26.2.16

Zombie Thriller Party 2016

            Θυμάστε που πέρυσι έκανα μία ανάρτηση για το Zombie Thriller Party; Ε, θα κάνω και φέτος (την έκανα ήδη δηλαδή) και ελπίζω να συνεχιστεί το ίδιο βιολί, για πολλά ακόμα χρόνια. Πέρυσι είχα κάνει και μία αφισούλα για το γεγονός, αλλά το φέτος με βρήκε χωρίς Ιλουστρέιτορ, χωρίς Φώτοσοπ και χωρίς κανονικό ηλεκτρονικό υπολογιστή και το μόνο που μπόρεσα να κάνω, είναι να αλλάξω τίτλο στην παλιά αφίσα και να τη σώσω σε ακόμα χειρότερη ποιότητα (το επίπεδο συνεχίζει να πέφτει σε ότι κάνω). Έχω μείνει με ένα Νέτμπουκ, που ούτε καν ξέρω τι σημαίνει Νέτμπουκ. Υποθέτω κάνει μόνο για τηλεφωνική ατζέντα. Αφήστε που παθαίνει και κάτι μπλε οθόνες τελευταία, και βλέπω να με αφήνει για το Μάτριξ και τις επόμενες αναρτήσεις, να σας τις στέλνω με το ταχυδρομείο.
            Πολλά είπα πάλι. Ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. #zombiethrillerparty και τα μυαλά σε κάγκελα, τοίχους και πατώματα. Εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να παρευρεθώ στο ξύπνημα των νεκρών λόγω απόστασης, αλλά μπορείτε εσείς! Δεν θα μείνω παραπονεμένος όμως, επειδή ζόμπι θρίλερ πάρτι κάνω κάθε νύχτα, μιας και το διαμέρισμα που μένω, είναι τόσο δίπλα σε νεκροταφείο, που μπαίνει λίγο μέσα (μόνο το νεκροκεφαλάκι).
(Η θέα κάτω από την κουζίνα μου)

(Η θέα η δική σας, στο κέντρο της Αθήνας στις 12 Μαρτίου)

80'S ZOMBIE THRILLER PARTY 2016 (ZOMBIE PROM)
20:00 | 7times, Μιαούλη 13 (Μετρό Μοναστηράκι)

            To μεγαλύτερο αποκριάτικο πάρτι της πόλης, επιστρέφει στα 80’s και τρομάζει για τέταρτη χρονιά, το Σάββατο 12 Μαρτίου στο 7Times (Μοναστηράκι). Το #zombiethrillerparty είναι ο ετήσιος, Αθηναϊκός χορός τεράτων, μια συνάντηση με μπόλικο ρομάντζο, αηδία και προσκεκλημένους την αφρόκρεμα των απέθαντων πλασμάτων. Κάθε χρόνο, με trick or treat, παιχνιδιάρικη διάθεση και αγάπη για την ποπ κουλτούρα, καλούμε (ζευγαρωμένους και μη) φαν των ταινιών, σειρών και κόμικ τρόμου, σε ένα γεγονός που «άλλαξε» την αποκριά της πόλης προς το «χειρότερο»! Στα 80's θα βρούμε τις πρώτες μας ανατριχίλες! Κούκλες δαιμονισμένες, λυκάνθρωποι με swag και εκτοπλασματικά φαντάσματα γέμιζαν τις οθόνες, μεγάλες και μικρές. Από τον Freddy Krueger στον Darth Vader και από τον Skeletor στα αλητόπαιδα της Cobra Kai, μοχθηρές φάτσες και Σατανικά γέλια «έδιναν και έπαιρναν» μπροστά στα παιδικά μας μάτια!
(Οι ζωντανοί νεκροί, πιο ζωντανοί από ποτέ!)


#zombiethrillerparty @zombie_thriller

Είσοδος €6 (με κρασί, μπύρα ή αναψυκτικό)

            Το #zombiethrillerparty ξεκινά με το #zombiewalkathens (τον καθιερωμένο πλέον, τερατώδη περίπατο των "διαφορετικά ζωντανών", στα πλαίσια αντίστοιχων εκδηλώσεων του εξωτερικού) νωρίτερα και με αφετηρία την πλατεία Συντάγματος (17:30). Συνεχίζεται με το παλιομοδίτικο 80’s hula hoop σεμινάριο της ομάδας Hoop It στο Thriller του Michael Jackson (18:00), προβολή της ταινίας “Teen Wolf” με τον Michael J. Fox (20:00), και το κύριο μέρος της βραδιάς: 80’s - early 90’s dj sets από τους παραγωγούς του Simple Radio και την ομάδα Νοσταλγοί Ογδόντα Ενενήντα (22:00) καθώς και διαγωνισμό καλύτερης εμφάνισης με παρουσιαστές τον κωμικό Διονύση Ατζαράκη και τη youtuber Δανάη Γεωργαντά (23:30). Κατά τη διάρκεια του πάρτι: makeup μεταμορφώσεις με την υποστήριξη της εταιρίας Kryolan Hellas, εκθέσεις ρετρό παιχνιδιών και βιντεοπαιχνιδιών (από τους Vintage Toy Mania, RetroComputers και FireArcade), διαδραστικά παιχνίδια και κληρώσεις δώρων.
"We're dying to see you there!"

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:

ZOMBIE WALK ATHENS, ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ: ΣYΝΤΑΓΜΑ 18:00

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ 80S THRILLER HULA HOOP (HOOP IT!) 18:00

ΠΡΟΒΟΛΗ "TEEN WOLF", ΜΕ TON MICHAEL J. FOX 20:00

ΠΑΡΤΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΤΟΥ SIMPLE RADIO 22:00

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ COSPLAY KAΛΥΤΕΡΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ 23:30

ΑΠΟ ΤΙΣ 20:00:

ΕΚΘΕΣΗ ΡΕΤΡΟ 80'S ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ (VINTAGE TOY MANIA)

ΕΚΘΕΣΗ ΡΕΤΡΟ ΒΙΝΤ/ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ (RETROCOMPUTERS)

ARCADE ΚΑΜΠΙΝΕΣ (FIRE ARCADE & ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ 80 90)

ΠΑΓΚΟΣ ΜΑΚΙΓΙΑΖ (KRYOLAN) & ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΦΟΝΤΟ

(Του νεκρού το πανηγύρι!)

            Γενική είσοδος €6 με κρασί, μπύρα, αναψυκτικό ή red bull. Περιλαμβάνει συμμετοχή στο σεμινάριο hula hoop (18:00), παρακολούθηση της ταινίας Teen Wolf (20:00), είσοδο στο πάρτι (22:00), τους διαγωνισμούς και εκθέσεις της βραδιάς (κρατήστε το απόκομμα του εισιτηρίου σας). Περισσότερες πληροφορίες στο https://www.facebook.com/events/1481984852108596

(Μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος, ή όχι)


(Μιχαλάκη είσαι τρέλα με την κόκκινη φανέλα)


"Κάτσε να σου βγάλω λίγο το μάτι και τελειώσαμε"


(Η βράβευση της νοσοκόμας της χρονιάς. Απάλυνε τον πόνο πολλών.)

Μεγάλοι χορηγοί: AngryNerd.gr, Vintage Toy Mania
Χορηγοί: PartyGalaxy.gr, Kryolanhellas.gr, Capcap.gr, Kaissagames.com, Εκδόσεις Rising Star, Fullmoonstore.gr, Pixelate Accessories, Πυροτεχνήματα Αιγάλεω
Read More »

21.2.16

Seul Contre Tous Aka I Stand Alone (1998)

            To "Μόνος Εναντίον Όλων" (ή αλλιώς "Τα νεύρα μου τσατάλια) είναι η μεγάλου μήκους συνέχεια, του μικρού μήκους "Κρέας" του Gaspar Noe, (Αυτό και μόνο σε προϊδεάζει για το τι ταινιάκι θα παίξει) που όσοι δεν τον ξέρετε, σίγουρα θα ξέρετε την πιο γνωστή ταινία του "Μη Αναστρέψιμος" (όσοι δεν την ξέρετε ούτε αυτή, να τη μάθετε). Είναι η ιστορία ενός φτωχού αλλά τίμιου χασάπη, που η σκληρή του μοίρα τον χτυπάει αλύπητα, από τη μέρα που γεννήθηκε (Άτιμη κοινωνία, άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις) και φάπα με τη φάπα, σφυρηλατήθηκε το χοντρόπετσό του και έγινε ένα αναίσθητο γουρούνι, ένα κρέας (...και μισό, να τ' αφήσω;), ένας "Ξένος" (Όχι του Καμύ, του Γαμεί), που επιβιώνει όπως μπορεί, στο σκατόκοσμο που βρέθηκε.
"Όλα σκατά!"

"Όλα"

            Το φιλμάκι ξεκινάει με μία γρήγορη περίληψη του μικρού μήκους που προηγήθηκε, για να καταλάβεις τι ακριβώς παίζει. Όπως όταν παρακολουθείς μία σειρά και στην αρχή του νέου επεισοδίου, σου δείχνει μία περίληψη του προηγούμενου, σε περίπτωση που έχεις Αλτσχάιμερ και έχεις ξεχάσει τι έχεις δει μέσα σε μία εβδομάδα. Αυτό θα κάνω κι εγώ.
            Όταν ο χασάπης μας ήταν ακόμη μωράκι, τον παράτησε η μάνα του και λίγο μετά, πέθανε ο πατέρας του. Στο σχολείο τον κακοποίησε ένας δάσκαλος και στα 14 ξεκίνησε να εργάζεται σε χασάπικο. Στα 30 κατάφερε να ανοίξει δικό του χασάπικο και μετά από λίγο, αφήνει έγκυο ένα γκομενάκι που εννιά μήνες μετά, του κάνει δώρο μία κόρη σε κορδέλα και εξαφανίζεται, όπως έκανε η μάνα του με αυτόν. Τη μεγαλώνει μόνος του, κουτσά στραβά και ανάποδα, με αποτέλεσμα το παιδί να μην είναι στα καλά του. Τα χρόνια περνάνε δύσκολα, το παιδί μεγαλώνει, πετάει βυζιά, αυτός έχει να γαμήσει από τότε και του μπαίνουν ιδέες. Όμως πάει να του πάρει την πρωτιά (και τη δική της) ένας αλλοδαπός, ευτυχώς ανεπιτυχώς, αλλά ο χασάπης τα μαθαίνει από χαλασμένο τηλέφωνο και μαχαιρώνει  στο κεφάλι, άλλον αλλοδαπό, περαστικό (έτσι κι αλλιώς, όλοι ίδιοι είναι). Μπαίνει φυλακή, χάνει το μαγαζί, χάνει το διαμέρισμα και η κόρη μπαίνει σε ίδρυμα. Βγαίνει από τη φυλακή χωρίς να έχει στον ήλιο μοίρα. Πιάνει δουλειά σε μία παμπ, τα φτιάχνει με την ιδιοκτήτρια και την αφήνει έγκυο. Αυτή του υπόσχεται ότι αν φύγει μαζί της και πάνε να μείνουν με τη μάνα της, θα του ανοίξει χασάπικο. Επισκέπτεται για πρώτη φορά την κόρη του στο ίδρυμα, μόνο και μόνο για να της πει αντίο και η ιστορία μας ξεκινάει από εδώ (Όλα τα παραπάνω μπορείτε να τα δείτε στο "Κρέας").
"Τώρα δηλαδή εγώ θα φταίω να τα γαμήσω όλα;"

            Ο Χασάπης (Τον υποδύεται ο ηθοποιός, που έπαιζε τον φορτηγατζή στο Haute Tension. Θυμάστε, αυτόν που γαμούσε ένα κομμένο κεφάλι. Επίσης έπαιξε και στο "Καβλέρ" και έκανε έναν από τους τρελοχωριάτες που γαμούσαν τον άτυχο πρωταγωνιστή. Όλοι οι ρόλοι, διαλεγμένοι από χέρι) μιλάει πολύ, πάρα πολύ, αλλά τα λέει από μέσα του και δεν εννοώ όπως ο Μπάγεβιτς (δηλαδή μέσα από τα δόντια του), εννοώ κυριολεκτικά. Σε όλη την ταινία ακούμε τις ασταμάτητες σκέψεις του, το παράπονό του, τη γκρίνια του, τη μουρμούρα του, το θυμό του, το μίσος που του προκαλούν όλοι και όλα. Χωρίς όμως, να λέει τίποτε απ' όλα αυτά απ' έξω του, με αποτέλεσμα να μπουκώνει, να φουσκώνει και να ετοιμάζεται να σκάσει σαν μπαλόνι.
"Ας πιω έναν καφέ της παρηγοριάς και σκάω μετά"

            Για όλα τα κακά της μοίρας του φταίνε άλλοι. Οι αλλοδαποί, οι πούστηδες, οι πολιτικοί, η πρώην γυναίκα του, η νυν γυναίκα του, το αγέννητο παιδί τους και η πεθερά του. Του κλέβουν τη δουλειά, το πρωτάθλημα, την τελευταία του κουβέντα, την μπουκιά από το στόμα. Όσοι έγιναν πιο πετυχημένοι από αυτόν, έγιναν επειδή είναι κλέφτες, ψεύτες, απατεώνες και όσοι είναι πιο αποτυχημένοι, επειδή είναι σκουπίδια, τεμπέληδες και άχρηστοι. Αυτός έξυπνος οι άλλοι βλάκες, αυτός καλός οι άλλοι μαλάκες, αυτός άτυχος οι άλλοι τυχεροί. Έχετε δει τα βιντεάκια του Φρίμαν; Ε, αυτό. Ο χασάπης είναι ο πικρόχολος, χαιρέκακος γείτονάς μας και γι' αυτό η ταινία έκανε μεγάλη επιτυχία (Πότε; Εγώ πρώτη φορά την ακούω), επειδή όλοι ταυτίζονται μαζί του.


            Όταν έχει συνέντευξη για υπάλληλος σε Σούπερ Μάρκετ, που την έχει κανονίσει η πεθερά του φιλώντας κατουρημένες ποδιές, για να μην κάθεται σπίτι ο ανεπρόκοπος να ξύνει το δεξί του το παπάρι, ενώ η κόρη της είναι γκαστρωμένη. Πηγαίνει με κατεβασμένο κεφάλι (πάνω και κάτω) επειδή από αφεντικό και μάστορας πάει για υπαλληλάκος τρεις κι εξήντα, μεροδούλι μεροφάι, καρπαζιά και ευχαριστώ, δίφραγκο και κωλοτούμπα. Καταπίνει τον εγωισμό του, την ψωρό-υπερηφάνειά του και ότι άλλο του δώσουν στο στόμα, αλλά και πάλι δεν είναι αρκετό. Τρώει πόρτα, χυλόπιτα και παίρνει πούλο, λόγο της ανικανότητάς του να χαμογελάει στους πελάτες (Χαμογέλα ρε! Τι σου ζητάνε;)! Αυτή είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι, το κουράδι που ξεχειλίζει το βόθρο και η σκατοψυχιά σιγά σιγά γεμίζει την οθόνη, σαν βουλωμένη χέστρα.
"Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάω;"

            Η φούσκα του όμως δεν θα σκάσει ακόμα, επειδή ξέρει τη θέση του. Είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, ο τελευταίος στη σειρά του ΟΑΕΔ. Κάτω από την παντόφλα και πίσω από τα φουστάνια της γυναίκας του, που του υποσχέθηκε ότι θα τον κάνει άντρα αλλά αντί γι' αυτό, τον πήρε από την πόλη του, από την κόρη του και τον έκανε το σκυλάκι της, να κοιμάται σπίτι της, να τρώει από το φαγητό της και να τον βγάζει έξω για κατούρημα δύο φορές την ημέρα. Η φούσκα του θα σκάσει όταν θα γνωρίσει μία νέα νοσοκόμα, που θα ζητήσει τη βοήθειά του και θα τον κάνει να νιώσει ξανά δυνατός. Που θα του χύσει λίγο λάδι, στο άδειο του καντήλι, να ανάψει πάλι η φλόγα. Που θα του θυμίσει ότι έχει μία κόρη στην ηλικία της που τον έχει ανάγκη, και έτσι θα του αναστηθεί η γέρικη πούτσα, σαν τον ακέφαλο καβαλάρη, θυμωμένη, στοιχειωμένη, έτοιμη να πάρει τα κεφάλια άλλων.
"Έλειψες στον μπαμπάκα"

            Ο χασάπης είναι βόμβα με πόδια, χειρομβοβίδα χωρίς περόνη, έτοιμη να εκραγεί αλλά όχι χωρίς να σε προειδοποιήσει πρώτα. Λίγο πριν την έκρηξη, σκάει προειδοποίηση στην οθόνη ότι έχεις 30 δευτερόλεπτα να φύγεις από την προβολή, πριν σε πάρουν τα σκάγια και αν κάτσεις, κάθεσαι με δική σου ευθύνη επειδή είσαι τηλεοπτικός μαζόχας και ξέρεις ότι αυτό που θα ακολουθήσει επί της οθόνης, δεν θα είναι καθόλου ευχάριστο αλλά γι' αυτό ακριβώς το λόγο κάθεσαι.
"Έχετε 30 δευτερόλεπτα να πάτε για κατούρημα"

            Όλη η ταινία είναι ένας μηδενιστικός μονόλογος, γεμάτος τρομερές ατάκες, που πατάς παύση για να τις διαβάσεις με την ησυχία σου (εκτός αν ξέρεις Γαλλικά. Παρλεβού φρασέ, μακαρόνια φρικασέ). Το φιλμάκι αυτό μπορεί να μην είναι ταινία τρόμου, αλλά χωράει άνετα στο New French Extremity, επειδή είναι βίαιο, σκοτεινό, προσβλητικό αλλά και αστείο (Αν έχεις τέτοια διάθεση). Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
            Το χαρακτήρα του χασάπη, τον βλέπουμε ξανά στην αρχή του "Μη Αναστρέψιμος", να λέει πάλι ότι δεν χωράς πουθενά και το τι του συνέβη, μετά τα γεγονότα του "I Stand Alone". Μάλιστα έχει βγει και Box Set με την άτυπη τριλογία "Carne - Seul Contre Tous - Irreversible". Αυτές είναι τριλογίες, όχι Άρχοντες και μαλακίες.

(Το τρέιλερ που είναι μόνο για Γάλλους)

(Η ωραία αφισούλα)

(Η άσχημη αφισούλα)

(Στην αρχή σε ακούει με προσοχή)

(Μετά σου κόβει τον πούτσο)

(Μετά σε βάζει στο κλουβί με τις τρελές)

(Μετά βρίσκεις παρηγοριά στο πιοτό)

(Μετά σκέφτεσαι το πρόβλημα)

(...και μετά βρίσκεις τη λύση)

 (Σοφά λόγια)

"Άρεσε και στον μπαμπά μου!"

Read More »

19.2.16

Η Κούκλα

            Δουλεύω (έτσι είναι οι δουλειές;) μία ανάρτηση αυτές τις μέρες, για το "Σαν Σε Λάθος Ταινία", που θα λέγεται "Χαραλαμπόπουλε Ξέρεις Κάτι;" και εξαιτίας της, έψαξα βαθιά μέσα στο σκληρό μου, για κάποιες παλαιότερες φωτογραφίες που είναι σχετικές, και καταλάθος έπεσα πάνω σε αυτό, που όχι μόνο δεν θυμόμουν πως και γιατί, αλλά ούτε καν ότι το είχα φτιάξει. Ότι να 'ναι.
         Αυτά.
Read More »

16.2.16

Λάθος Βίντεο Κλιπ (Μέρος Έκτο)

          Άλλο ένα "Λάθος Βίντεο Κλιπ" έφτασε στην αρχή του, μόνο και μόνο για να μην μου λέει το Φέισμπουκ ότι έχω καιρό να δημοσιεύσω κάτι και ότι πρέπει να δείξω στους θαυμαστές μου, ότι ενδιαφέρομαι. Σοβαρά, κάτι τέτοια γράφει. Ενδιαφέρομαι λοιπόν, να (ενδιαφέρον)!

          "Το καλό που σου θέλω, να έχεις τα λεφτά μου. Σκύλα!", μάλιστα. Ότι θα έμπαινε βίντεο κλιπ της Ριχάνα σε αυτήν εδώ τη στήλη, δεν το περίμενα. Όσο μου αρέσει το Αρεμπί των 50'ς και 60'ς, άλλο τόσο δεν μου αρέσει το Αρεμπί το μοντέρνο, το κωλαράδικο. Βλέπετε το Αρεμπί το καλό, είναι μία μίξη όλων των ειδών της μαύρης μουσικής και ενώ ξεκίνησε σαν μίξη Μπλουζ με Τζαζ και Σόουλ και λίγο αργότερα και Φανκ. Στα νέα τα χρόνια τα δικά μας, μπήκε και το Ραπ και το Χιπχόπ και τα Γιαμάχα και τα Χάι-Φάι Στέρεο Σαμπγούφερ και το κακό συναπάντημα, με αποτέλεσμα να ακούμε μα-λα-κί-ες! Αυτά.
          Στα του βίντεο τώρα, βλέπουμε μία κυρία, μία δούκισσα, μία Μιμή Ντενίση βγαλμένη από την Τόλμη και Γοητεία, μία μιλφάρα με πέρλες και μπριγιάν, από σοφτ πορν του Νιου Τσάνελ, ή του Σταρ επί Μαστοράκη, να ετοιμάζεται να πάει για ψώνια και στο ασανσέρ να στριμώχνεται με ένα τσόλι, με μία Πά(ρτα)ολα, με την ωραία του Καματερού, με τη φωνάρα του Δενδροπόταμου και το μπαούλο της, που μάλλον έχει μέσα όλη της την προίκα, ή μήπως όχι;
          Η Ριχή Άννα βάζει την κυρία στο μπαούλο και την απαγάγει. Την πηγαίνει σε ένα υπόστεγο να την βασανίσει μαζί με κάτι άλλες τελευταίες και μας δίνει την ευκαιρία να τη δούμε τσίτσιδη, κρεμασμένη ανάποδα, με τα πλούσια (μεταφορικά και κυριολεκτικά) βυζιά της να πηγαίνουν δεξιά, αριστερά, πάνω και κάτω. Μέσα σε όλα βλέπουμε και τα φτωχά βυζιά της Ριχάνα πασαλειμμένα με αίματα μέσα σε μία στοίβα πεντοχίλιαρα, που γιατί δεν είναι πετσετάκια. Επίσης εμφανίζονται για λίγο και χωρίς ουσιαστικό λόγο, οι Μαντς Μίκελσεν και Έρικ Ρόμπερτς. Το υπόλοιπο βίντεο είναι χάλι (Μπέρι) μαύρο και το τραγούδι πιο αδιάφορο και από την ησυχία.

 
          Όταν πρωτοπέτυχα αυτά τα παιδιά, νόμιζα ότι τους έλεγαν Χάπι Κλάουντ και σε συνδυασμό με τι μουσική και τα βιντεάκια τους, μου είχε φανεί γαμάτο, αλλά όχι, δεν τους λένε έτσι. Τους λένε Χάρι Κλάουντ, που θυμίζει Χάρρυ Κλυνν και Κόνορ Μακλάουντ (ο Χαϊλάντερ) και δεν είναι τόσο πετυχημένο, όσο αυτό που νόμιζα από δυσλεξία ότι τους λένε.
          Όποιος έχει γενέθλια από εδώ και πέρα, θα του στέλνω αυτό το βιντεάκι έπος ενός λεπτού, που αντιπροσωπεύει τα γενέθλια όλων, από το 30ό έτος της ηλικίας τους μέχρι το 40ό. Καληνύχτα ζωή, καλημέρα θάνατε.


          Σας αρέσουν οι μάσκες, οι κούκλες, τα σκοτεινά παραμυθάκια και το σιρόπι Κεράσι; Ούτε εμένα. Αυτό το βίντεο τα έχει όλα αυτά και τα ρίχνει με Στοπμόσιον, στη μηχανή του "δέκα φέτες ζαμπόν, παχιές παρακαλώ". Όσο πιο καμένο είναι, τόσα λιγότερα έχω να πω.


          Τα Χριστούγεννα έχουν τελειώσει από τα ...Χριστούγεννα και εγώ ακόμα ποστάρω Χριστουγεννιάτικα! Λάθος βίντεο κλιπ χωρίς σπλάτερ δεν γίνεται! Άγιος Βασίλης μεθάει, καίει σταυρούς, καίει Έλατα, κόβει χέρια και βγάζει άντερα από βλάσφημους έφηβους, για να γεμίσει "δώρα" τους σάκους του, μέρες που είναι. Εγώ το χάρηκα.

 
          Υπάρχει μουσικό βίντεο που γυμνάζει σώμα και πνεύμα; Όχι. Υπάρχει αυτό όμως που είναι ότι πιο κοντά, με τη διαφορά ότι αν το παρακολουθείς κάθε μέρα για ένα μήνα, την 31η μέρα θα σκοτώσεις την οικογένειά σου, θα τους μαγειρέψεις, θα τους φας και μετά θα πας για τζόγκιν, να κάψεις τις περιττές θερμίδες.


          Αυτό δουλειά για καουμπόι, δεν είναι. Δουλειά για ακόλουθο του Κθούλου είναι. Πατέρας πηγαίνει το άρρωστο παιδάκι του (βέβαια θα μπορούσε να είναι και ένας τρελός, που έχει απαγάγει και ναρκώσει το παιδάκι), μέσα στο δάσος, όχι για πικνίκ, όχι για κυνήγι, αλλά για να του ανοίξει την κοιλίτσα, να του βγάλει τη συκωταριά και να την αντικαταστήσει με ένα χταπόδι (;), που βρήκε μέσα σε μία κουφάλα δέντρου! Πες μας τι πίνεις μάστορα, να μην πιούμε ποτέ. Έχει και συνέχεια το βιντεάκι, που μας δείχνει για ποιο λόγο έγινε αυτό. Τι νομίζατε, ότι δεν θα έβγαινε νόημα; Ότι έτσι σηκώσανε μία κάμερα και γράψανε; Κάτι θέλει να πει ο ποιητής.


          Τι να πω γι' αυτό το αίσχος τώρα; Γι' αυτήν τη ναϊντίλα που συγκεντρώνει όλα τα μουσικά και στιλιστικά λάθη εκείνης της εποχής; Θα πω μόνο ότι είναι η πρώτη εμφάνιση του μεγάλου Τζέισον Στέιθαμ, πίσω από κάμερες. Αλειμμένος με λάδι, μέσα σε λεοπάρ σλιπάκι, να χορεύει χωρίς να το διασκεδάζει καθόλου, για κάποιο λόγο που δεν θα μάθουμε ποτέ. Δεν πειράζει Τζέισον, όλοι από κάπου ξεκινήσαμε, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή (εκτός από του Ματατζή) και η ντροπή, ντροπή δεν έχει. Με κράζεις; Με θαυμάζεις, και ορίστε που έφτασε τώρα.

          Silent Shout (shout let it all out). Μία λέξη, επιληψία. Επιληψία και στραβωμένες φάτσες. Φωτάκια αναβοσβήνουν, μπλιμπλίκια μπλιμπλικίζουν και κάτι απόγονοι του Σλοθ μπεμπεκίζουν. Προσωπικά, ζαλίστηκα.

          Να και ο νέος γελωτοποιός, ο αγαπημένος των κοριτσιών, ο Τζάρετ Λέτο (χόρεψέ τους μπαλέτο Λέτο, σας γαμάει ο Λέτο, Λέτο αλάνι γάμα το λιμάνι). Εδώ βλέπουμε ένα μουσικό βιντεάκι - μικρού μήκους, που αν δεν είχε αυτά τα φλας βυζιών και κώλων, θα ήταν ψιλονορμάλ και καθόλου λάθος. Σαδομαζό τύποι και τύπισσες, επιτίθενται στα μέλη της μπάντας για να τους σκοτώσουν, χωρίς δυστυχώς να τα καταφέρουν, και στο ενδιάμεσο έχει λίγα δευτερόλεπτα τσόντας. Όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε.

          Κλείνω με ένα ολ τάιμ κλάσικ, που μάλλον το έχετε δει όλοι, αλλά δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτήν την κατηγορία. Το "Έλα στον μπαμπάκα" είναι κομματάρα, με βιντεοκλιπάρα, που μας δείχνει μία γιαγιούλα να βγάζει βόλτα το σκυλάκο της, μέχρι που ο δεύτερος κατουράει μία τηλεόραση και ξυπνάει ένα δαίμονα και τα παιδάκια του, που όλα έχουν τη μάπα του ...Άφεξ Τουίν! Κομμάτι που όταν είχε κυκλοφορήσει, είχε κάψει καρδιές και είχε φάει ψυχές. Πολύ καλό.
          Αυτά για σήμερα, ωραίο είναι το γλέντι σας, δε λέω καλά περνάω, μα τώρα λέω να πάω. Έχω (δεν) και δουλειές.
Read More »

5.2.16

Nick Offerman's Yule Log (2015)

            Τι να πω τώρα γι' αυτό το έπος; Πως να ξεκινήσω να περιγράφω, αυτό που δεν περιγράφεται; Μόνο ο Λάβκραφτ τα έκανε αυτά, αλλά δεν πάει στον Νυαρλαθοτέπ; Θα προσπαθήσω.
            Έχετε πετύχει κάποια βιντεάκια στο Γιουτιούμπ, ειδικά οι πιο ρομαντικοί από εσάς (στα ρομαντικά δείπνα με το Πορν Χαμπ), που είναι για δημιουργία ατμόσφαιρας; Όπως ήχοι βροχής, ανέμου, καταιγίδας, κυμάτων, εξωτικών πουλιών (ιπτάμενων, όχι εδάφους από την ακτή Ελεφαντοστού), το αγκομαχητό του Μπομπ Σφουγγαράκη για δέκα ώρες, ή κραυγές απόγνωσης από τροφίμους ψυχιατρείου (όπως τη βρίσκει κανείς). Υπάρχουν βιντεάκια που βοηθάνε στην αϋπνία, με μελωδίες που εκπέμπουν σε ειδικές συχνότητες, για να βλέπεις υγρά όνειρα χωρίς να λερώνεις το σεντόνι σου, ή να μπορείς να κοιμάσαι, χωρίς να αδειάζεις το ψυγείο και τον καταψύκτη μαζί, όταν υπνοβατείς. Υπάρχουν ακόμα και βίντεο για υπνοπαιδεία, που κοιμάσαι μαλάκας και ξυπνάς γαμάτος, κοιμάσαι φτωχός και ξυπνάς πλούσιος! Αλήθεια! Ένα βιντεάκι όμως, που να σε βρίζει και να σε απειλεί για 8 ώρες, μπας και ξυπνήσεις συνειδητοποιημένος, δεν έχω πετύχει και σκέφτομαι να φτιάξω εγώ.

"Χμμ"

            Ένα από αυτά τα βιντεάκια προσομοιωτές πραγματικότητας, είναι και το αναμμένο τζάκι. Ένα κούτσουρο να καίει για δύο ώρες (χωρίς να καίγεται), με την εικόνα της φωτιάς σε υψηλή ανάλυση (480p) και τους ήχους της σε ντόλμπι σαράουντ, να παίζουν παιχνίδια με  το μυαλό σου και να σου δίνουν την εντύπωση ότι ζεσταίνεσαι (μέχρι να πεθάνεις από το κρύο), χωρίς το φόβο της δηλητηρίασης από μονοξείδιο του άνθρακα, ή το φρικτό θάνατο από πυρκαγιά. Είναι η αμέσως καλύτερη εναλλακτική από το ασύμφορο πλέον, πραγματικό τζάκι, επειδή τα κούτσουρα είναι πιο ακριβά και από τα παράγωγά τους. Πιο φθηνά θα σου έρθει να πάρεις ένα γραφείο από τα ΙΚΕΑ που ζυγίζει δέκα κιλά, παρά δέκα κιλά ξύλα.
"Όντως"

            Ο γνωστός σε όλους μας από το "Parks & Recreation", Nick Offerman, το αντρικό αυτό πρότυπο που όλα τα Βήτα αρσενικά, κοιτάμε με θαυμασμό και φθόνο, αποφάσισε να πάει αυτά τα βιντέακια και συγκεκριμένα αυτό με το τζάκι, ένα βήμα παραπέρα. Μόνο ένα μυαλό, πίσω από ένα τέτοιο μουστάκι θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τόσο πρωτοποριακό και επαναστατικό. Κάτι που θα άγγιζε όλα τα αρσενικά σε τέτοιο βάθος (;).

"Χα!"

            Στο μεσαίου μήκους "Yule Log", δεν απολαμβάνεις μόνο τη θερμή συντροφιά της φωτιάς, αλλά και τη συντροφιά ενός άντρα, προς έναν άντρα, με το απαραίτητο πιοτό για συνοδευτικό. Μία συντροφιά που μόνο τα πραγματικά αρσενικά μπορούν να κατανοήσουν. Λίγα λόγια (έως καθόλου), πολύ νόημα. Η αντρική παρέα βλέπετε, δεν βασίζεται στο μπλαμπλά, στο κουτσομπολιό και στο λέω 10.000 λέξεις το λεπτό, χωρίς να έχω πει τίποτα. Βασίζεται στην παρουσία, στο είμαι εδώ και πίνω μαζί σου. Τα λόγια είναι περιττά, τα λένε όλα οι αναστεναγμοί, οι ματιές, οι μυρωδιές και οι ήχοι από τα τσουγκρίσματα και τις γουλιές. Άντε να πεις και ένα "εβίβα", έως εκεί όμως, δε φάγαμε ντε, και γλιστρίδα.

"Εβίβα"

            Δεν σε καταλαβαίνει η κυρά σου και σε ζαλίζει με τις κουταμάρες της; Θες να πιεις ένα ποτηράκι, να πάει κάτω ο κόμπος στο λαιμό; Η πέτρα στο στήθος; Θες να τον βγάλεις από μέσα σου (τον καημό), χωρίς να ανοίξεις το στόμα σου; Με το "Yule Log" δεν θα ξαναπιείς μόνος ποτέ και θα τα πεις όλα, χωρίς να χρειαστεί να πεις, απολύτως τίποτα! Άντε να πεις ένα "την πουτάνα", ή ένα "τον καριόλη", άντε και τα δύο αν σε έχει πιάσει πολυλογία, αλλά ως εκεί! Ο Νικόλας και το μουστάκι του είναι εδώ για σένα, και όχι δύο και οκτώ και δέκα ώρες. Σαράντα πέντε λεπτά φωτιάς και αντρικής παρέας, βαριάς και μυρωδάτης, είναι υπέρ αρκετά, για να τα μοιραστείς όλα και να κάνεις και κεφάλι. Στην τελική θα έχεις και να το κοκορεύεσαι, ότι να, "ήπια κι εγώ ένα ποτηράκι με τον Νικόλα" και όλα αυτά από τη βολή σου, χωρίς να βγεις από το σπίτι να πας στο καφενείο, με το φόβο στην επιστροφή, μη φας την παντόφλα στην καράφλα με το που μπεις μέσα στο τσαρδί σου.
            Αυτό το βιντεάκι, είναι στην πραγματικότητα Χριστουγεννιάτικο διαφημιστικό, για το Lagavulin Ουίσκι. Βλέπετε, το "Yule Log" σημαίνει το καλό, ή το μεγάλο κούτσουρο, και είναι μία Αγγλοσαξονική παράδοση, που το βράδυ των Χριστουγέννων, ρίχνουν στο τζάκι το καλό κούτσουρο, να είναι σίγουροι ότι δεν θα το δαγκώσουν, μέρα που είναι. Ο Νικόλας έχει παίξει σε διάφορα διαφημιστικά του συγκεκριμένου ποτοποιείου και μπορείτε να τα δείτε όλα στο  My tales of Whisky! Το ίδιο καμμένα είναι.
"Τρία"
Read More »

4.2.16

Ευλάβεια Aka Sanctimony (2013)

               Μου έστειλε σκηνοθέτης άνθρωπος, να του παρουσιάσω τη μικρή του ...ταινία. Λάθος! Δεν ήξερε, δεν ρώταγε; Ελπίζω να ξέρει περί τίνος πρόκειται, διότι προβλέπω πολύ βρισίδι αν εκπέμπει σε διαφορετικές συχνότητες.
               Λοιπόν, θα είμαι ειλικρινής (όλοι οι ψεύτες τα ίδια λέτε). Όταν ο δημιουργός του "Ευλάβεια", μου έστειλε το φιλμάκι του για κριτική, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν "Ωχ! Άμα είναι μαλακία; Θα του το θάψω; Κρίμα είναι". Το μυαλό μου κατευθείαν στο κακό! Ευτυχώς όμως, δεν είναι καθόλου μαλακία και ας έχει ωραία αφίσα (η ωραία αφίσα στις ταινίες τρόμου, είναι κακός οιωνός).
(Έτσι! Με αίματα!)

               Το "Ευλάβεια" ξεκινάει δείχνοντάς μας έναν κουκουλοφόρο (όχι γνωστό άγνωστο, μπαχαλάκια), εποχής Αναγέννησης (ξέρετε, Μικελάντζελο, Λεονάρντο και τα υπόλοιπα Χελωνόνιντζάκια), να δένει με ...ευλάβεια, δύο περγαμηνές (ούτε πιτόγυρα να τύλιγε) και να γεμίζει δύο δισκοπότηρα με μαυροδάφνη. Αμέσως μετά, το πλάνο αλλάζει και μας κατεβάζει σε ένα μπουντρούμι, με γκρο-πλαν στο καλό προφίλ της κομπάρσας, που κλέβει την παράσταση. Της κάμπιας! Δυστυχώς δεν θα την ξαναδούμε στο φιλμ, αλλά το ταλέντο και η στύση δεν κρύβεται και μετά από μία τέτοια ερμηνεία, το μέλλον της προβλέπεται λαμπρό στο χώρο της έβδομης τέχνης.
(Το καλό της προφίλ, είναι το αριστερό)

               Ας αφήσουμε όμως αυτό το κρυμμένο μαργαριτάρι στην άκρη και ας ασχοληθούμε με τον ήρωά μας, τον αλυσοδεμένο αιχμάλωτο αυτού του κελιού, που μπορεί να έχει μακριά μαλλιά και μούσια, αλλά τα μπούτια και τα βυζιά, είναι αξύριστα τριών ημερών (να φανεί και η κακουχία). Γιατί πως θα βγεις στο χαζοκούτι γιόκα 'μ; Ο Κώστας ο Σόμμερ δεν έκανε διεθνή καριέρα στα Μπόλιγουντ, με περμανάντ στα στήθια. Το οποίο βέβαια, έρχεται σε αντίθεση με τον κακό της ιστορίας (τυχαίο;), που έχει τόση τρίχα, όχι για να πλέξεις πουλόβερ, αλλά όλη τη στολή του Τσαπάκουα, του Τσουπακάμπρα, του Τσούμπαγουάμπα, του Τσουμπάκα, ή όπως λένε τέλος πάντων, το δίποδο κατοικίδιο του Ιντιάνα Τζόουνς, στον Πόλεμο των Άστρων. Μιλάμε από την πρώτη σκηνή που ξεπροβάλει στιγμιαία, μέσα από το μανδύα, το χέρι του κτήνους, νομίζεις ότι κάτω από την κουκούλα κρύβεται ο Ευαγγελάτος, αλλά όχι! Όταν η πέφτει η κουκούλα, αποκαλύπτεται ο Ιβάν Σαββίδης του ΠΑΟΚ! Σκύβει αμέσως το παπαδοπαίδι (Μπαοκτσής προφανώς) να του φιλήσει το τριχωτό του ...χέρι και αυτή είναι και η πιο αηδιαστική σκηνή του φιλμ και όχι τα κοψίδια που θα ακολουθήσουν μετά, "θα ακολουθήσουν κοψίδια μετα;" ΝΑΙ! "και μπίρες;", όχι τέτοια κοψίδια, τέτοια!
"Θα το φάτε εδώ, ή να σας το τυλίξω για το σπίτι;"

               Κάπου εκεί, έχουν πέσει και οι τίτλοι αρχής και στα 15 λεπτά περίπου που θα ακολουθήσουν, θα δούμε έναν ιερέα και έναν Δικαστή να παίζουν εις βάρος ενός φουκαρά, ένα παιχνίδι που έχουμε παίξει όλοι μικροί και ίσως κάποιοι από εμάς, έχουμε σκεφτεί κιόλας, πως θα ήταν να το παίζαμε στα αλήθεια. Να λοιπόν πως θα ήταν.


               Το "Ευλάβεια" είναι ένα από τα λίγα Ελληνικά μικρού μήκους που κυκλοφορούν και ένα από τα ακόμα πιο λίγα Ελληνικά τρόμου, μικρού ή μεγάλου μήκους. Το τελευταίο Ελληνικό μικρού μήκους που είχα δει, δεν είχε σταγόνα αίμα και τα τελευταία που θυμάμαι να έχουν κάμποσο σπληνάντερο, είναι τα γνωστά σε όλους μας κακά! "Το κακό" ένα και δύο δηλαδή (αλήθεια, τι έγινε αυτός ο τύπος; Δεν θα κάνει τίποτε άλλο;). Οπότε κάθε τέτοια προσπάθεια, την υποδεχόμαστε με ανοιχτές αγκάλες, πόσο μάλλον όταν υπάρχει ταλέντο και προοπτική.
(Από 'δω το ταλέντο)

               Το φιλμ του Δημήτρη Βαβάτση δεν υστερεί σε τίποτα, από άλλα μικρού μήκους του εξωτερικού. Στυλιζαρισμένα κάδρα, φωτογραφία που παραπέμπει σε παλαιότερες δεκαετίες τρόμου, χωρίς όμως να γίνεται ρετρολάγνο, και κομπιουτερίστικο γκορ που μου θύμισε λίγο της παραγωγές της Νέκροστορμ, όχι στην ποσότητα βέβαια (δεν συγκρίνονται αυτά τα άτομα), αλλά στην ποιότητα. Όλοι οι συντελεστές έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους, με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτουν, με αποτέλεσμα να έχει γίνει δεκτό σε πολλά φεστιβάλ της Αμερικής και να έχει λάβει εύφημο μνεία σε δύο από αυτά, στα Zed Fest Film Festival και International Horror Hotel Festival, όπως και βραβείο σκηνογραφίας στο 3ο Ψηφιακό Φεστιβάλ Αθήνας και στο Φεστιβάλ του Φανταστικού της Ένωσης Ελλήνων Σκηνοθετών.
"Τι θα γίνει Πρόεδρε με τον Μπερμπάτοφ; Θα προλάβει τον γαύρο;"

               Σαν θεατής θα προτιμούσα περισσότερο αίμα, αλλά αν λάβω υπόψιν την Ελληνική πραγματικότητα, μου έκανε εντύπωση και αυτό το λίγο που υπάρχει. Aπ' ότι διαβάζω όμως, ο Βαβάτσης έχει ανεβάσει τον πήχη και το επόμενό του φιλμάκι "Σαρκοβόρος", που μέχρι στιγμής τριγυρνάει στα φεστιβάλ του εξωτερικού, έχει όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για να το βάλω στις πιο αναμενόμενες ταινίες τρόμου για φέτος. Δηλαδή, δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο, δεν σέβεται τίποτα και δεν τσιγκουνεύεται όταν πηγαίνει στο χασάπικο, για να ετοιμάσει το Πασχαλινό τραπέζι. Εδώ η κριτική του από τη Λάιφο, που διαβάζοντάς τη, μου βγήκε ο καφές από τα μάτια! Ανυπομονώ να το δω και να ντραπώ με τα αίσχη του!


Δεύτερο teaser για τον Σαρκοβόρο !!Second teaser trailer for our film !!
Δημοσιεύτηκε από Carnivore Short Film στις Σάββατο, 27 Ιουνίου 2015

(Το teaser του Σαρκοβόρου, που ...πειράζει)
"Δύο στα τρία. Το τριάρι το φυλάω για το Σαρκοβόρο"

Μιας και είπαμε για ευλάβειες, ας κλείσουμε ευχάριστα με κάτι σχετικό.
Read More »