25.8.15

The Human Centipede 3: Final Sequence (2015)

          "Γεια σου Μπλογκ, εγώ είμαι πάλι. Θες να κάνουμε ένα στα γρήγορα; Μία ξεπέτα; Μία ανάρτηση στα όρθια; Ένα στο χέρι για το δρόμο; Μία αρπαχτή για μία ταινία της αρπαχτής; ...Όχι, δεν σε θέλω μόνο γι' αυτό. Εννοείται ότι σε αγαπάω, μην είσαι κουτό".
          Η τρίτη η μακρύτερη δεν είναι και η καλύτερη. Απογοητευτικό το τρίτο μέρος της σκατοσειράς, που δεν έχει καμία (σ)χέσει με τα δύο προηγούμενα (που μου αρέσαν αρκετά). Χοντροκομμένη φαρσοκωμωδία σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, καθόλου τρόμος, ελάχιστη αηδία, ελάχιστο χιούμορ, και μία σαρανταποδαρούσα με τεράστια κοιλιά (όταν εμφανίζεται επιτέλους η σαρανταποδαρούσα, την έχουμε πλέον χεσμένη). Ο γιατρός που αγαπήσαμε στο πρώτο μέρος, εδώ είναι απαράδεκτος στο ρόλο του διευθυντή των φυλακών, το ίδιο και ο σκηνοθέτης, στο ρόλο του εαυτού του (;). Όλη η ταινία μοιάζει με αρπαχτή (ότι αρπάξει ο κώλος τους), ο Tom Six γκρεμίζει ό,τι hype έχτισε (κουραδάκι, κουραδάκι) με τις προηγούμενες ταινίες του, κάνοντας μία αποτυχημένη Αμερικ(λ)ανιά (και μη μου πείτε ότι χεστήκατε για την ανθρώπινη σαρανταποδαρούσα). Τα λεφτά μου πίσω (θα τους έλεγα, αν είχα δώσει)!

(Τρεϊλεράκι)

(Κανονική αφισούλα)

(Αποπλανητική αφισούλα)

(Ας έβαζε αυτήν τουλάχιστον)


(Να βλέπαμε αυτό)

"What the fuck?"
(Αυτό ακριβώς)

(Ούτε στο Σταν δεν άρεσε)
Read More »

22.8.15

Είμαστε 50!

          Χτύπησα 50άρα! Έχω 50 ακόλουθους (οι μισοί είμαι εγώ, με άλλο προφίλ. Όχι εντάξει, πλάκα κάνω), θα τρελαθώ! Θα περπατάω και θα κοιτάω πίσω από την πλάτη μου, μήπως και με ακολουθεί κανείς! Θα το γιορτάσω και θα πιω 50 σφηνάκια, ένα για τον καθένα σας! Καλά, εντάξει, αν πιω 50 σφηνάκια θα πεθάνω (μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη πεις), γι' αυτό κι εγώ δεν θα πιω, θα φάω, θα φάω 50 μπουκιές, μία για τον καθένα σας και θα πιω όσο μπορώ (δηλαδή λιγότερο από 50 σφηνάκια, 5 είναι καλά ...και 5 μπίρες). Επίσης ξέχασα τα γενέθλια, του ίδιου μου του μπλογκ, ήταν στις 3 Ιουλίου (πρέπει να βάλω ειδοποίηση στο κινητό μου) απαράδεκτος. Τότε ανέβασα την πρώτη μου ανάρτηση, το Gun Woman, και άλλες πολλές, που δεν έγραψα εκείνη τη στιγμή, αλλά είχα τη φαεινή ιδέα, να μαζέψω σε ένα μπλογκ, ότι χαζομάρα έχω γράψει σε ομάδες του Φέισμπουκ, τύπου Twisted Movies, για να τα ξαναδιαβάζω όταν θα τα έχω ξεχάσει και να χαίρομαι μόνος μου. Πολύ αξία τους έδωσα.
          Λοιπόν, λόγω της διπλής γιορτής, μου ήρθε και άλλη φαεινή ιδέα (αφού ήπια τα σφηνάκια), να φτιάξω μπλουζάκι (κούπα, μαξιλαράκι, τσάντακι κλπ) "Λάθος Ταινίες", καθαρά για φιλανθρωπικό σκοπό. Τα κέρδη από τα μπλουζάκια, μέσω του σάιτ που πωλούνται, θα πηγαίνουν αποκλειστικά σε πεινασμένα παιδιά, με ειδικές ανάγκες και συγκεκριμένα σε ένα τέτοιο παιδί, εμένα.
         Το λόγκο βγαίνει σε αίμα, σπέρμα, μαύρο του θανατά και ροζουλί που είναι το αγαπημένο μου χρώμα και τα μπλουζάκια βγαίνουν στα πάντα. Ιδού παραδείγματα, με αποκεφαλισμένα μοντέλα και όχι μόνο.
Λινκ για το ροζουλί (ή ότι χρώμα είναι αυτό, τέλος πάντων)


Μας λείπουν άλλοι 88, για να γίνουμε 138. Διαδώστε!
          Απντέιτ! Γίναμε 60! Και τα μπλουζάκια μπορείτε να τα βρείτε από 12 Ευρώ (ξεφτίλα)! Τσάμπα πράμα! Ξεπουλάμε! Το αφεντικό τρελάθηκε! 
Και με των 21: https://www.designbyhumans.com/shop/t-shirt/t-shirt/221194, ότι πληρώνεις παίρνεις! Κάνε το Λάθος τώρα!

(Να! Κι άλλα μοντέλα! Μπορείς να βρεθείς κι εσύ στη θέση τους! Γιατί, τι σου λείπει;)
(Η κοκέτα)

(Το γνωστό άγνωστο)

(Η πρεζού)

(Η ηλίθια)

(Ο χασικλής)
Read More »

11.8.15

Hot Girls Wanted (2015)


          Ντοκιμαντέρ του κώλου, ακολουθεί βλαχάρα δεσποινίς (Tressa Silguero aka Stella May), απόφοιτη λυκείου, που έχει αποφασίσει να κυνηγήσει το όνειρό της για δόξα και χρήμα, πηγαίνοντας στη μεγάλη πόλη να γίνει σιτάρ, πρωταγωνιστώντας σε τσόντες, κρυφά από τη φουκαριάρα τη μάνα της και με την υποστήριξη, του φουκαρά γκόμενού της.
"Εγώ είμαι για μεγάλα πράγματα"

          Μαζί με άλλες 5-6 νιούμπιζ (Rachel Bernard aka Ava Taylor, Brooklyn Daniels, Lucy Tyler και κάτι άλλες), θα ζήσουν μια ζωή σαν από ταινία (πορνό), μέχρι να το μάθουν οι γονείς τους και να χτυπήσουν μπιέλες. Μέχρι οι γκόμενοί τους (καλά, μόνο μία έχει) να μη μπορούν να περάσουν, όχι μέσα από πόρτες, αλλά ούτε κάτω από γέφυρες. Μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι και η καλύτερη δημοσιότητα, να είναι διάσημες για το βάθος του πάτου τους και μέχρι να βιώσουν το γεγονός, ότι αλλιώς είναι από μπροστά (από την κάμερα) και αλλιώς από πίσω. Ντοκιμαντέρ με ηθικό δίδαγμα ότι αν δεν βάλεις κώλο κάτω, αν δεν σκύψεις το κεφάλι και δεν δουλέψεις σκληρά, δεν θα γευτείς τους χυμούς της επιτυχίας.
"Ξεκωλώθηκα στη δουλειά σήμερα. Μου έφυγε ο πάτος"

           Tο ντοκιμαντέρ ξεκινάει τραλαλά και θυμίζει εκπομπή ριάλιτι, αφού μας δείχνει την καθημερινότητα πέντε κοριτσιών, που ζουν όλες μαζί σε ένα σπίτι μαζί με τον ατζέντη τους και απλά χαχανίζουν και μιλάνε για το πόσα λεφτά θα βγάλουν και που θα τα ξοδέψουν. Σταδιακά όμως τα γέλια μετατρέπονται σε δάκρυα, όταν η κάμερα μπαίνει στα σπίτια των γονιών τους και  στα στούντιο, την ώρα των γυρισμάτων και καταγράφει τα extras που δεν φτάνουν ποτέ στα DVD.
          Τα κορίτσια αυτά δεν είναι από διαλυμένες οικογένειες, δεν είναι φτωχές, ούτε αγανακτισμένες. Είναι παιδιά της μεσαίας τάξης, που έχουν μεγαλώσει με το διαδίκτυο και τα πρότυπα της τηλεόρασης. Η Τρέσα παραδέχεται, ότι βλέπει τσόντες και τινάζει το φασόλι, από 12 χρονών. Λογικό λοιπόν, να θέλει να μοιάσει στα ινδάλματά της και τους παιδικούς της ήρωες.
"Τολμήσαμε και πετύχαμε, πόσο θα μας ζηλεύουν οι λούζερς πίσω στο χωριό!"

          Δεν είναι κακό να σου χώνουν τρία καυλιά μαζί στον κώλο (ή στο στόμα), να σου πατάνε το κεφάλι κάτω και να σε κατουράνε στο στόμα άγνωστοι, που σε θεωρούν ένα κομμάτι κρέας. Δεν είναι κακό, εφόσον για σένα αυτό, είναι εργασία και χαρά, σου αρέσει και το κάνεις ακομπλεξάριστα, γνωρίζοντας από πριν τις δυσκολίες του επαγγέλματος και τις όποιες επιπτώσεις, στην προσωπική σου ζωή και στη ζωή των δικών σου ανθρώπων. Αυτά τα κορίτσια όμως είναι κυριολεκτικά στην κοσμάρα τους. Από τον τρόπο που μιλάνε στην αρχή του ντοκιμαντέρ, σου δίνουν την εντύπωση ότι πάνε να γίνουν σταρ του σινεμά. Δεν έχουν ιδέα για το τι θα συναντήσουν και προσπαθούν να χαζογελούν και να βλέπουν καλοπροαίρετα την κάθε καφρίλα που τους συμβαίνει. Μέχρι που τους κόβεται απότομα το χαμόγελο, όταν κανείς γύρω τους δεν γελάει ή γελάει εις βάρος τους.
          Χαρακτηριστικό παράδειγμα, για το πόσο λάθος τα έχουν μέσα στο μυαλό τους,  είναι η ατάκα του γκόμενου της Τρέσας (άκου όνομα), που λέει "Στηρίζω και θαυμάζω την κοπέλα μου, επειδή έχει πιάσει τη ζωή από τα αρχίδια (κυριολεκτικά, απλά όχι της ζωής), έχει υψηλούς στόχους και φεύγει από αυτήν την πόλη, να κυνηγήσει το όνειρό της", ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Παιδί μου τι λες; Είσαι βλαμμένο; Γι' αυτό, μετά από λίγο κλαίει κι αυτός σαν μωρό παιδί, όταν η γκόμενά του, του λέει μέσα στον ενθουσιασμό της, για τις νέες προτάσεις δουλειάς που έχει, τύπου "κοίτα μωρό μου, έχω νέα πρόταση για δουλειά. BDSM punishment και θα πάω, τι λες;" και μετά από λίγο καταλήγει στο νοσοκομείο με κύστες στο μουνί, επειδή χτύπησε υπερωρία και το κομπρεσέρ υπερθερμάνθηκε και έκαψε λάδια.Τι να πει ο κακομοίρης; Άγιο βρήκε η πουτάνα.
(Ο Άγιος με την Τρέσα στην πρεμιέρα του Φεστιβάλ. Τα χείλη του γελάνε αλλά τα μάτια του κλαίνε)

          Μία άλλη σκηνή που έχει πλάκα (;), είναι όταν η Τρέσα σκέφτεται να ανακοινώσει τα ευχάριστα, στον πατέρα της και διαλέγει την καλύτερη στιγμή. Όταν βγάζουν τις καραμπίνες και τα μαχαίρια από την αποθήκη και αποφασίζουν, να πάνε μαζί για κυνήγι και να περάσουν λίγο φυσιολογικό χρόνο, κόρη-πατέρας μαζί (ρέντνεξ μέχρι το κόκκαλο). Είσαι τρελή μωρή; Θα σε σκοτώσει, θα σε γδάρει και θα δέσει το κουφάρι σου στο καπό του τζιπ, να σε περιφέρει στην πλατεία σαν φόβητρο, για όποιον τολμήσει να την παίξει με τα βιντεάκια σου και για να καθαρίσει την τιμή της οικογένειάς του. Φυσικά μετανοιώνει και δεν του το λέει εκείνη τη στιγμή. Ίσως είναι καλύτερα να του το πει, όταν θα πάνε για ψάρεμα.
"Λέω να το πω στο μπαμπά"
-"Ο πατέρας σου νομίζει ότι είσαι ακόμα παρθένα και αν μάθει ότι δεν είσαι, θα σου κάνει την παρθενοραφή ο ίδιος"

          Mου έκανε εντύπωση πόσο αφελείς είναι όλα αυτά τα παιδιά (18-21) και πόσο πλασματική εικόνα έχουν για την τσόντα. Πραγματικά νόμιζαν ότι θα βγάλουν γαμώ τα λεφτά (δεν έβγαλαν), θα ευχαριστιούνται αχαχούχα σεξ, μόνο με γυμνασμένους παίδαρους και θα κάνουν τη μεγάλη ζωή (δεν είχαν καν προσωπική ζωή). Η προσγείωση δυστυχώς είναι απότομη. Αυτό που έμαθα κι εγώ και δεν ήξερα είναι ότι, δεν ξεκινάνε με μία εταιρεία παραγωγής ταινιών, αλλά δουλεύουν (γαμιούνται στη δουλειά) ως freelance με έναν αντζέντη (νταβατζή) που τους βρίσκει πελάτες, που κάνουν ανεξάρτητες παραγωγές ή απλά έχουν ένα σάιτ στο διαδίκτυο, που ανεβάζουν τα γαμήσια τους με τις "πορνοστάρ". Οι οποίοι δεν είναι απαραίτητα, νέοι με κοιλιακούς, που φέρονται με το σεις και με το σας. Παίζει να είναι γέροι Μπουκόφσκιδες, που έχουν πιει ένα μπουκάλι Βιάγκρα γενόσημο και ασυνταγογράφητο, με τριχωτά αρχίδια, μεγάλες κοιλιές (κάτω από μεγάλο βράχο, κρύβεται μεγάλο χταπόδι) και αιμορροΐδες που ζητάνε γλυφοκώλια (ή αυτό το forced deep throat, με το μπολ του σκύλου, που μάλλον έχει ζήτηση, γιατί το έκαναν οι περισσότερες. Τους γαμάνε το φάρυγγα, μέχρι να ξεράσουν, μέσα σε ένα μπολ σκύλου και μετά τις βάζουν να τα φάνε). Μετά σου εμφανίζουν όλα τους τα ξαδέρφια, προϊόν αιμομιξίας, με τις στρεβλές τους πούτσες έξω και σου λένε "Τι; δεν σου είπα ότι είναι gangbang bukake; Ε, στο λέω τώρα" και τους πετάνε 500 λαδωμένα δολάρια στη μάπα (εκτός από όλα τα άλλα). Πως να αντιδράσει ένα 18χρονο, που πάει πρώτη φορά στη μεγάλη πόλη και βλέπει το χρήμα να ρέει; Από χαμηλά πρέπει να ξεκινήσει, για να φτάσει στην κορυφή, οπότε; Σκάει και τρώει.
"Take it or leave it!"
(Πάλι ο Τσίπρας μου ήρθε στο μυαλό)

          Τρομεροί οι αριθμοί των νέων κοριτσιών, που αφήνουν τις πόλεις τους, για να γίνουν πορνοστάρ, αλλά αυτές που το καταφέρνουν, μετριούνται στα δάκτυλα τους ενός χεριού. Το μόνο που χρειάζονται είναι έναν υπολογιστή και μία ταυτότητα, να αποδεικνύει ότι είναι άνω των 18 χρονών, ή μάλλον ότι είναι 18 χρονών και όχι μεγαλύτερες. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο αγγελίες με ευκαιρίες καριέρας για νέα και όμορφα κορίτσια, και συγκεκριμένα το Craiglist, που εκεί βρίσκει την αγγελία η πρωταγωνίστριά μας, και πηγαίνει στη Φλόριντα για οντισιόν (casting couch κυριολεκτικα), με πληρωμένα όλα της τα έξοδα (it's a trap!). Οι περισσότερες αντέχουν λίγους μήνες και μετά ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν και να μετακομίσουν σε ακόμα πιο χωριό από το χωριό τους (αν είναι δυνατόν, να μην έχει ούτε ίντερνετ), για να είναι σίγουρες ότι δεν θα τις αναγνωρίζει κανείς.
"Ευκαιρία καριέρας, για καλλίγραμμες νεαρές εώς 21 ετών, πρόθυμες για σκληρή δουλειά, με προοπτικές εξέλιξης και συνεχή εκπαίδευση! Πάμε; Τι μπορεί να πάει στραβά;"

          Eπίσης, δεν έχουν όλο το χρόνο στη διάθεσή τους, για να γίνουν γνωστές. Η αγορά ζητάει συνεχώς νέα πρόσωπα (που λέει ο λόγος το πρόσωπα) στο χώρο, φρέσκα ψάρια, να σπαρταράνε, να γυαλίζουν τα μάτια τους και τα βρίσκει εύκολα. Αν δεν κάνουν επιτυχία όσο είναι ακόμα παρθενοπιπίτσες, πάει, μπαγιάτεψε το ψωμάκι τους, μύρισε το ψαράκι τους. Οι φάτσες τους είναι γνωστές πλέον και κανείς δεν την παίζει δεύτερη φορά για πάρτη τους, αφού φτάνει καθημερινά νέο υλικό. Οι προτάσεις για δουλειά είναι η μία χειρότερη από την άλλη, επειδή αναγκάζονται να επιλέγουν άλλες κατηγορίες τσόντας (συνήθως πιο σκληρής), για να κρατάνε ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού τους, με τον κατήφορο να μην έχει τελειωμό (εφόσον συνεχίζουν την ...καριέρα τους), μέχρι που καταλήγουν να είναι σε κάποιο μπουντρούμι, δεμένες χειροπόδαρα, κρεμασμένες ανάποδα από το κωλάντερό τους, να τρώνε σκατά, την ώρα που τους κάνουν ηλεκτροσόκ στο μουνί (αυτά τα λέω εγώ, δυστυχώς δεν έχει τέτοια πράγματα στο ντοκιμαντέρ).
"Μπαγιάτεψες μωρή! Στο μπουντρούμι!"

          Σαν ντοκιμαντέρ κρατάει ίσες αποστάσεις. Απλά περιγράφει πως λειτουργεί το σύστημα (για τους ενδιαφερόμενους) και δεν παίρνει θέση. Θα μπορούσε να έχει χωθεί πιο βαθειά, στη βιομηχανία του πορνό και όχι απλά να περιφέρεται, γύρω από κάποια κοριτσάκια που είναι στην κοσμάρα τους και να παρουσιάζει τη YOLO (σνιφ, κλαψ, λιγμ) άποψή τους από τη σύντομη εμπειρία τους, δείχνοντας που και που, κάποια στατιστικά για να φανεί πιο επιστημονικό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, να σου δημιουργεί περισσότερες απορίες από αυτές που σου λύνει (δηλαδή καμία) και να το ξεχάσεις σχετικά γρήγορα αφού το δεις. Είναι λίγο επιφανειακό, αλλά ίσως αποτελεσματικό και επιτρεπτό για θέαση, σε ηλικίες ίδιες με αυτές των πρωταγωνίστριών του. Απ' ότι κατάλαβα, σκοπός του είναι, να σε κάνει να την παίζεις με τύψεις, να σου προκαλέσει ενοχές και να χύνεις και δάκρυα εκτός από σπέρμα.
(Είδατε που τα έλεγα; Γιόλο!)

          Προσοχή! Achtung! Alert! Το εν λόγω ντοκιμαντέρ δεν περιέχει σκηνές γυμνού και σεξ. Επαναλαμβάνω, ΟΧΙ ΓΥΜΝΟ ΚΑΙ ΣΕΞ. Μην βάλετε να το δείτε, με το πουλί στο χέρι. Άντε να τους ξεφύγει κάνα βυζί και οι λίγες σκηνές σεξ που δείχνει, είναι λογοκριμένες με ..θαμπάδα. Σαν να είσαι ματάκιας και να σου έχουν θολώσει τα γυαλιά από την καύλα, μες στο πουτσόκρυο.
          Τι γίνεται με τους άντρες του πορνό; Γιατί δεν ασχολείται κανείς με αυτούς; Αυτό δεν ειναι σεξισμός; Αυτοί δεν εχουν αισθήματα; Δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες; Να ένα εξίσου, μη σου πω και πιο ενδιαφέρον, ντοκιμαντέρ για το τι τραβάνε (τα κορίτσια ξέρουμε πάνω κάτω τι τραβάνε) τα αγόρια και οι παππούδες αυτού του επαγγέλματος.

(Τρεϊλεράκι)

(Αφισούλα)

"Μου λένε κλείσε τα μάτια και πιάσε αυτά. Πιάνω κι εγώ κάτι αρχίδια, τα ζυγίζω με το χέρι και μου φάνηκαν βαριά. Ανοίγω τα μάτια και τι να δω; Ένα άλογο! Χάρηκα πολύ, επειδή από μικρή ήθελα ένα και οι γονείς μου δεν μου έπαιρναν, αυτά είναι τα τυχερά της δουλειάς."

"I am the shit"
(είσαι, κυριολεκτικά)

"Θέλω να αφιερώσω το βραβείο του πιο σκληροτράχηλου τράχηλου, στους γονείς μου που πίστεψαν σε μένα και με στήριξαν στην επίπονη προσπάθειά μου. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω το Θεό που μου χάρισε αυτό το ταλέντο.

"Σιγά μωρή, δεν έχεις ξαναδεί πούτσα ενός κιλού και 30 cm;" 

"Λοιπόν, εσύ αύριο έχεις γύρισμα για το Rectal Prolapse κι εσύ θα πας σε έναν καινούργιο, που θέλει να κάνει κάτι που λέγεται "Ανθρώπινη Σαρανταποδαρούσα".

"Να βλέπεις; Όσα λίτρα σπέρμα και να έχεις στη μούρη, πρέπει να κρατάς τα μάτια σου ανοιχτά"

"Φιλενάδα; Θα σκίσουμε"
-"Το αντίστροφο φοβάμαι"

"Να κοίτα τι κατάφερα; Είμαι πολύ περίφανη για τη δουλειά μου"
-"Τουλάχιστον θα έχεις εύκολη γέννα"

"Μαμά τι λες; Είσαι ντιπ για ντιπ άσχετη; Ξεκόλα από το μυαλό σου. Θα περπατάω στο δρόμο και θα μου πετάνε λουλούδια λέμε"

"Στο μουνί μου"

(Ένα στα τρία)
Read More »

6.8.15

Faults (2015)


          Όπως είχα πει και σε παλαιότερη ανάρτηση, είναι κάποιες ταινίες που ενώ είχα ξεκινήσει να τις σχολιάζω, για διάφορους λόγους δεν τις ολοκλήρωσα ποτέ. Τις άφηνα για κάποια άλλη στιγμή, ο καιρός πέρναγε και μετά ήταν πολύ αργά να συμπληρώσω κάτι, επειδή τις είχα ξεχάσει. Είναι κρίμα να μείνουν στην αφάνεια, γιατί κάποιες από αυτές είναι αρκετά καλές. Οπότε αποφάσισα να αναρτώ, αυτά τα λίγα που έχω γράψει για κάθε μία από αυτές, χωρίς πολλές φωτογραφίες και σαχλαμάρες. Ξεπέτες δηλαδή (η αρχή του τέλους κάθε μπλογκ). Ας κάνω την αρχή με μία ταινία που λέγεται "Λάθη" (χα!).
          Πρώην επιτυχημένος, νυν αποτυχημένος ειδικός σε πλύσεις εγκεφάλου και θρησκευτικές αιρέσεις. Έχει μία τελευταία ευκαιρία να σώσει την καριέρα του και να επανορθώσει για την προηγούμενη μεγάλη του αποτυχία, όταν τον προσεγγίζουν απεγνωσμένοι γονείς κόρης, που έχει γίνει μέλος σε νέα αίρεση με την ονομασία "Λάθη".
          Ψυχολογικό θρίλερ που όταν έβαλα να το δω νύσταζα του θανατά, μόλις κατάλαβα ότι είναι τύπος ταινίας μόνο μπλαμπλά, είπα (στον εαυτό μου) "δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξω πάνω από 20 λεπτά" και όμως, άντεξα (και χωρίς να σφίξω τα δόντια). Μου κράτησε το ενδιαφέρον και την περιέργεια εύκολα, με το χιούμορ του και την αγωνία να ανεβαίνει σταδιακά, μέχρι το μεγάλο (και καλά, μη φανταστείτε πυροτεχνήματα) φινάλε, χωρίς να με κουράσει ο αργός ρυθμός (έλλειψη σεξ, βίας και αίματος). Το προτείνω σε φαν της σειράς The Following, συνομοσιολάτρες και μέλη αιρέσεων.

Τρεϊλεράκι

Αφισούλα

(Όλη η ταινία σε μία φωτογραφία)

"Είσαι τρελό παιδάκι μου; Τι αιρέσεις και γιάμα γιάμα; Δεν υπάρχουν αυτά"
-"Ώχου δε ξέρεις εσύ, είσαι γέρος και ξενέρωτος"
"Θέλω να σε γαμήσω"

"Δύο στα τρία, μία χαρά"
Read More »

5.8.15

Λάθος Αναζητήσεις (Μέρος Δεύτερο)

          Ήρθε η ώρα για το δεύτερο μέρος των λάθος αναζητήσεων. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς, αφού συνεχίζετε να ψάχνετε βρωμιές! Πάλι τα ίδια; Θα με κάνετε να το κλείσω το μπουρδέλο (ρίχνω πράγματα κάτω)! Τι άτομα με διαβάζουν; Θεέ μου, συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι γκουγκλάρουν. Με ποιο βδελυρό βδέλυγμα να αρχίσω; Ας ξεκινήσω με κάτι μέτριο.
         Κάποιος ψάχνει για μέτρια πούτσα. Το τι ψάχνει ακριβώς δεν μπόρεσα να καταλάβω. Μέτρια σε τι; Σε γεύση; Σε απόδοση; Σε μέγεθος; Μήπως είναι ορθογραφικό λάθος και ήθελε να γράψει μέτρια πίτσα; Ψάχνει μία σε μέτριο μέγεθος γιατί την οικογενειακή, την τέσσερα επί τέσσερα, δεν μπορεί να τη φάει μόνος του; Μήπως απλά θέλει να τη συγκρίνει με τη δική του, και αν είναι και η δική του μέτρια, να δει πως είναι να ζεις με φυσική αναπηρία και αν μπορεί να πάρει επίδομα ΑΜΕΑ από τον ΟΑΕΔ; Τόσες ερωτήσεις, τόσες πιθανότητες. Αν εσύ που το γκούγκλαρες διαβάζεις αυτό το ποστ, απάντησέ μου σε παρακαλώ. Α, και αν μπεις στον κόπο, πες μου και ποιο ποστ συγκεκριμένα σου έβγαλε, έτσι από περιέργεια. 
         Επειδή δεν μπορούσα να περιμένω να μου πει, το γκούγκλαρα κι εγώ να δω τι θα βγάλει και αν θα δω "Λάθος Ταινίες" κάπου. Αλλά όχι, έψαξα όλες τις σελίδες και δεν είχε πουθενά, καμία αναφορά για το μπλογκ. Ιδού τα πρώτα αποτελέσματα. Εμετός.
          Ποιος τα ρωτάει αυτά τα πράγματα; Σακελαρίδη εσύ; Τι γαστρονομικές ανησυχίες είναι αυτές; Μπουρδέλα τελεία κομ; Που είναι οι ηλεκτρονικοί μπάτσοι; Που είναι η Εκκλησία; Τι κάνει για όλα αυτά; Δεν το κλίκαρα καν, φοβήθηκα για το τι θα διαβάσω.
          Τα βυζάκια της Έμιλι τα έχω ψάξει κι εγώ, αλλά όχι στη Γκουγκλ. Ο άλλος ψάχνει τα βυζάκια της Έμιλι, αλλά ΜΟΝΟ τα βυζάκια της, όχι την υπόλοιπη. Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να τον έβγαλε (όχι έξω) στην ανάρτηση για το Gone Girl, εκεί έχει και μία Έμιλι και τα βυζάκια της.
          Έλεος δηλαδή, στο προηγούμενο "Λάθος Αναζητήσεις" είχαμε το "dad biazei tis kores tou" και τώρα αυτό; Τι τέρατα είστε; Ποιοι από εδώ μέσα έχουν Οιδιπόδιο σύμπλεγμα; (κόμπλεξ δηλαδή) Να σηκώσουν το ..χέρι, τώρα! Για το Φρόυντ βέβαια είστε φυσιολογικότατοι, γιατί αυτά είναι αρχέγονα ένστικτα αποτυπωμένα στο Ντι Ενέι, που δεν μπορούμε να τα αποβάλουμε παρά μόνο να τα καταπιέσουμε. Βέβαια παίζει να έλεγε μαλακίες, για να δικαιολογήσει τις ανωμαλίες του και τις δικές σας! Δεν άντεξα στον πειρασμό και το γκούγκλαρα κι αυτό, να δω τι από λάθος ταινίες θα βγάλει. Δεν το έψαξα και πολύ όμως, έμεινα στην πρώτη σελίδα που έπεσα πάλι, πάνω στο μπουρδέλα τελεία κομ και σε εύλογη απορία σοκ!
          Σε τι κοινωνία ζούμε; Ούτε τους κουμπάρους δεν μπορείς να εμπιστευτείς! Αν είχα παιδιά θα τα έπνιγα, για να μη μεγαλώσουν, σε αυτήν την Κόλαση επί της Γης. Αυτοί με διαβάζουν, εσείς δηλαδή.
          Θέλει και προτάσεις ο θρασύδειλος, πως να της το φέρει. Καταρχάς το πρώτο που πρέπει να κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι να πάρεις την άδεια από τον άντρα της, οι καλοί λογαριασμοί, κάνουν τους καλούς φίλους. Κάλεσέ τους ένα βράδυ σπίτι, άνοιξε το καλό κρασί (ή το καλό ούζο, και συγκεκριμένα, αυτό το ούζο, αν θες να τους προετοιμάσεις), βγάλε το μυρωδάτο τυρί, το χωριάτικο λουκάνικο και ένα μεγάλο αγγούρι για σαλάτα και κάνε μία παρουσίαση της πρότασής σου. Ανέλυσε τα θετικά, τα αρνητικά και το πως και γιατί, μία τέτοια επιλογή θα είναι ωφέλιμη για τη σχέση μεταξύ τους, τη σχέση τη δική σου, με τη γυναίκα σου και εν συνεχεία τη σχέση όλων σας. Νομίζω θα εκτιμήσουν την ειλικρίνεια και αν δεν καταλήξεις στο νοσοκομείο, παίζει να καταλήξετε να κυλιέστε γυμνοί, στο βρώμικο πάτωμα από τα λάδια και τα ψίχουλα, προκαλώντας με τα πλακοκώλια σας, κύματα τσουνάμι στη θάλασσα λίπους, των χοντρών σας κώλων και να φτερουγίζετε, τις ιδρωμένες από το ούζο, ξεχυλωμένες σαν τρύπιες σαμπρέλες, δίπλες σας. Η τύχη είναι με τους τολμηρούς, και αν σου κάτσει;
          Τριπλό χτύπημα. Τι να πρωτοσχολιάσω; Μπαμπαντούκ λέγεται η ταινία άνθρωπέ μου, και συγκεκριμένα Babadook, τι μου γράφεις στα Ελληνικά, το τραγουδάκι της ταινίας; Έτσι που το έγραψες, σου έβγαλε τη δική μου λάθος κριτική και ησύχασες.
         Μετά έχουμε τον παιδέρα, που μάλλον δεν είναι παιδέρας, γιατί αν ήταν θα έψαχνε παιδάκια, και όχι παιδέρες, οπότε είναι παιδάκι που ψάχνει ...παιδέρες; Η λογική αυτό λέει. Αναρωτιέμαι, που ξέρει ο σαρδανάπαλος ότι το παιδάκι μου συνομιλεί στο φέισμπουκ, είναι όντως παιδάκι και όχι κάποιο άλλο τερατόμορφο τέρας, που ψάχνει για αμόλυντες ψυχούλες, μικρά αγγελούδια να ικανοποιήσει τα διεστραμμένα του ένστικτα και τις αρρωστημένες του ορέξεις; Έχει τύχει άραγε σε κάποιον από δάυτους, να κλείσει ραντεβού με παιδάκι και να εμφανιστεί άλλο ανθρωπόμορφο κτήνος; και αν ναι, τι κάνουν σε αυτήν την περίπτωση;
         Πισωκολλητά ταινίες, τι εννοεί τώρα αυτός; Ταινίες με πισωκολλητά; ή ταινίες η μία μετά (ή μάλλον, πίσω) την άλλη; Έχω γράψει αρκετές φορές στο μπλογκ, τη φράση "μπακτουμπάκ προβολή" οπότε παίζει να έγινε παρεξήγηση και να του έβγαλε μία από αυτές τις αναρτήσεις. Μάλλον όμως, το πρώτο εννοεί. Τσοντόβιος που την έχει κάνει λάστιχο κι αυτός, όπως όλοι οι άλλοι εδώ μέσα (εξαιρουμένου του γράφοντος).
          Αυτά τα δύο πάνε μαζί, άσε που παίζει να τα γκούγκλαρε ο ίδιος. Με το γενικό "λάθη ταινιών" ποιος ξέρει τι θα του έβγαλε η Γκουγκλ (το Λάθος Ταινίες προφανώς) και είπε να το κάνει πιο συγκεκριμένο, να το περιορίσει στα τέσσερα λάθη και του έβγαλε πάλι το "Λάθος Ταινίες", καλά να πάθει. Λοιπόν, μην τυχόν και δω την επόμενη φορά "τα 7 λαθη των ταινιων"! Κατάλαβέ το, όσα λάθη ταινιών και να γκουγκλάρεις, το Λάθος Ταινίες θα σου εμφανίζει.
          Ξεκολλάτε ρε μιλφάρες, μην είστε κολλημένες ρε γαμώτο! Είδατε πόσο σημαντική είναι η ορθογραφία παιδιά μου; Αλλάζει τα πάντα. Χωρίς σωστή γραφή και ιμότικονς (ειδικά χωρίς ιμότικονς) δεν μπορείς να συνεννοηθείς στο διαδίκτυο. Γι' αυτό οι Grammar Nazi είναι οι μόνοι καλοί Νάζι. Βέβαια θα μπορούσε να το είχε γράψει ακόμα χειρότερα, παραδείγματος χάριν έτσι, "milfarec xecola", που σημαίνει ότι θα ήταν ανίατη περίπτωση και θα έπρεπε να μεταφερθεί επειγόντως, σε ίδρυμα για το υπόλοιπο της ζωής του. Φτηνά τη γλύτωσε.
          Αυτό λέω κι εγώ! Μόνο στο σπίτι, πουθενά αλλού! Δεν είμαι σίγουρος όμως, αν ήθελε να γράψει "σπίτι" ή "σπυρί", χμ...
          Τι μπορεί να ψάχνει ένας άνθρωπος στο διαδίκτυο, και τι μπορεί να βρει αντ' αυτού. Καταρχάς ποιος στο διάολο ψάχνει πιστόλια με καψούλια; Παίζουν ακόμα τα παιδιά με τέτοια; Προφανώς και όχι. Μήπως είναι ενήλικας που θέλει να ντυθεί Σερίφης τις Απόκριες; Θα μπορούσε, αλλά έχω την εντύπωση ότι πρόκεται περί ειδικής περιπτωσάρας πάλι. Θέλει να κάνει ληστεία και δεν έχει λεφτά για αληθινό πιστόλι; Θέλει να αυτοκτονήσει χωρίς να πεθάνει; Θέλει να το βάλει στον κώλο του και να κάνει τσαφ; Όλα πιθανά και κατακριτέα, με εσάς που έχω μπλέξει. Εντωμεταξύ είμαι σίγουρος, ότι τον έβγαλε (όχι έξω) στην ανάρτηση για το Miss Meadows, επειδή κάνω αναφορά μέσα στο κείμενο, για πιστόλι με καψούλια (και έχω και ταγκαρισμένη φωτογραφία). Δεν τον χάλασε.
          Αυτό ήρθε μόλις τώρα, φρέσκο πράγμα, σπαρταράεi. Καταρχάς, υπάρχει τέτοιο σάιτ; Πάω να δω (βλέπω), όχι, δεν υπάρχει. Ποιος σου είπε ρε ότι υπάρχει τέτοιο σάιτ; Τι περίμενες να έχει μέσα, μόνο βυζιά; Σκέτα; Αμέτρητα; Κάτι τέτοιο; Είσαι ο ίδιος που έψαχνες για τα βυζάκια της Έμιλι έτσι; Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω πως στο διάολο βρέθηκε στο μπλογκ, με τέτοια αναζήτηση. Άγνωσται αι βουλαί της Γκουγκλ, εκτός αν δεν είχε Γκουγκλ, αλλά άλλη μηχανή αναζήτησης. Δεν θα μπω στη διαδίκασία να ψάξω κι εκεί. Αμέτρητα βυζιά υπάρχουν παντού φίλε μου, στην Ελλάδα βρίσκεσαι. Άνοιξε την τηλεόραση και βάλε Star και E (Έψιλον), πήγαινε σε μία πλαζ την ημέρα, σε hype μπαράκια το βράδι, σε κωλόμπαρα, στριπτιζάδικα, σκυλάδικα (αυτά συνήθως είναι τρία σε ένα) και στο ενδιάμεσο μέσα στα Μουμουμού (ή Μεμέ Μου), άρχισε να μετράς. Μόνο πρόσεχε μη σε πάρουν χαμπάρι, ότι έχεις το χέρι πολύ βαθειά μέσα στην τσέπη.
          Αυτά ήταν τα καλύτερα από τα χειρότερα, που γκουγκλάρατε τον καιρό που πέρασε, από το πρηγούμενο "Λάθος Αναζητήσεις". Θα συνεχίσω να κοιτάω τα στατιστικά του μπλογκ, τις λέξεις "κλειδιά" και να κάνω PrtScn, γιατί ποτέ δεν σταματάνε να με εκπλήσουν και να μου βγάζουν τον καφέ από τη μύτη. Σας ευχαριστώ που είστε ...ξεχωριστοί.
Read More »