13.11.14

Among The Living Aka Aux Yeux des Vivants (2014)

          Το Among the living ξεκινάει πολύ εντυπωσιακά. Mία έγκυο γυναίκα [Προφανώς, δε θα μπορούσε να είναι άντρας (η Beatrice Dalle από τα Inside, Trouble every day κ.α.)] φτάνει τον κόμπο στο χτένι, τρώει φρίκη ολκής, παίρνει ένα ρόπαλο και κάνει τη μούρη κρέας, του τεμπελχανά, μπεκρή, βετεράνου με πειραγμένο DNA από τα χημικά, συζύγου της. Aκολουθεί το τερατόμορφο (από τα ίδια χημικά) παιδί έξω από την κοιλιά της, μετά το παιδί μέσα στην κοιλιά της και αφήνει τελευταίο για να σκοτώσει, τον εαυτό της.
"Σου είπα με πίτα λαδωμένη! ΛΑΔΩΜΕΝΗ!"

          Η συνέχεια είναι τελείως διαφορετική, με τρία μαλακισμένα πιτσιρίκια, βγαλμένα από ιστορία του Stephen King, να τριγυρνάνε στην εξοχή και να εξερευνούν εγκατελειμμένο κινηματογραφικό στούντιο, ανακαλύπτοντας γυναίκα δεμένη και φιμωμένη σε πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτου. Αντί να πάρουν τον πούλο (όχι κυριολεκτικά), κρύβονται και χώνουν τη μύτη τους εκεί που βρωμάει, για να δουν ποιος είναι ο κακός, που έχει δέσει το γκομενάκι σαν αρνί στο σακί (και να τον πάρουν κυριολεκτικά).  Τον βλέπουν, χέζονται και την πουλεύουν υπ' ατμόντας με κατουρημένα παντελόνια, αλλά είναι ήδη πολύ αργά, διότι τα έχει δει και αυτός και δεν έχει σκοπό να τα αφήσει να αποκαλύψουν την ερωτική φωλίτσα του.
          Αφού τα πουν όλα στην αστυνομία ( που φυσικά δεν θα τα πιστέψει γιατί είναι μαλακισμένα που κάνουν μαλακίες), θα πάει το καθένα στο σπιτάκι του, και σαν τα τρία μικρά γουρουνάκια, θα τα επισκεφθεί ένα ένα ο κακός ο λύκος, για να σκοτώσει αυτά και την οικογένειά τους, με τρόπους που δεν θα δούμε ποτέ. Τουλάχιστον, θα δούμε τον κακό, που είναι από τους πιο ανατριχιαστικούς που έχω δει ποτέ (ο οποίος μοιάζει λίγο με τον τρελό ψυχίατρο του Beyond the black rainbow χωρίς τα λούσα του).
(Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος)

          Το ATL είναι η τρίτη ταινία των Alexandre Bustillo και Julien Mary. Η πρώτη ήταν το πολύ καλό À l'intérieur Aka Inside και η δεύτερη το εξίσου καλό αλλά αρκετά διαφορετικό Livid. To ATL είναι η πρώτη ταινία τους που θα πάρει διανομή στην Αμερική και δυστυχώς είναι με διαφορά η χειρότερή τους. Δεν θα αναφερθώ σε σεναριακές τρύπες, έλλειψη ρυθμού και τέτοιες μαλακίες αλλά στο ένα και μοναδικό πράγμα, που μπορεί να καταστρέψει μία κατά τ' άλλα καλή ταινία τέτοιου είδους (slasher). Τους φόνους off-camera! Μάλιστα έχει γίνει με τέτοιο τρόπο, που στην αρχή νόμιζα ότι έβλεπα κάποια λογοκριμένη με τιρμπουσόν έκδοση, αλλά όχι, έβλεπα τη μία και μοναδική έκδοση. Είναι προφανές ότι το έκαναν επίτηδες αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι σκεφτόντουσαν. Λόγω rating; Budget; Δε νομίζω. Δεν είναι βέβαια, όλοι οι φόνοι off-camera. Αυτοί που είναι on είναι πολύ καλοί, ειδικά ο ένας, είναι από τους πιο περίεργους, κίνκι, γουάτ δεφάκ φόνους που έχω δει, αλλά δε φτάνει. Μιλάμε οι οκτώ στους δέκα, είναι off!
(Off!)

          Ας πούμε, ότι αν μία ταινία τρόμου είναι σαν το σεξ (και όχι το αντίστροφο), οι φόνοι είναι σαν τους οργασμούς. Ποιο το νόημα να φτιάχνεις ατμόσφαιρα, να ανεβάζεις σταδιακά την αγωνία και την ένταση, με αποκορύφωμα τη στιγμή που το θύμα έρχεται αντιμέτωπο με το δολοφόνο και ....να μην δείχνεις τίποτα, να αλλάζεις τελείως πλάνο. Σαν να σε κόβουν κάθε φορά που πας να χύσεις! Και να πεις ότι το κάνουν ώστε ο τελευταίος οργασμός, ή φόνος (ή μπουκιά), να είναι πιο έντονος, το δέχομαι, αλλά δεν είναι.
"δεν έδειξε το φόνο! ΠΑΛΙ!!!"

          Οι Alexandre Bustillo και Julien Maury θα σκηνοθετήσουν το prequel του Texas Chainsaw, που θα λέγεται σκέτο "Leatherface". Το Texas Chainsaw είναι για μένα, το χειρότερο όλου του γαμημένου The Texas Chainsaw Massacre φράντσάιζ (μιλάμε για εφτά ταινίες) και δεν είχα καθόλου αγωνία, για τη νέα ταινία, μέχρι που έμαθα ποιοι θα είναι οι σκηνοθέτες. Όπως είπα και πριν, τα Inside και Livid μου άρεσαν πολύ και ελπίζω να δημιουργήσουν έναν Leatherface που όλοι θα ξανά αγαπήσουμε.
Κάπου διάβασα, ότι γίνονται συζητήσεις για να σκηνοθετήσουν όλα, ή ένα εκ των Halloween 3D, Hellraiser και Nightmare on elm street, τι στο Διάολο;

Το τρέιλερ

Η αφισάρα

Η Αμερικάνικη αφίσα

Η Γαλλική αφίσα

"Εδώ θα δείξει φόνο;"

"Εδώ;"

"ή μήπως εδώ;"

(Brazzers)

"Κουάξ"

"Φυλακές ανηλίκων" ...σας περιμένει ο Τσαχιρίδης

Λέγεται "σφήνα" για κάποιον λόγο

"Με πόνο στην καρδιά, ένα στα τρία"

6 σχόλια:

  1. τόσα pun-opportunities και μας ξεπέταξες έτσι; Δηλαδή αναφέρθηκες περισσότερο στους σκηνοθέτες και το έργο τους παρά στην ταινία.
    Τέλεισ σε μακερώσω, τέλεις, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο η τελευταία παράγραφος λέει για τους Γάλλους μωρέ, τα pun νταξ' οίστροι είναι αυτοί, προσέχω να μην κάνω και σπόηλερ. Το είδες; αν όχι πες μου τι θες να μάθεις;

      Διαγραφή
    2. δεν το είδα, αλλά θα ήθελα (εδώ στα σχόλια, όχι ξανά άρθρο, 'νταξ' θα 'ταν πολύ), να πεις λίγα παραπάνω για την ταινία, με τον δικό σου μοναδικό τρόπο

      Διαγραφή
    3. Ε δε γίνεται και τίποτα σπουδαίο, αφού τα πιτσιρίκια φεύγουν, τα λένε όλα στην αστυνομία που φυσικά δεν τους πιστεύει γιατί είναι μαλακιστήρια που κάνουν όλο μαλακίες. Ε και το βράδυ ο δικός μας τα επισκέπτεται σπίτια τους one by one για να τους σκοτώσει με τρόπους που δεν θα μάθουμε ποτέ, (άγνωστο πως έμαθε που μένουν, για τον έναν υπάρχει ένα στοιχείο αλλά για τους άλλους όχι), το καλό είναι ότι ο φονιάς είναι από τους πιό ανατριχιαστικούς που έχω δει.
      Μήπως να το κάνω έντιτ στο "άρθρο";

      Διαγραφή
    4. Τον καλύτερο πελάτη δε θα προσέξω;

      Διαγραφή