Λάθος Ταινίες

9.3.15

Welp Aka Cub (2015)

Ο μικρός Σαμ μοιάζει με τον Ρίβερ Φίνιξ στο Σταντ Μπαϊμί (όχι τυχαία) και δεν είναι στα καλά του. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έχει, αλλά ξέρουμε ότι το έχει και ότι γι' αυτό τον έστειλε η μαμά του σε καλοκαιρινή κατασκήνωση προσκόπων, αντί σε ψυχολόγο (μάλλον ούτε αυτή είναι στα καλά της).
Λίγο πριν ξεκινήσουν το διήμερό τους στην άγρια φύση, οι αρχηγοί της ομάδας, ο Κρις (το καλό παιδί), ο Πίτερ (το κακό παιδί) με τον σκύλο του και η Τζασμίν (η cutie-newbie που τη θέλουν όλοι, ακόμα και τα παιδάκια. Επίσης έχει παίξει και σε αυτό) λένε στα προσκοπάκια μία φανταστική ιστορία που μόλις έβγαλαν από το μυαλό τους, για να κάνουν την εκδρομή πιο ενδιαφέρουσα για τα πιτσιρίκια. Ότι στο βουνό που πάνε να κατασκηνώσουν κυκλοφορεί ο Κάι, ένα παιδί που τα βράδια μεταμορφώνεται σε λυκάνθρωπο και τρώει αθώους κατασκηνωτές (γουάτ δεφάκ! Ούτε αυτοί είναι στα καλά τους).

(Επειδή δεν τα τρόμαξαν αρκετά με την ιστορία για τον Κάι, έπρεπε ένας από αυτούς να ντυθεί λυκάνθρωπος για να τα αποτελειώσει)

Όταν φτάνουν στην αλάνα που έχουν νοικιάσει (!;) για να κατασκηνώσουν, βλέπουν δύο Γάλλους γυφτοκάγκουρες που ήρθαν κατευθείαν από τα 90's, να το έχουν κάνει πίστα γκο-καρτ, να μην είναι διατεθειμένοι να φύγουν και να τσαμπουκαλεύονται κι από πάνω (ίσως υπάρχει έχθρα μεταξύ Βέλγων και Γάλλων, δε ξέρω). Επειδή όμως τα λυκόπουλα δεν είναι διατεθειμένα να το κάνουν θέμα, βάζουν την ουρά στα σκέλια, παίρνουν τα πιτσιρίκια και πάνε πιο μέσα στο δάσος να βρουν ένα άλλο σημείο να το παίξουν Χιούι, Λιούι, Ντιούι. Το βρίσκουν κοντά σε ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο (;), αγνοώντας τις προηγούμενες φωνές, ενός εκ των ρεϊβάδων να μην πάνε προς τα 'κει, και αγνοώντας τώρα τον μπάτσο/δασοφύλακα (που μοιάζει με ταχυδρόμο) που τους λέει ότι κανείς δεν πατάει το πόδι του σε αυτό το δάσος, επειδή είναι μάλλον στοιχειωμένο από τότε που έκλεισε το εργοστάσιο, και πολλοί από τους εργάτες κρεμάστηκαν στα δέντρα του. Που θα βρουν καλύτερο μέρος για τα παιδιά να σκάψουν, να σκαρφαλώσουν και να περάσουν το βράδυ;

"Είσαι σίγουρος ότι δεν είναι μηχανή του γκαζόν;"

Ο μικρός Σαμ δεν θα αργήσει να δει τον Κάι και θα τρέξει να το πει και στους υπόλοιπους πρόσκοπους, που εννοείται δεν θα τον πιστέψουν και θα τον αρχίσουν στις φάπες επειδή είναι χαζό που λέει χαζομάρες. Απογοητευμένος ο Σαμ θα περιπλανηθεί μόνος στο δάσος και θα ανακαλύψει τη φωλιά του Κάι και λίγο αργότερα και τον ίδιο. Αυτήν τη φορά όμως δεν θα πει τίποτα σε κανέναν (γιατί άραγε) και θα αναπτύξει μαζί του μία ιδιαίτερη σχέση (είναι και η ηλικία των πειραματισμών άλλωστε).
Εκτός από τον Κάι όμως υπάρχει και μία άλλη απειλή που βλέπουμε εμείς και όχι οι χαρακτήρες. Το δάσος είναι γεμάτο αισθητήρες και παγίδες που ελέγχονται από ένα υπόγειο κέντρο ελέγχου (προφανώς) και δεν θα αργήσει (πολύ) η ώρα, που όλοι θα τρέξουν πανικόβλητοι για τη ζωή τους και θα πέσουν σε κάποιες από τις απίθανες παγίδες που θυμίζουν θεματικό πάρκο "Λάθος Στροφή" και "Τζον Ράμπο", που μας κάνει "Λάθος Ράμπο".

(Κέντρο ελέγχου σούπερ κακού)

Δεν μπορώ να γράψω τι γίνεται από εδώ και πέρα χωρίς να κάνω σπόιλερ στην ιστορία που αρχίζει να εκπλήσει, μιας και ο συγγραφέας έχει μπλέξει διάφορα θέματα τρόμου μαζί. Μπορώ να γράψω όμως ότι μεταξύ άλλων θα δείτε βία από παιδιά σε ενήλικες, βία από ενήλικες σε παιδιά και βία από παιδιά σε σκυλιά. Παρ' όλα αυτά μην περιμένετε τρελό gore και αίμα, σε αυτόν τον τομέα έκαναν οικονομία και πρόσεξαν οι σκηνές βίας να μην είναι υπερβολικές ή σοκαριστικές.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν κατά την διάρκεια της ταινίας είναι τα εξής. Ποιος πραγματικά είναι ο Κάι και τι θέλει; πιάνεται φίλος; (αυτή η ερώτηση ισχύει και για άλλους χαρακτήρες) Ποιος ελέγχει τις παγίδες; πως και γιατί τις έφτιαξε; Ποια η σχέση του με τον Κάι; Ποιο είναι το πρόβλημα του Σαμ τελικά; Πολλά ερωτήματα που δεν θα πάρετε ξεκάθαρες απαντήσεις, μόνο μικρές ενδείξεις για να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα (αν θέλετε). Παράδειγμα για το τελευταίο ερώτημα, προσέξτε τη φωτογραφία που έχει πάνω του ο Σαμ και τι λέει στα πιτσιρίκια ο αρχηγός τους για το λυκάνθρωπο στην αρχή της ταινίας.

(Φώτοσοπ!)

Ωραίο Βελγικό εργάκι με όμορφη σκηνοθεσία, 80'ς σίνθια στο σάουντρακ (που ενώ μου αρέσουν, στο συγκεκριμένο δεν μου ταιριάζουν) και ιστορία επιρρεασμένη από Κινγκ, Σπίλμπεργκ ακόμα και Ντελ Τόρο. Περίπτωση παιδικού θρίλερ δηλαδή, αφού έχει πρωταγωνιστές παιδάκια, απίθανες εφευρέσεις-παγίδες, παρεξηγημένο (;) τέρας και αίμα με το σταγονόμετρο. Παρ' όλα αυτά έχει 3-4 σκηνές που μπορεί να ενοχλήσουν αλλά όχι για τη γραφικότητά τους (βία κατά σκυλιών και παιδιών). Στα συν ότι παίρνει μία κοινότυπη ιδέα (δολοφόνος σκοτώνει κατασκηνωτές στο δάσος) και προσπαθεί να πρωτοτυπήσει με σεναριακά τουίστ που σε εκπλήσουν (σχετικά) και το τέλος που μένει ανοιχτό μέχρι το ...τέλος. Το προτείνω για ευχάριστη προβολή αλλά μην περιμένετε να τρομάξετε, ή να αηδιάσετε (εκτός αν το δείτε με μικρούς σας φίλους, αυτοί θα τρομάξουν και θα αηδιάσουν), θα ήθελα περισσότερη δράση και αίμα (όπως πάντα). Επίσης κάπου διάβασα ότι θα γίνει και Αμερικάνικο ριμέικ.

"Γεια σας, μία μικρή ενίσχυση σας ζητώ, για τον σύλλογό μας είναι, στην προσκοπική μου τιμή!"

Η γλώσσα είναι Φλαμανδικά και πετάνε κάνα Εγγλέζικο που και που. Εγώ προσωπικά δεν έχω πρόβλημα αλλά κάποιοι από εσάς παίζει να έχουν, και τώρα που το ανέφερα και σας θυμήθηκα θα σας κράξω. Τελευταία ακούω πολλούς από εσάς να παραπονιέστε για γλώσσες πέραν της Αγγλικής στις ταινίες, ξεκολλήστε, χάνετε ταινιάρες για να ακούτε Αγγλικά (μην πω Αμερικάνικα) και βλέπετε τις ίδιες 3-4 ταινίες που ανακυκλώνονται στο Χόλιγουντ τα τελευταία 20 χρόνια. Ενώ αυτά τα 20-30 χρόνια Ασία και Ευρώπη έχουν ξανά ανακαλύψει το είδος και το έχουν πάει ένα βήμα παραπέρα. Καλά, είστε και εσείς που λέτε "δε βλέπω παλιές ταινίες" και δεν σας γράφω τίποτα γιατί θα πρέπει να βάλω το "Προειδοποίηση Περιεχομένου" στο Μπλογκ (δεν τα λέω μόνο για σένα, είναι και άλλοι τελικά), αυτά.

Το τρέιλερ

Η ωραία αφίσα

Η άσχημη αφίσα

(Η αρχηγοί και το τρελό)

"Νικολάκιιιι! μη τυχόν και παίζεις στις λάσπες πάλι, θα σε πατήξω χάμω"

"Έλα να παίξουμε πινιάτα!"

"είπαμε να πειραματιστούμε αλλά όχι να σου τρέχουν και τα σάλια"

(Πατάς το κουμπάκι...)

(...ανάβει το λαμπάκι)

(και πέφτει το δεντράκι)

"Έμπα μέσα, έχεις πελάτες"

"Γεια σας αγόρια, σε ποιον θα την παίξω πρώτα;"

(Έχει κάποιο πρόβλημα στη μέση, δεν εξηγείται αλλιώς)

Λοιπόν κυρίες και κύριοι, τεντιμπόιδες και δεσποινίδες, η επόμενη ανάρτηση για ταινία θα έρθει σε ...δεν ξέρω πόσο καιρό. Σε κάμποσες μέρες θα φύγω στο εξωτερικό για άγνωστο χρονικό διάστημα και δεν ξέρω αν εκεί που θα είμαι θα μπορώ να ασχοληθώ με το μπλογκ. Πριν φύγω θα προσπαθήσω να κάνω άλλη μία ανάρτηση αλλά δεν υπόσχομαι τίποτα. Από 'κει και πέρα δεν θα χαθώ τελείως γιατί έχω ήδη μία μεγάλη λίστα για τα επόμενα "Λάθος Βίντεο Κλιπ" και άλλη μία με όλες τις "Χαμένες Αναρτήσεις", δλδ αναρτήσεις που ξεκίνησα να γράφω αλλά δεν τις ολοκλήρωσα. Οπότε παίζει να κάνω μία τέτοια (ανάρτηση) με σύντομα σχόλια για 5-6 ταινίες μαζεμένες. Τώρα που είπα αυτό σκέφτηκα και κάτι άλλο. Δεν έχω αναφέρει ότι γράφω και στο CineTweets.gr. Τουίτς για ταινίες που έχω σχολιάσει και εδώ αλλά με τη διαφορά ότι εκεί τις βαθμολογώ. Μπορεί να μου είναι δύσκολο να γράψω 5-6 παράγραφους για το μπλογκ αλλά θα μου είναι εύκολο να γράψω 5 σειρές για το Cinetweets, οπότε έχετέ το κατά νου.

"Της βάζω δύο!"

The Void Crowdfunding

Όλο crowdfunding τώρα τελευταία, θέλω κι εγώ να κάνω ένα αλλά δεν ξέρω πως να εξαπατήσω τον κόσμο.

Μετά τους Rob Zombie, Dario Argento με Iggy Pop, Romero κ' υιός και Tom Savini με Umberto Lenzi, γίνεται άλλο ένα crowdfunding που φαίνεται ότι αξίζει. Δύο άτομα από τους Astron 6, την όμαδα που έκανε τα Manborg, Father's Day (ταινιάρα) και The Editor (δεν το έχω δει διότι δεν έχει βγει ακόμα, αλλά από το τρέιλερ φάινεται ταινιάρα κι αυτό) έχουν σκοπό να κάνουν άλλη μία ταινιάρα (όπως φαίνεται) και μαζεύουν λεφτά όχι για όλη την παραγωγή, αλλά μόνο για τα εφέ! Επειδή οι άνθρωποι έχουν γούστο, θέλουν να χρησιμοποιήσουν μόνο practical effects, σε μία ταινία που από το τρέιλερ θυμίζει John Carpenter και συγκεκριμένα The Thing και In The Mouth Of Madness δηλαδή 80's Horror Sci-Fi και τα μυαλά στα κάγκελα, αμήν και πότε.

Το τρέιλερ που θα σε πείσει

Όλες οι αφίσες είναι ψαρωτικές

Adam Chaplin (2011)

Με το που ξεκινάει το Αδάμ Τσάπλιν (ωραίο όνομα ρε, το κάνατε και τίτλο τρομάρα σας), νομίζεις ότι έχεις βρεθεί στην κρεαταγορά, όπου κάποιοι βαριεστημένοι χασάπηδες παίζουν μπάλα, με κεφάλια γουρουνιών που έμειναν στο ράφι (μπορεί να τρώμε τον κώλο του ζώου, αλλά όχι και το κεφάλι του, δεν είμαστε απολίτιστοι. Όπως λένε και οι Βίγκαν "Δεν τρώω ότι έχει μάτια", γι' αυτό του κόβουμε το κεφάλι).

"Τι λέει αυτός ρε; Κλείστε τον"

Στη φανταστική πόλη Heaven's Valley, μόνο παραδεισένια δεν είναι τα πράγματα, όταν ψυχωτικός αρχηγός μαφίας με αστείο όνομα κι αυτός (Ντένις, ο τρομερός), αλλά καθόλου αστείος ο ίδιος, αποφασίζει να κάψει ζωντανή μία φουκαριάρα (ευτυχώς όχι μάνα), επειδή καθυστέρησε να του πληρώσει κάποιο χρέος της. Δυστυχώς για τον Ντένι, τους δύο γιους του και τη διεφθαρμένη αστυνομία που τους ανήκει, ο αγαπημένος της φουκαριάρας (Αδάμ) είναι ντουλάπα, σφίχτης, φουσκωτός και διψασμένος για εκδίκηση. Αυτό από μόνο του δεν λέει και πολλά, αλλά το ότι κάνει συμφωνία με ένα δαίμονα για να πάρει την εκδίκησή του τα λέει όλα. Ο δαίμονας που μοιάζει σαν τερατάκι από τα Γκούλιζ (ταινιάρα), κατοικεί σε μία πληγή με σχήμα ανάποδου σταυρού, στην ωμοπλάτη του Αδάμ και του δίνει υπερφυσική δύναμη. Όταν εμφανίζεται είναι για να συμβουλέψει τον Αδάμ, ή για να κάνει χιούμορ με τα θύματά του, λες και η μοίρα που τα περιμένει, δεν είναι ήδη αρκετά φρικτή.

"Dynamic duo και B.F.F. Εγώ λέω τα αστεία, αυτός βαράει"

Από την άλλη, ο Ντένις έχει κι αυτός υπερφυσική δύναμη (τι σόι σούπερ κακός θα ήταν αν δεν είχε;), όχι από κάποιο δαίμονα, αλλά από ένα κοκτέιλ χημικών που παίρνει από μικρός για να κρατηθεί στη ζωή, λόγω ενός ατυχήματος που είχε και εξαιτίας του, έχει παραμορφωθεί σε τέτοιο βαθμό, που φοράει διαρκώς μία κρίπι μαύρη μάσκα, με έναν άσπρο ανάποδο σταυρό (και οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες έχουν πάνω τους ανάποδο σταυρό, τυχαίο;).

(Αποτέλεσμα παιδικού τραύματος)

Ο Αδάμ αρχίζει και ανακρίνει όποιον άμοιρο μικροεγκληματία και μπάτσο πέφτει στο δρόμο του, για να μάθει λεπτομέρειες για τον Ντένι, και είτε ξέρουν είτε όχι, τους κάνει τη μούρη κιμά στο ξύλο. Στην καλύτερη περίπτωση χέρια και πόδια σπάνε σαν κλαδιά, σαγόνια ξεκολλάνε και κεφάλια ανοίγουν. Στη χειρότερη τους μαζεύουν με το κουταλάκι κυριολεκτικά, όπως στη σκηνή που αφήνει τους μπάτσους να τον συλλάβουν και να τον πάνε για ανάκριση, για να ανακρίνει αυτός τον αρχηγό του Α.Τ. και μετά να τον κάνει ένα με τον τοίχο, κανονική ανθρώπινη ταπετσαρία.

(Ένας έξυπνος τρόπος να διακοσμήσετε τον τοίχο του καθιστικού σας και να εντυπωσιάσετε τις φίλες σας)

Όταν ο Αδάμ αρχίζει και τους πλησιάζει, οι γιοι του Ντένι εκβιάζουν έναν άστεγο ψυχοπαθή χασάπη, που μοιάζει και βάφεται σαν Ινδιάνος, για να τον βρει και να τον σκοτώσει. Ο Αδάμ θα πρέπει να περάσει από τον Ινδιάνο, τους δύο γιους του Ντένι και τα Ε.Κ.Α.Μ, για να φτάσει στον ίδιο τον Ντένι και την τελική μάχη, που για να καταφέρεις να δεις τι γίνεται μέσα στο τσουνάμι αίματος, πρέπει να κρατάς ομπρέλα, να φοράς αδιάβροχο και γυαλιά με υαλοκαθαριστήρες.

"Να σας το τυλίξω για το σπίτι, ή θα το φάτε εδώ;"

Ριβέντζ μούβι με ξύλο και βία που ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Ιταλός σφίχτης έγραψε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε (σαν άλλος Σταλόνε) σε αυτό το γκόρφεστ ξύλου, που μοιάζει με έναν περίεργο συνδυασμό Riki-Oh: The Story of Ricky και The Crow. Οι σκηνές μάχης φέρνουν περισσότερο σε Άνιμε και Μάνγκα, ενώ οι χαρακτήρες με τα παραμορφωμένα πρόσωπά τους, θυμίζουν περισσότερο Δυτικά κόμικ.
Η ομάδα που έκανε την ταινία (Necrostorm), έχει κάνει άλλες τρεις και ετοιμάζει άλλες τέσσερις (!). Από αυτές έχω δει μόνο την αμέσως επόμενη από το Αδάμ, το Taeter city, που αν και έχει την ίδια ποσότητα gore (ίσως και περισσότερη) δεν μου άρεσε το ίδιο. Μου έδωσε την εντύπωση ότι αυτή τη φορά, η φιλοδοξία τους ξεπέρασε κατά πολύ το μπάτζετ. Όποιος γουστάρει το Αδάμ, που νομίζω είναι το καλύτερο μέχρι στιγμής από την Necrostorm, ας τσεκάρει και το Taeter city. Τα υπόλοιπα δεν μου φαίνονται τόσο καλά, αλλά παρ' όλα αυτά σκοπεύω να τα δω κάποια στιγμή.

"Όχι κάποια στιγμή, τώρα θα τα δεις, αλλιώς θα έρθω να σε βρω"

Όταν είχα δει τον Αδάμ πριν κάτι χρόνια, είχα μείνει μαλάκας (από τότε μου έμεινε). Το είχα δει τελείως ανυποψίαστος και δεν πίστευα στα μάτια μου. Τόσο καλοφτιαγμένο Γκιούλμπασι σε τόσο χαμηλού προϋπολογισμού ταινία, είχα να φάω από την ταβέρνα του Σπύρου του Βαλιμήτη. Το προτείνω ανεπιφύλακτα για ανεγκέφαλη ψυχαγωγία (μόνο τέτοια), μπακτουμπάκ μαζί με το Father's Day που προς το παρόν, είναι οι πιο αιματοβαμμένες ταινίες που έχω σχολιάσει εδώ μέσα.

(Το απογοητευτικό τρέιλερ)

(Η μάπα αφίσα)

(Η Γκέι Πορν αφίσα)

(Δεν είναι τίποτα, σκόνταψε και έκανε βαβά, θα το φιλήσει η μανούλα και θα περάσει)

(Το κράνος σώζει ζωές, δεν)

"Η ζωγραφική είναι το μεγάλο μου πάθος"

(Διχασμένη προσωπικότητα)

"Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφ ....ονημένοι"

"Είμαι καλά!"

(Μετά την προβολή της ταινίας)

"Ένα τριαράκι χαλαρά"

Λάθος Βίντεο κλιπ (Μέρος Πρώτο).

Τελικά πριν σχολιάσω την επόμενη ταινία που είχα ποστάρει σαν "Προσεχώς" στο φέισμπουκ, αποφάσισα να κάνω ένα μουσικό διάλειμμα, το οποίο λέω και να το καθιερώσω. Μία φορά το μήνα θα ποστάρω δέκα λάθος μουσικά βίντεο κλιπ όλων των ειδών, αρκεί να είναι όπως λέει και η περιγραφή του μπλογκ "καλτ, φρίκης, κωμικοτραγικά, νέα και παλιά", κάποια άγνωστα, κάποια γνωστά.
Λέρωσα τα μάτια μου με τα μακροβούτια στις χωματερές του κυβερνοχώρου για να μαζέψω υλικό (και με τη βοήθεια της γνωστής διαδικτυακής προσωπικότητας, γνώστη της εναλλακτικής εικόνας και ήχου, Maria Adelaida Consuelo) αλλά μου είναι αδύνατο να ξετρυπώσω ότι βδέλυγμα κυκλοφορεί εκεί μέσα, οπότε περιμένω και τις δικές σας προτάσεις.
Δυστυχώς τώρα βρήκε να το πιάσει σεμνοτυφία το Μπλόγκερ που κοινοποίησε το εξής μήνυμα, "Starting March 23, 2015, you won't be able to publicly share images and video that are sexually explicit or show graphic nudity on Blogger" και " If your existing blog does have sexually explicit or graphic nude images or video, your blog will be made private after March 23, 2015".
Επειδή τα μισά από τα βίντεο που θέλω να ποστάρω έχουν μέσα γυμνό σκέτο ή γυμνό με βία, μάλλον θα έχω πρόβλημα. Οπότε στα συγκεκριμένα βίντεο θα ποστάρω μόνο το λίνκ (με το γνωστό κόκκινο χρώμα) για να το παρακολουθήσετε στο αρχικό σάιτ. Επίσης έχω την εντύπωση ότι όλο και κάποιο screenshot με γυμνό θα έχω ποστάρει στις προηγούμενες αναρτήσεις μου και μάλλον πρέπει να το τσεκάρω κάποια στιγμή για να το λογοκρίνω.
Update: Η google μετά από πολλά παράπονα άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να μην αλλάξει τίποτα, "We’ve received lots of feedback about making a policy change that impacts longstanding blogs, and about the negative impact this could have on individuals who post sexually explicit content to express their identities. We appreciate the feedback. Instead of making this change, we will be maintaining our existing policies". Οπότε διορθώνω και εγώ την ανάρτηση και προσθέτω κανονικά τα βίντεο που έχουν γυμνό (κυρίως πούτσες). Eυτυχώς δεν θα χρειαστεί να σβήσω φώτοζ από προηγούμενες ανάρτησεις μου όπως του Gone Girl.
Ξαναπάμε λοιπόν...

Torture porn με κάθε λεπτομέρεια στο κάποτε παγκοσμίως απαγορευμένο βίντεο των N.I.N. Μαζοχιστής κάθεται σε ρομποτική καρέκλα βασανιστηρίων που ξεκινάει χαλαρά με προκαταρκτικά και καταλήγει σε μηχανή του κιμά που τον κάνει λίπασμα. Υπάρχει και συνέχεια στο μικρού μήκους "Broken" με περισσότερη μουσική από τον Trent Reznor (τον άλλο μήνα αυτό).

Σκηνοθετημένο από τον Eric Wareheim με μουσική γραμμένη από τον Mr. Oizo ή αλλιώς Quentin Dupieux (σκηνοθέτης του Wrong), και πρωταγωνιστή τον μεγάλο John C. Reilly.

Ο Jake Gyllenhaal κάνει τον κοινωνιοπαθή σκοτεινό εκδικητή Λονδρέζων χίψτερ, φορώντας στολή ξιφομάχου, σε αυτό το μουσικό βίντεο / μικρού μήκους σκηνοθετημένο από τον Daniel Wolfe.

Οι Fidlar είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες (και ας με στεναχώρησαν πρόσφατα) και ο Nick Offerman από τους πιο συμπαθείς ηθοποιούς. Στο βίντεο βλέπουμε έναν τύπο που τα παίρνει στο κρανίο επειδή απολύθηκε από τη δουλειά του, τα γράφει όλα στον πούτσο του (που βλέπουμε και στο βίντεο), πίνει όσο μπορεί και κατουράει όλο τον κόσμο (όποιος ταυτίζεται να κάνει ένα βήμα μπροστά).

Ρομαντικό και γλυκό βίντεο κλιπ όπου Δεσποινίς σκοτώνει, διαμελίζει και θάβει στον κήπο της τον αγαπημένο της για να τον κάνει λίπασμα για τα όμορφα λουλούδια της (μάλλον αυτή θα έφτιαξε και την ρομποτική καρέκλα του πιο πάνω).

Ασυγκράτητος νεαρός σε κρίση κάβλας, με πούτσο από ατσάλι που σπάει πάνω του ότι βρει, μεταδίδει την αρρώστια (τελικά περί ίωσης πρόκειται) και στους γύρω του με αποτέλεσμα να κάνουν ..πάρτι.

Στοπ μόσιον που συνδίαζει ιστορία φαντασμάτων με τρελό gore και σκηνοθετημένο από τον σούπερ animator Lee Hardcastle (μπορείτε να δείτε τα καταπληκτικά βιντεάκια του εδώ).

Όμορφο και κρίπι βίντεο κλιπ / μικρού μήκους με υπερφυσικό μυστικιστικό σκύλο που εκδικείται οικογένεια κυνηγού για τον φόνο άλλου σκύλου, κανονικού.

Cattle Decapitation - Forced Gender Reassignment! To πιο ακραίο Death metal βίντεο που έχω δει (υπάρχει και το "through the eyes.." των Necrophagia αλλά μου φαίνεται πιο χαβαλετζίδικο). Σπλατεριά που επικεντρώνεται στα αναπαραγωγικά όργανα και των δύο φύλων, αν ξέρετε κάποιο χειρότερο (ή καλύτερο, όπως το πάρει κανείς) να μου το πείτε. Ήθελα να ξέρω, το δείχνουν στη μαμά τους (το βίντεο κλιπ);

"Μαμά; κάναμε νέο βίντεο κλιπ με τα παιδιά"

-"Μπράβο καμάρι μου, τι δείχνει;"

"Αντρικό βιασμό, διπλό ευνουχισμό και αλλαγή φύλου με το ζόρι"

Update: Το βίντεο είχε κατέβει, και δεν υπάρχει σχεδόν πουθενά πλέον. Αναγκάστικα και το κατέβασα από ενα Ρωσικό σάιτ σε κακή ποιότητα, για να το ανεβάσω εδώ.

Δε μπορούσα να αφήσω το προηγούμενο βίντεο τελευταίο, επειδή έχει εικόνες που δεν σου βγαίνουν εύκολα από το μυαλό. Το Truckers Delight μπορεί να έχει κι αυτό βιασμό αλλά έχει πλάκα (;!). Χιουμοριστικό animation σε στιλ δεκαεξάμπιτου βίντεο παιχνιδιού με ανάλαφρη μουσικούλα για να ξεπλυθεί το αίμα και τα σκατά των Cattle Decapitation.

Wrong (2012)

Το "Λάθος" ξεκινάει δείχνοντάς μας έναν πυροσβέστη να χέζει στη μέση του δρόμου, ενώ στο βάθος ένα φορτηγάκι τυλίγεται στις φλόγες. Αμέσως καταλαβαίνουμε ότι δεν θα παρακολουθήσουμε μία συνηθισμένη ταινία αλλά ένα ποίημα, μία παραβολή. Το φορτηγάκι συμβολίζει το μυαλό σου και ο πυροσβέστης τον σκηνοθέτη-σεναριογράφο (Κουεντίν Ντουπέουξ) που αντί να σε βοηθήσει, σε χέζει μες στη μούρη.
Καλούλης τυπάκος που θυμίζει Αϊνστάιν και τον λένε (Α)Ντολφ, ξυπνάει ένα πρωί και συνειδητοποιεί ότι το πολυαγαπημένο του σκυλάκι (ο Πολ) έχει εξαφανιστεί. Τον πιάνει άγχος, ανησυχία, πανικός γιατί η μοναδική του αγάπη, δεν είναι εκεί να του πηδήσει το πόδι για καλημέρα, και βγαίνει έξω να τον αναζητήσει.

"Ποοολ, έλα να παίξεις με το πουλάκι"

Πρώτα ρωτάει το γείτονα, και ξεκινάνε μία συζήτηση που σου δίνει την εντύπωση, ότι πριν μιλήσουν, έχουν πιει τρία τσιγάρα ο καθένας. Μετά παίρνει τηλέφωνο σε μία πιτσαρία, όχι για να παραγγείλει πίτσα, άλλα για να ξεκινήσει άλλη καμμένη κουβέντα με την τηλεφωνήτρια, για το αν βγάζει νόημα το λόγκο της πιτσαρίας (αργότερα θα τον κεράσει μία πίτσα για να την κεράσει κι αυτός τη δική του) που παραδόξως βγάζει, σε αντίθεση με το σενάριο. Σειρά έχει ο κηπουρός, ο οποίος ούτε αυτός είδε το σκυλάκι, αλλά είδε το φοίνικα που έχει στην αυλή του ο Ντολφ, να έχει μεταμορφωθεί σε έλατο και παρακολουθούμε μία σουρεάλ κατάσταση, που στην περίπτωση του κηπουρού δεν μένει μόνο στην κουβέντα.

(Έσκαβε, έσκαβε, στο τέλος έσκαψε το λάκο του)

Μετά από όλες αυτές τις ωραίες συζητήσεις που σου έχουν μειώσει τα εγκεφαλικά κύτταρα στο μισό, ο Ντολφ αποφασίζει να συνεχίσει το πρωινό του και να πάει στη δουλειά του (στην πορεία θα συναντήσει το φλεγόμενο φορτηγάκι και έναν μαλάκα μπάτσο. Ο μπάτσος είναι ο πρωταγωνιστής της επόμενης ταινίας του Ντουπέουξ "Wrong Cops" που υποδύεται τον ίδιο χαρακτήρα, το μαλάκα μπάτσο). Στη δουλειά του που μονίμως βρέχει, μέσα στο κτίριο, βροχή, και όλοι συνεχίζουν να δουλεύουν σαν να είναι στεγνοί, ενώ έχουν γίνει παπάρα (οι παπάρες). Στη δουλειά του, που έχει απολυθεί εδώ και τρεις μήνες αλλά συνεχίζει να πηγαίνει και να προσποιείται ότι δουλεύει και ότι δεν βρέχεται (ο παπάρας).

(Μία συνηθισμένη μέρα στη δουλειά, που δε δουλεύει)

Όταν ο Ντολφ θα γυρίσει σπίτι του μετά τη δουλειά, θα βρει στην πόρτα του μία ανθοδέσμη με μία κάρτα που γράφει "αφορά το σκύλο σου" και έναν αριθμό τηλεφώνου. Ο μυστηριώδης ξένος που του έστειλε λουλούδια είναι ο αφέντης Τσανγκ. Ένας γκουρού, ιδρυτής εταιρείας, που ειδικεύεται στην πρόληψη κακοποίησης κατοικίδιων. Πως κάνουν πρόληψη; Απαγάγουν το ζωάκι σου για να σου λείψει και στο επιστρέφουν μετά από λίγο, με το σκεπτικό ότι όταν χάνεις κάτι το εκτιμάς περισσότερο. Στην περίπτωση του Ντολφ όμως κάτι πήγε στραβά, το σκυλάκι απέδρασε πριν προλάβουν να το επιστρέψουν (προφανώς) και για να επανορθώσουν έχουν προσλάβει ειδικό ντέτεκτιβ σκύλων (Έις Βεντούρα), ο οποίος (όπως και όλοι οι υπόλοιποι, δεν θα μπορούσε να είναι φυσιολογικός) ακολουθεί αμφιλεγόμενες μεθόδους, όπως το να συλλέγει τις αναμνήσεις του σκύλου από ...τις κουράδες του. Επίσης ο αφέντης Τσανγκ γράφει βιβλία για το πως να επικοινωνήσεις τηλεπαθητικά με το σκύλο σου (;), και προτρέπει τον Ντολφ να τα μελετήσει και να το προσπαθήσει, για να βρουν το σκυλάκι του μία ώρα αρχύτερα.

(Χαλάρωσε, πάρε βαθιές ανάσες, άνοιξε το μυαλό σου και δέξου το σκύλο μέσα σου)

Από εκεί και πέρα παρακολουθούμε τον Ντολφ να προσπαθεί να συνεννοηθεί με όλους τους προαναφερθέντες, που όσο περνάει η ώρα συμπεριφέρονται όλο και πιο παράξενα, και να προσπαθεί να κάνει έρωτα με τηλεπάθεια στο σκύλο του, σε έναν κόσμο που τίποτα δεν βγάζει νόημα (ή μήπως βγάζει;) και μοιάζει πιο πολύ με παράλληλο σύμπαν.

(Στο παράλληλο σύμπαν έχουν ένα λεπτό παραπάνω)

Έχω δει και τις τρεις ταινίες του Ντουπέουξ. Οι άλλες δύο είναι το Rubber (με το ζωντανό δολοφονικό λάστιχο αυτοκινήτου) και το Wrong Cops (αυτό που λέει ο τίτλος) και περιμένω να κυκλοφορήσει η τέταρτή του που λέγεται "Reality" (από το όνομα και μόνο καταλαβαίνεις). Όλες οι ταινίες του υποτίθεται ότι είναι κωμωδίες, αλλά μην περιμένει κανείς να γελάσει. Είναι καμμενιές με ωραία σκηνοθεσία, ωραίους χαρακτήρες και ηλέκτρο σάουντρακ (που τα γράφει ο ίδιος). Αν σου αρέσει μία, θα σου αρέσουν όλες και το αντίστροφο. Εμένα μου αρέσουν.

"Προσπαθώ πολύ, αλλά δεν καταλαβαίνω τι βλέπω"

Υ.Γ. Ίσως θα ταίριαζε περισσότερο στο ύφος του μπλογκ, να σχολίαζα την πρώτη του ταινία (Rubber) που έχει στοιχεία τρόμου. Το Wrong όμως, ταιρίαζει άψογα με τον τίτλο του. Επίσης οι επόμενες ταινίες που έχω σκοπό να δω (και μάλλον να τις σχολιάσω) είναι ...σπλάτερ, οπότε σκέφτηκα να βάλω κάτι αναίμακτο, πριν βουτηχτούμε μέσα στο αίμα.