peter Jackson (το Bad Taste και το Braindead, όχι τους Άρχοντες και τα Χόμπιτ). Πάντως, ενώ το αίμα χύνεται από κάνουλες και πετάγεται από αντλίες πυροσβεστικού, σε κάποιες σκηνές θα ήθελα περισσότερο gore (αμάν πια) ή μάλλον, σοβαρότερο (περιορισμός του budget υποθέτω, μιας και η ταινία είναι χαμηλού προϋπολογισμού). Δεν υπάρχει περίπτωση να αηδιάσεις ή να πάρεις στα σοβαρά τη σφαγή που γίνεται. Τουλάχιστον βασίζεται σε practical effects και το CGI συμπληρώνει.
"Επειδή δεν υπήρχε μπάτζετ για εφέ, ο σκηνοθέτης, μας έβγαλε τα μάτια και μας απαγόρευσε να πλένουμε τα δόντια μας"

          Φαν φακ(τ)ς; Ο σκηνοθέτης, πριν γυρίσει το Deathgasm (που είναι η πρώτη του ταινία) είχε δουλέψει με τον Peter Jackson στο Xόμπιτ! Επίσης, ο πρωταγωνιστής και η Μπιμπιμπό, είναι πρώην Πάουερ Ρέιντζερς!
(Υπάρχουν και χειρότερα, θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει από Casting Couch)

(Τρέιλερ)

(Αφισάρα)

(Αφισάκι)

"Αυτήν την αμήχανη στιγμή που δεν μιλάμε, χύνω πάνω μου"

"Δείξε μου τι ακούς, να σου πω ποιος είσαι"

"Ελπίζω μετά από αυτό να με πάρουν για το Κοράκι Νο 6"

(Ηλεκτροπληξία στα μάτια, από λάθος σελίδες του διαδίκτυου, συμβαίνει)

(Έχει και τέτοια, Μανογουράδες τσακιστείτε)

(Αυτό για κάποιο λόγο, μου θύμισε Γιουροβύζιων)

(Final Girl? Θα μπορούσε)

"Γεια σας, είμαι ο σκηνοθέτης. Επίσης είμαι Όρκ"

          Υ.Γ. Αυτή η ανάρτηση δεν θα είχε γίνει αν δεν μου είχε στείλει ταχυδρομικά την ταινία ο Βλάσης Καραγιάννης (Facebook celebrity). Διότι εδώ που βρίσκομαι, το "κατέβασμα" είναι δύσκολο πράγμα και το εργάκι δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα ονλάιν. Ας πιούμε στην υγειά του!

Ή ακόμα καλύτερα, ας πιούμε κάτι τέτοιο, για να είμαστε στο κλίμα της ταινίας.
(Brazzers)

"Από μένα έχεις τρία, αλλά μην το πάρεις και πάνω σου"

22 σχόλια:

  1. Ραιος!!!!

    Αυτο ηταν το κανονικο καμπακ σου. Το αλλο το προηγουμενο να το βαλεις στις ρομαντικες ιομεντι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να πω; ίσως το προηγούμενο ήταν η προπόνηση και αυτό ο αγώνας, μετά ακολουθεί στρέτσιν.
      Τι να πω; ίσως το προηγούμενο ήταν το ορεκτικό και αυτό το κυρίως γεύμα, μετά ακολουθεί επιδόρπιο.
      Τι να πω; ίσως το προηγούμενο ήταν το χαμούρεμα και αυτό το γαμήσι, μετά ακολουθεί αγκαλίτσα.

      Διαγραφή
    2. Τι να πω; ίσως το προηγούμενο ήταν σουβλάκι από το Μπάμπη και αυτό το χέσιμο, μετά ακολουθεί σκούπισμα.

      Διαγραφή
    3. Να προσεχετε τα κουκουτσια και τις τριχουλες που περισεψαν απο τις μπαμιες του γυρου στο σκουπισμα. Δεν αστειευομαστε με αυτα τα πραγματα οσο ειμαστε ακομα νεοι γιατι αργοτερα θα μας δειχνουν και θα λενε για τις μπαμιες που τρωγαμε (μπαμιες οι επικες, κατα το μεταλ το επικο και τα χομπιτ του με την μορφη του elijah wood που αντρωνει με τα ανδραγαθηματα του τις νεες γενιες δερματοφωρων μεταλαδων που δεν σηκωνουν μυγα στο σπαθι τους)

      Κατι αλλο λεγαμε ομως. Α, ναι. Ο δρομος του νιντζα ειναι γεματος δοκιμασιες και γιαουρτι.

      Διαγραφή
    4. Oi mπάμιες και τα ακτινίδια τρώγονται ωμά, όσο έχουν ακόμα τις τριχίτσες τους.
      https://www.youtube.com/watch?v=pNcnx1mFBhs

      Διαγραφή
  2. Μην το δείξεις στους cradle of filth θα στεναχωρηθούν που δεν είναι τόσο αστείοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα αναρωτιόμουν αν οι Κραντλ παίρνουν στα σοβαρά τους εαυτούς τους ή αν αυτοσαρκάζονται.

      Διαγραφή
    2. Οι κρειντλ δεν εχουν γινει ακομα gorgoroth γιατι δεν εχουν λευτα για μυνησεις σελιδων με τους στοιχους τους.

      Η τα ξοδευουν ολα σε ναρκωτικα και πουτανες. Η τουλαχιστον θα αυτο θα κανανε αν ειχανε πουλησει με επιτυχια τη ψυχη τους στο σατανα.

      Καθε θεωρια εχει και τα κενα της. Διαλεξε τη σωστη και βουλωσε τες σωστα.

      Διαγραφή
    3. Ωραία, θα διαλέξω αυτή με τα πιο στενά και τα πιο υγρά.

      Διαγραφή
  3. Γαμώ τις ταινίες και γαμώ τα ρηβιού. Εύγε νέε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πριν 40 χρόνια, όταν ακόμα το διαβολικόν δίκτυον δεν ήτο μεγάλο, οι προσκυνούντες τον Σατανά ήτο λίγοι. Η "Ρόκ" προσκαλούσε τας κορασίδας σε σοδομικές ακολασίες με το πρόσταγμα: «Σεικ Ιτ, Μπέιμπι, Σέικ Ιτ Ολ Νάιτ Λονγκ» (μτφ. Εκούνα το, μωρό μου, εκούνα το όλη την νύχταν).
    Το δηλητήριο που ονομάζεται ροκ μουσική είναι γεγονός, αδιάσειστο, και ήρθε για να μείνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να φύγει! Να πάει αλλού! Εδώ είμαστε δεμένες οικογένειες που τηρούμε τα Χριστιανικά ήθη και έθιμα. ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΣΚΟΡΠΑ! ΟυΟΥΟυΟΥΟΥΟΥΟΥ ΣΙΞΣΙΞΣΙΣΞΣΙΞΣΙΣΞΣΙΞΣΙΣΞ!

      Διαγραφή
    2. https://www.youtube.com/watch?v=ACu2AR7fbCo

      Διαγραφή
    3. in packs, operating at any level, any time, anywhere, and with anybody. Who are they? One might be your secretary, your doctor's receptionist... or a dancer in a go-go club

      Διαγραφή
  5. Έχει μπει από καιρού στην 'to see list'. αγαπάμε μέταλ και gore και horror!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαν, κινηματογραφική προβολή Deathgasm στις 5 το πρωί, με τιγκαρισμένη αίθουσα και μεθυσμένο κοινό. Και γαμώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι ρε φίλε, σουρεάλ, και γαμώ τις εμπειρίες. Πως έκατσε τέτοια φάση;

      Διαγραφή