Πάλι αποφάγια έχουμε σήμερα; Πάλι! Το φαγητό δεν το πετάμε, το έχουμε πληρώσει. Φάτε όσο μπορείτε τώρα που έχετε, επειδή θα έρθουν μέρες που θα πείτε το ψωμί, ψωμάκι! Αχ, δεν έχετε περάσει φτώχεια εσείς, δεν ξέρετε τι σημαίνει πείνα! Τα έχετε όλα έτοιμα και δεν τα εκτιμάτε! Σκάστε σκασμένα και φάτε!
Ένα πλουσιοκόριτσο φεύγει από το σπίτι της, επειδή δεν της πήρε ο μπαμπάς της το μικρό της Πόνι, και πάει να μείνει με τον πεινασμένο μουσικό γκόμενό της, σε μία πολυκατοικία υπό κατάληψη από καλλιτέχνες, πρεζάκια και σαρδανάπαλους. Δεν θα αργήσει πολύ να εξαπλωθεί το Τακαμούρι (θα αργήσει, πάρα πολύ) και το πύον με τα ξερατά και τη σχιζοφρένεια, να αρχίσουν το πάρτι.
Το μόνο που αξίζει σε αυτήν την ταινία είναι η αφίσα, που θα μπορούσε να είναι εξώφυλλο Θρας Μέταλ μπάντας, και το ότι ακούμε και βλέπουμε τους Cerebral Ballzy, μία Χάρντκορ Πανκ μπάντα που αν και "Φέικ", τα κομμάτια τους γαμούν και δέρνουν. Βλέπουμε τον τραγουδιστή να δευτεροπρωταγωνιστεί και ακούμε την μπάντα στο σάουντρακ. Όσο χάρηκα στην αρχή της ταινίας, που ξεκινάει με την μπάντα να τον παίζει, τόσο ξενέρωσα στην πορεία της, που η δράση δεν ξεκίναγε ποτέ, και όταν επιτέλους ξεκίνησε δεν ήταν δράση, αλλά αντίδραση (ακούγεται καλό, αλλά το είπα για κακό). Μια χαρά και δύο τρομάρες. Πάλι.
Ο "Μάκης" είναι το δεύτερο μέρος μίας τριλογίας, που ακόμα δεν έχει γυριστεί το πρώτο (;!). Γι' αυτό ίσως δεν βγαίνει κανένα απολύτως νόημα σε όλη την ταινία, εκτός του ότι κάποιος έψαχνε αφορμή να δείξει κώλους και βυζιά. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα εγώ. Όποιος κατάλαβε τι έγινε στην αρχή, στη μέση και στο τέλος, να μου το πει κι εμένα.
Δύο τύποι και τρία ξέκωλα εμφανίζονται τραυματισμένοι και φοβισμένοι, από κάτι που δεν μαθαίνουμε ποτέ, και βρίσκουν καταφύγιο σε άδειο σπίτι. Ένας από αυτούς φεύγει για βοήθεια, ενώ οι άλλοι μένουν πίσω να μεθύσουν, να γδυθούν στους καθρέφτες και να κάνουν ντουζ. Ο βοήθειας αφού πάει σε μπαρ όπου φλερτάρει με τσόλι (το οποίο γδύθηκε και αυτό μαζί με την φίλη της στον καθρέφτη της τουαλέτας), θυμάται να πάρει τηλέφωνο να ζητήσει βοήθεια από έναν φίλο του, ο οποίος είναι με δύο γκόμενες, από τις οποίες η μία γδύθηκε ΚΑΙ αυτή στον καθρέφτη της τουαλέτας, για να αλλάξει σουτιέν. Από εκεί και πέρα όλες οι παραπάνω αρχίζουν να τρέχουν, να ουρλιάζουν και να πεθαίνουν με τα βυζιά έξω. Πως και γιατί δεν μαθαίνουμε ποτέ.
Το αίμα αν και πέφτει μπόλικο, δεν ξέρεις από που έρχεται μιας και δεν φαίνονται ούτε πληγές, ούτε κομμένα μέλη. Απλά έχουν ένα μαλάκα να ψεκάζει, όσο οι άλλες ουρλιάζουν. Μισές δουλειές. Ξέρεις όμως από που έρχονται τα βυζιά και τα κωλιά, αλλά δεν ξέρεις για ποιο λόγο (ξέρεις). Για σοφτ πορν κακό, για ταινία τρόμου αίσχος. Επίσης πολύ πετυχημένο να βάλεις στο ρόλο των κακών, τον Καιάδα και το υπόλοιπο συγκρότημά του. Συγχαρητήρια.
Κρυόκωλη εγωκεντρική αρχαιολόγος, συνεχίζει την έρευνα του πατέρα της σαν άλλος Ιντιάνα Tζόουνς (όχι Λάρα Κροφτ) για μυθικό αντικείμενο, στις κατακόμβες του Παρισιού και ακόμα πιο κάτω (πιο χαμηλά δεν έχει). Παίρνοντας στο λαιμό της, το φίλο της και μία παρέα Γάλλων, αφού ακολουθεί απαγορευμένη διαδρομή, που δεν πρέπει να παίρνει ποτέ κανείς, επειδή όποιος μπαίνει δε ξαναβγαίνει, και το σόου ξεκινάει (με μικρή καθυστέρηση).
Τι θα πάρεις αν συνδιάσεις Ιντιάνα Τζόουνς (κυνήγι θησαυρού, γρίφοι, παγίδες) με Μπλερ Γουίτς Πρότζεκτ (μαγεία, τελετές, καμεραμάν με Πάρκινσον); Αυτό (1-0)! Είναι τόσο καλό όσο ακούγεται; Όχι, αλλά ούτε και τόσο κακό. Απλά μέτριο. Στα θετικά η ωραία ιδέα και η αγωνία που με κράτησε μέχρι το τέλος. Στα αρνητικά η αχώνευτη πρωταγωνίστρια, το φιφιό που κουράζει και το μεγάλο φινάλε, που δεν έφτασε ποτέ τις προσδοκίες που το ίδιο δημιούργησε. Μου θύμισε λίγο και το Grave Encounters.
Συμπαθητικό ριβέντζ μούβι, που θα μπορούσε να είχε τελειώσει στα πρώτα δέκα λεπτά, αν η πρωταγωνίστρια έκανε τα αυτονόητα (που έλεγε και ο ΓΑΠ), αλλά τότε δεν θα είχαμε ταινία.
Δεσποινίς που κρατείται αλυσοδεμένη σε υπόγειο για προφανείς λόγους, καταφέρνει να αποδράσει και να αιχμαλωτίσει τον δεσμώτη της. Όχι, δεν θα του κάνει βασανιστήρια (κρίμα). Θα ανακαλύψει όμως, ότι υπάρχουν και άλλα κορίτσια αιχμάλωτα σε άλλα σπίτια και θα τον αναγκάσει να την πάει σε αυτά για να τα ελευθερώσει. Θα ξεκινήσουν το ταξίδι τους από σπίτι σε σπίτι σαν σε βίντεο γκέιμ, να περνάει από πίστα σε πίστα, μέχρι να φτάσει στον τελευταίο κακό και να το τερματίσει (Χα!). Αυτό που θα συναντήσει στο κάθε σπίτι όμως, δεν θα είναι αυτό ακριβώς που περιμένει.
Αν είχε περισσότερη βία (πολύ περισσότερη) θα γαμούσε, αλλά το μόνο που βλέπουμε είναι φάπες και κάτι τρύπες από σφαίρες. Πολύ συμπαθητική η εκδικήτρια και ο Richard Tyson στο ρόλο του κακού μαλάκα, που τον κάνει πετυχημένα, χρόνια τώρα.
Το μόνο που αξίζει σε αυτήν την ταινία είναι η αφίσα, που θα μπορούσε να είναι εξώφυλλο Θρας Μέταλ μπάντας, και το ότι ακούμε και βλέπουμε τους Cerebral Ballzy, μία Χάρντκορ Πανκ μπάντα που αν και "Φέικ", τα κομμάτια τους γαμούν και δέρνουν. Βλέπουμε τον τραγουδιστή να δευτεροπρωταγωνιστεί και ακούμε την μπάντα στο σάουντρακ. Όσο χάρηκα στην αρχή της ταινίας, που ξεκινάει με την μπάντα να τον παίζει, τόσο ξενέρωσα στην πορεία της, που η δράση δεν ξεκίναγε ποτέ, και όταν επιτέλους ξεκίνησε δεν ήταν δράση, αλλά αντίδραση (ακούγεται καλό, αλλά το είπα για κακό). Μια χαρά και δύο τρομάρες. Πάλι.
(Τακαμούρι)
Ο "Μάκης" είναι το δεύτερο μέρος μίας τριλογίας, που ακόμα δεν έχει γυριστεί το πρώτο (;!). Γι' αυτό ίσως δεν βγαίνει κανένα απολύτως νόημα σε όλη την ταινία, εκτός του ότι κάποιος έψαχνε αφορμή να δείξει κώλους και βυζιά. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα εγώ. Όποιος κατάλαβε τι έγινε στην αρχή, στη μέση και στο τέλος, να μου το πει κι εμένα.
Δύο τύποι και τρία ξέκωλα εμφανίζονται τραυματισμένοι και φοβισμένοι, από κάτι που δεν μαθαίνουμε ποτέ, και βρίσκουν καταφύγιο σε άδειο σπίτι. Ένας από αυτούς φεύγει για βοήθεια, ενώ οι άλλοι μένουν πίσω να μεθύσουν, να γδυθούν στους καθρέφτες και να κάνουν ντουζ. Ο βοήθειας αφού πάει σε μπαρ όπου φλερτάρει με τσόλι (το οποίο γδύθηκε και αυτό μαζί με την φίλη της στον καθρέφτη της τουαλέτας), θυμάται να πάρει τηλέφωνο να ζητήσει βοήθεια από έναν φίλο του, ο οποίος είναι με δύο γκόμενες, από τις οποίες η μία γδύθηκε ΚΑΙ αυτή στον καθρέφτη της τουαλέτας, για να αλλάξει σουτιέν. Από εκεί και πέρα όλες οι παραπάνω αρχίζουν να τρέχουν, να ουρλιάζουν και να πεθαίνουν με τα βυζιά έξω. Πως και γιατί δεν μαθαίνουμε ποτέ.
Το αίμα αν και πέφτει μπόλικο, δεν ξέρεις από που έρχεται μιας και δεν φαίνονται ούτε πληγές, ούτε κομμένα μέλη. Απλά έχουν ένα μαλάκα να ψεκάζει, όσο οι άλλες ουρλιάζουν. Μισές δουλειές. Ξέρεις όμως από που έρχονται τα βυζιά και τα κωλιά, αλλά δεν ξέρεις για ποιο λόγο (ξέρεις). Για σοφτ πορν κακό, για ταινία τρόμου αίσχος. Επίσης πολύ πετυχημένο να βάλεις στο ρόλο των κακών, τον Καιάδα και το υπόλοιπο συγκρότημά του. Συγχαρητήρια.
(Δεν φτάνει μόνο το κορμί κουκλάρα μου, πρέπει να ξέρεις και να το δουλεύεις)
Κρυόκωλη εγωκεντρική αρχαιολόγος, συνεχίζει την έρευνα του πατέρα της σαν άλλος Ιντιάνα Tζόουνς (όχι Λάρα Κροφτ) για μυθικό αντικείμενο, στις κατακόμβες του Παρισιού και ακόμα πιο κάτω (πιο χαμηλά δεν έχει). Παίρνοντας στο λαιμό της, το φίλο της και μία παρέα Γάλλων, αφού ακολουθεί απαγορευμένη διαδρομή, που δεν πρέπει να παίρνει ποτέ κανείς, επειδή όποιος μπαίνει δε ξαναβγαίνει, και το σόου ξεκινάει (με μικρή καθυστέρηση).
Τι θα πάρεις αν συνδιάσεις Ιντιάνα Τζόουνς (κυνήγι θησαυρού, γρίφοι, παγίδες) με Μπλερ Γουίτς Πρότζεκτ (μαγεία, τελετές, καμεραμάν με Πάρκινσον); Αυτό (1-0)! Είναι τόσο καλό όσο ακούγεται; Όχι, αλλά ούτε και τόσο κακό. Απλά μέτριο. Στα θετικά η ωραία ιδέα και η αγωνία που με κράτησε μέχρι το τέλος. Στα αρνητικά η αχώνευτη πρωταγωνίστρια, το φιφιό που κουράζει και το μεγάλο φινάλε, που δεν έφτασε ποτέ τις προσδοκίες που το ίδιο δημιούργησε. Μου θύμισε λίγο και το Grave Encounters.
"Πάνω, κάτω, δεξιά ή αριστερά; Άκρα αριστερά!"
Δεσποινίς που κρατείται αλυσοδεμένη σε υπόγειο για προφανείς λόγους, καταφέρνει να αποδράσει και να αιχμαλωτίσει τον δεσμώτη της. Όχι, δεν θα του κάνει βασανιστήρια (κρίμα). Θα ανακαλύψει όμως, ότι υπάρχουν και άλλα κορίτσια αιχμάλωτα σε άλλα σπίτια και θα τον αναγκάσει να την πάει σε αυτά για να τα ελευθερώσει. Θα ξεκινήσουν το ταξίδι τους από σπίτι σε σπίτι σαν σε βίντεο γκέιμ, να περνάει από πίστα σε πίστα, μέχρι να φτάσει στον τελευταίο κακό και να το τερματίσει (Χα!). Αυτό που θα συναντήσει στο κάθε σπίτι όμως, δεν θα είναι αυτό ακριβώς που περιμένει.
Αν είχε περισσότερη βία (πολύ περισσότερη) θα γαμούσε, αλλά το μόνο που βλέπουμε είναι φάπες και κάτι τρύπες από σφαίρες. Πολύ συμπαθητική η εκδικήτρια και ο Richard Tyson στο ρόλο του κακού μαλάκα, που τον κάνει πετυχημένα, χρόνια τώρα.
"Να εδώ, χαλαρά, βλέπω ταινιάκι"
Τελείωσε και το δεύτερο μέρος των μισών δουλειών και ήδη νιώθω ελαφρύτερος. Το τρίτο και κοντύτερο έρχεται τελευταίο (το ελπίζω) και καταϊδρωμένο.
Review σλασαρισμενα στη μεση ; Με τριτο και ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ μερος ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεμαχισμενα Review με ΕΝΑ μερος και ΤΕΛΟΣ ;
Δεν θα εχει αλλα ; Οχι πες μου. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΩ.
Δεν θα σε δω να τεμαχιζεις αλλα αρθρα και να αφηνεις μισα ;
Αφού! Τα εξηγώ όλα στο πρώτο μέρος! Αμάν.
ΔιαγραφήΔηλαδη ; Μιλα ξεκαθαρα. Δε σε καταλαβαινω.
ΔιαγραφήΤι θες να πεις ανώνυμε; Ότι δεν μιλάω ξεκάθαρα; Αυτό θες να πεις;
ΔιαγραφήΛοιπόν, εμένανε μάρεσαν όλα. Το πρώτο δεν εχω ιδέα γιατί, μάλλον λόγω υποβόσκοντος χιούμορ παρά την αγγούρω μικρή ηθοποιοκόρη πρωταγωνίστρια. Το δεύτερο επειδή γέλασα ΠΟΛΥ με το πόσο μαλακία ηταν παρότι τό σωνε η κωλάρα της Lauren Francesca. Το τρίτο απ όλες τις μπάντες, ειδικά σκηνοθετικά παρά την ξυνίλα της Δόκτωρος, και το τέταρτο μάρεσε μεν, το θυμάμαι κιόλας, αλλα ήταν ολίγον αοσμο και αγευστο και δεν πιάνοτανε απο πουθενά το οτι όντως η τύπα ΔΕΝ εκανε το αυτονόητο εξ αρχής. Αλλα γενικά θα τα πρότεινα. Σταρχίδια σας, αλλα νε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου άρεσαν επειδή είσαι εύκολος άνθρωπος. Με το φαγητό τα ίδια κάνεις; Θα σε αγαπήσει η πεθερά σου.
ΔιαγραφήΜαλάκες ζείτε; ή σαπίζετε μπροστά από την τιβι με τις γάτες σας να τρώνε τα πτώματα σας ; Το ντελίβερι έφταιγε.